یک لذیذ واقعی: نحوه انتخاب خاویار قرمز

خاویار قرمز یک غذای لذیذ است. خوردن آن با قاشق قابل قبول نیست و متخصصان تغذیه آن را توصیه نمی کنند - آنها می گویند که همه چیز در حد اعتدال مفید است. و این برای بهترین است - خاویار محصول ارزانی نیست. پس در انتخاب آن دقت کنید که تقلبی نخرید.

در قفسه‌های فروشگاه‌ها و بازارها، می‌توان انواع خاویار را پیدا کرد: ماهی قزل آلا صورتی، ماهی قزل آلا، و ماهی سالمون جورابی… چگونه انتخاب کنیم که کدام بهتر است - کسی یکی گران‌تر می‌گیرد، کسی به توصیه همسایه، کسی انتخاب می‌کند. تنها با حس ششم خود هدایت می شود؟ خوب، بیایید نحوه انتخاب خاویار قرمز را دریابیم.

خاویار قرمز - از آن ماهی درست می شود

خاویار قرمز خاویار ماهی از خانواده سالمون است. این شامل ماهی آزاد، ماهی قزل آلا صورتی، ماهی قزل آلا جورابی و ماهی سالمون چینوک است. بسته به نوع ماهی، خاویار در اندازه های بزرگتر و کوچکتر، سایه های مختلف و طعم های مختلف وجود دارد. مثلا:

• خاویار ماهی قزل آلا صورتی - رنگ نارنجی روشن، طعم آن شیرین است و اندازه تخم مرغ ها از 3 تا 5 میلی متر است.
• خاویار جوراب قرمز تیره است، تلخی کمی دارد و از ماهی سالمون صورتی کوچکتر است - اندازه تخم مرغ تا 3 میلی متر است.
• خاویار کتا به رنگ نارنجی با رنگ قرمز است. از نظر اندازه بزرگ‌ترین، از نظر طعم ظریف‌ترین و همچنین چاق‌ترین است.
• خاویار ماهی قزل آلا شینوک به رنگ قرمز پر رنگ، تند و تلخ است، اندازه تخم مرغ 6-7 میلی متر است. اما شما به سختی می توانید چنین خاویاری بخرید - این ماهی در کتاب قرمز است.

ماهی های خارج از خانواده ماهی قزل آلا خاویار متفاوتی دارند - رنگ آن کم رنگ و زرد یا صورتی است. به عنوان مثال، ماهی سفید، ماهی سفید، و خاویار پولاک صورتی هستند، اما ماهی پیک، سیم، وبلا، سوف و کفال زرد هستند.

نحوه انتخاب خاویار قرمز - 7 قانون

هنگام انتخاب خاویار به قوطی و ترکیب آن توجه کنید و در صورت امکان تخم مرغ، بو و طعم آن را بررسی کنید.

1. کوزه را بررسی کنید. خاویار اغلب در قوطی های حلبی بسته بندی می شود، اما در شیشه های شیشه ای نیز وجود دارد. شما نمی توانید خاویار را در قلع ببینید، بنابراین ظاهر آن را بررسی کنید: نباید پف کرده یا تغییر شکل داده شود، اما باید محکم بغلتاند. همچنین می توانید شیشه را تکان دهید: اگر صدای حباب را بشنوید، مقدار زیادی مایع داخل آن می شنوید. اگر شیشه شیشه ای است - به کیفیت تخم مرغ ها نگاه کنید و اینکه هیچ ناخالصی اضافی وجود ندارد.
2. تاریخ تولید و تاریخ انقضا را بررسی کنید. خاویار واقعی در نظر گرفته می شود که در محل ماهیگیری در زمان تخم ریزی ماهی - در ماه های تیر و مرداد - نمک زده شده است. در برخی مناطق خاویار قرمز از ماه می تا اکتبر تولید می شود. یعنی به تعبیر خوب، کوزه باید در آن زمان تاریخ داشته باشد. اگر تاریخ متفاوت باشد، احتمالاً از مواد خام منجمد برای ساخت چنین خاویاری استفاده شده است. مدت زمان ماندگاری خاویار را روی برچسب بررسی کنید - اینجا نظری ندارید.
3. ترکیب را بخوانید. سازنده باید مشخص کند که محصول از کدام ماهی خاویار تهیه شده است. خاویار همچنین می تواند شامل نمک (4 تا 7 درصد)، روغن نباتی و نگهدارنده های E422، E200، E211 و E239 باشد. نگهدارنده E200 اسید سوربیک و E211 بنزوات سدیم است. اینها ضد عفونی کننده هستند، مقدار آنها در خاویار نباید از 0.1٪ تجاوز کند. نگهدارنده E422 گلیسیرین غذا است که برای جلوگیری از چسبیدن تخم مرغ ها به هم استفاده می شود. نگهدارنده E239 اوروتروپین است (به هر حال، بسیاری از کشورها استفاده از آن را رها کرده اند، زیرا بسیار مضر است). نگهدارنده های موجود در خاویار تنها راه حفظ آن است. خاویار را می توانید بدون مواد نگهدارنده درست کنید، اما فقط 4 ماه نگهداری می شود.
4. به تنوع توجه کنید درجه اول خاویار همان گونه ماهی است. تخم مرغ های درجه یک یکسان، تمیز، بدون لخته و تقریباً همه دست نخورده هستند - تعداد کمی ترکیدن مجاز است. همچنین خاویار درجه یک نباید حاوی روغن نباتی باشد. محتوای نمک 4-6٪ است. دسته دوم مجموعه ای از خاویار از چندین گونه ماهی قزل آلا است، بنابراین تخم ها یک اندازه نیستند و تخم های شکسته بیشتری وجود خواهد داشت. خاویار درجه دو دارای روغن نباتی است و مقدار نمک آن 4-7 درصد است، یعنی می تواند شورتر باشد.
5. به ظاهر و طعم نگاه کنید. در صورت امکان، به خاویار نگاه کنید، و شاید حتی آن را بچشید. از نظر بیرونی، تخم مرغ ها باید یکسان، کامل، تمیز و یکنواخت باشند. قوام باید سفت، با سطح خشک یا کمی مرطوب باشد. در طعم - بدون طعم اسید یا چربی فاسد، و نباید بوی تند ماهی داشته باشد.
6. به هزینه توجه کنید. خاویار واقعی نمی تواند ارزان باشد، حتی اگر با تخفیف عرضه شود - این را به خاطر بسپارید.
7. خاویار را از جاهای مشکوک نخرید. خرید خاویار در فروشگاه ها - سوپرمارکت ها، هایپر مارکت ها یا فروشگاه های تخصصی ماهی - بهتر است - آنها می توانند شرایط نگهداری مناسب خاویار را تضمین کنند. و در صورت وجود، شما کسی را برای ارائه ادعا خواهید داشت.

چگونه خاویار واقعی را از خاویار مصنوعی تشخیص دهیم

خاویار مصنوعی یک محصول پروتئینی است که از ژلاتین یا روغن ماهی با افزودن شیر یا سویا، جلبک دریایی و آب ماهی ساخته شده است. یعنی حتی نزدیک به طبیعی هم نیست. اگر مصنوعی فروخته شود اشکالی ندارد، به خصوص که بی ضرر است (و همچنین بی فایده). اما این اتفاق می افتد که خاویار پروتئینی واقعی است.

بنابراین، هنگام انتخاب:

• برچسب را بخوانید - ممکن است نشان دهد که یک محصول پروتئینی است.
• به ظاهر نگاه کنید - خاویار مصنوعی ساختار و رنگی همگن خواهد داشت، در حالی که خاویار طبیعی دارای پوسته، مایع درونی و "چشم" (میکروب) است.
• بو - خاویار پروتئینی بوی تند ماهی دارد، در حالی که خاویار واقعی عطر مطبوعی دارد.
• طعم - خاویار مصنوعی طعمی تند دارد.

تخم های محصول مصنوعی به دندان های شما می چسبد، اما خاویار طبیعی روی دندان ها می ترکد و محتویات آن جاری می شود.

نحوه نگهداری خاویار قرمز

چند قانون در مورد نحوه نگهداری خاویار قرمز در خانه وجود دارد:

• به زمان‌ها و شرایط ذخیره‌سازی درج شده در شیشه پایبند باشید.
• بیش از 5 روز در شیشه را باز نگه ندارید - میکروارگانیسم ها در آن شروع به رشد می کنند، بوی نامطبوع به وجود می آید و خاویار خشک می شود.
• خاویار را از یک شیشه با یک قاشق دو بار امتحان نکنید - باکتری ها سریعتر تکثیر می شوند.
• اجازه ندهید آب وارد خاویار شود.
• خاویار را در فریزر نگهداری نکنید.

پس از یخ زدایی خاویار احتمالاً به "مس" مبتلا خواهید شد.