Emma Miller
کفش‌های زمستانی چندین فصل دوام می‌آورند، پا را خراب نمی‌کنند و از یخ زدگی محافظت می‌کنند - برای انتخاب چکمه‌ها به یک رویکرد مسئولانه نیاز دارید.
ماده
کارشناسان توصیه می کنند کفش های زمستانی از مواد طبیعی را انتخاب کنید. در آنها پا یخ نمی زند و عرق نمی کند. مزایا و معایب مواد محبوب برای کفش های زمستانی را فهرست کنید.
- چرم طبیعی باعث تبادل هوای خوب و زمان پوشیدن طولانی مدت می شود و پس از چند روز استفاده، شکل پا را به خود می گیرد. معایب کفش های چرمی - گران است، و همچنین جنبه اخلاقی موضوع. چرم واقعی را با قرار دادن دست خود روی سطح شناسایی کنید. کفش های چرمی به سرعت گرم می شوند، در حالی که جانشین آن سرد می ماند.
- جیر یا نوبوک جایگزین خوبی برای چرم با ویژگی های مشابه هستند. معایب آنها نیاز به نگهداری منظم و همچنین آسیب پذیری در برابر آب و هوای مرطوب است.
- کفش های زمستانی ساخته شده از چرم کمتر گرم هستند، به سرعت با ترک پوشیده می شوند و به ندرت بیش از یک فصل دوام می آورند، اما ارزان تر هستند.
- اگر زیاد پیاده روی می کنید و سبک زندگی فعالی دارید - توصیه می شود کفش هایی با فناوری غشایی انتخاب کنید. این می تواند بارهای سنگین و همچنین بسیار سبک وزن و به اندازه کافی گرم را تحمل کند.
- بهترین پرکننده برای کفش - پشم طبیعی مانند پوست گوسفند است. گرما را حفظ می کند و در عین حال پاهای شما را بیش از حد گرم نمی کند. در میان جایگزین های خز مصنوعی، باید به قشر و عایق توجه کنید. شما می توانید خز طبیعی را با درخشش آن تشخیص دهید - کمتر مات است. همچنین، خز دارای پایه پرزدار است، در حالی که خز مصنوعی دارای پایه بافته شده است.
تنها
ضخامت زیره کفش زمستانی باید حداقل 1 سانتی متر باشد. بهترین ماده برای زیره پلی اورتان است. تغییرات دما را کاملاً تحمل می کند. کفی های ترموپلاستیک بادوام و ضد لغزش هستند - این نیز یک ماده عالی است. زیره لاستیکی لغزنده تر است و تحمل کمتری در برابر یخ زدگی دارد.
به الگوی روی کفه توجه کنید - باید برجسته و عمیق باشد. در چنین کفش هایی می توانید روی یخ راه بروید و لیز نخورید. محل تبدیل کفی به کفش را بررسی کنید - در کفش های با کیفیت نباید خمیدگی و ترک خوردگی وجود داشته باشد.
اندازه
توصیه می شود سایز کفش زمستانی را بزرگتر انتخاب کنید زیرا معمولا جوراب ضخیم تری دارد. علاوه بر این، پوشیدن کفش هایی با فضای آزاد بسیار مهم است، زیرا گردش خون ضعیف در انگشتان پا به سرعت یخ می زند. اگر کفش مناسب شماست – در مورد نحوه کشش کفش نوشتیم.
زیپ
اگر کفش زیپ دارد، زیپ نباید به پایین کفش برسد. از کف تا ابتدای زیپ باید حداقل 1 سانتی متر باشد - در این صورت کفش ها نشتی ندارند. پشت زیپ باید یک آستر داخلی وجود داشته باشد تا هوای یخ زده به داخل آن دمیده نشود.
پاشنه و پنجه پا
کفش های زمستانی کاملاً صاف می توانند باعث ناراحتی در ساق پا و میخچه روی پا شوند. اما همچنین کفش های پاشنه بلند در جاده های لغزنده تنها مزاحم هستند. بهینه یک پاشنه ضخیم و پایدار با ارتفاع 2-3 سانتی متر است.
جوراب کفش زمستانی باید پهن باشد و حدوداً 1 سانتی متر فضای اطراف انگشتان آن در نظر گرفته شود. کفش هایی با پنجه باریک می توانند باعث گردش خون ضعیف و در نتیجه درد در پاها شوند.
کفی
استفاده از کفی های ارتوپدی برای ثبات در هنگام راه رفتن و حمایت از پا توصیه می شود. می توانید کفی مخصوص کفش زمستانی را از فروشگاه های ارتوپدی خریداری کنید. آنها از نظر آناتومیکی پا را به درستی حمایت می کنند و خطر آسیب را هنگام افتادن روی یخ کاهش می دهند.
