پوشش مورد نیاز ید - سالم و گیاهخوار

گفته می شود که اروپای مرکزی منطقه ای با کمبود ید است. نمک یددار، محصولات نهایی یددار، و محصولات حیوانی غنی از ید باید به تامین منابع خوب ید برای جمعیت کمک کند. همیشه کار نمی کند - و همیشه سالم هم نیست. ما توضیح می دهیم که چگونه می توانید ید کافی را به روشی سالم و کاملاً گیاهی دریافت کنید.

ید - سم یا ماده مغذی

درست مانند روی یا آهن، ید یک عنصر کمیاب حیاتی و ضروری است. بنابراین بدن انسان باید آن را با غذا دریافت کند. اما نظرات در مورد ید بیشتر از هر عنصر کمیاب دیگر متفاوت است.

در حالی که برخی ید را به عنوان یک سم وحشتناک محکوم می کنند که باید تا حد امکان از آن اجتناب کرد، برخی دیگر مصرف آن را در مقادیر زیاد توصیه می کنند. ما در حال حاضر محیط شاد را توصیه می کنیم، یعنی تامین مقدار رسمی توصیه شده ید – نه بیشتر و نه کمتر.

ید برای تیروئید

همانطور که مشخص است، این غده تیروئید است که به ید نیاز دارد و بدون ید نمی تواند وظایف خود را انجام دهد. غده تیروئید تنها با کمک ید می تواند هورمون های خود را تولید کند. در صورت کمبود هورمون های تیروئید، متابولیسم در کل بدن متوقف می شود.

با این حال، کمبود ید تنها علت ممکن برای علائم معمول کم کاری تیروئید نیست، بنابراین سایر علل احتمالی باید ابتدا قبل از درمان کمبود ید ادعایی با قرص‌های ید مشخص شوند.

ید مصرف کنید: فقط در صورت کمبود ید

در طب رایج، قرص های ید به طور مکرر برای علائم خفیف کم کاری تیروئید تجویز می شود. از نقطه نظر طبیعت درمانی، این بدون مقدمه بیشتر توصیه نمی شود - به خصوص اگر وضعیت ید شخصی هر بیمار حتی از قبل بررسی نشده باشد.

زیرا ید یک عنصر کمیاب حیاتی در نظر گرفته می شود. در صورت مشکوک بودن به کم کاری تیروئید، تنها در صورتی باید ید داده شود که واقعاً کمبود ید مشخص باشد.

اگر کم کاری ناشی از کمبود ید نباشد، اما علت کاملاً متفاوتی داشته باشد، چه؟ اگر این نشانه یک تیروئیدیت مزمن ناشناخته باشد تیروئیدیت هاشیموتو چه؟

این بیماری خودایمنی بیشتر و بیشتر در حال تشخیص است. با این وجود، حتی امروزه بسیاری از درمانگران لزوماً به انجام معاینات مناسب برای رد این بیماری (قبل از تجویز ید) فکر نمی کنند.

اگر هاشیموتو ناشناخته وجود داشته باشد و بیمار دوز بسیار بالایی از قرص های ید مصرف کند، بیماری می تواند تسریع شود.

همچنین مشخص شده است که کمبود خفیف ید، به طور متناقض، تقریباً به اندازه زیاد شدن جزئی ید از طریق تجویز مصنوعی ید (نمک یددار، مکمل های غذایی با ید) به کم کاری تیروئید منجر نمی شود. ید بیش از حد می تواند غده تیروئید را مسدود کند و حتی بیشتر منجر به کم کاری تیروئید شود. اما در صورت وجود ید بیش از حد، عملکرد بیش از حد نیز قابل تصور است.

بنابراین هرکسی که فکر می‌کند با مصرف مقادیر بیش از حد ید به عنوان یک اقدام کاملاً پیشگیرانه، کار خوبی برای خود انجام می‌دهد، می‌تواند اشتباه کند - و نتیجه عکس می‌دهد. البته می توان مقادیر معمولی ید (150 تا 200 میکروگرم در روز) را برای تامین مناسب مصرف کرد - به خصوص با رژیم غذایی کم ید.

وضعیت ید را آزمایش کنید - کمبود ید را تعیین کنید

قبل از مصرف ید از مکمل های غذایی، می تواند منطقی باشد که وضعیت ید شخصی خود را بررسی کنید.

جالب اینجاست که حتی Arbeitskreis Jodlack e. V. - انجمنی که به چیزی جز رفع کمبود ید اختصاص ندارد (که به عقیده او گسترده است). به ما توصیه شد که در این مورد با پزشک خود صحبت کنیم. زیرا این را می توان از مقادیر خون تیروئید متوجه شد که آیا کمبود ید وجود دارد یا نه.

با این حال، مقادیر تیروئید فقط یک نشانه غیرمستقیم است و - همانطور که در بالا توضیح داده شد - می‌تواند به دلایل دیگر خیلی کم یا خیلی زیاد باشد. به هر حال، کمبود ید یا ید اضافی تنها علت کم کاری یا پرکاری تیروئید نیست.

آزمایش ادرار بهترین راه برای تعیین وضعیت ید شخصی شماست. نتیجه کمتر از 100 میکروگرم در لیتر ید در ادرار نشان دهنده کمبود است. در زنان باردار، مقادیر کمتر از 150 میکروگرم در لیتر نشان دهنده کمبود ید است.

غذاهای حیوانی به ویژه سرشار از ید هستند

به دلیل یددار شدن همه جا غذاهای آماده از همه نوع (با نمک خوراکی یددار)، محتوای ید بسیاری از غذاها در حال حاضر بسیار بالا است. غذاهای حیوانی به ویژه (گوشت، لبنیات، تخم مرغ) در حال حاضر بسیار غنی از ید هستند، زیرا خوراک دام برای مدت طولانی یددار شده است. در حالی که تنها حدود 1 درصد از ید اضافه شده به خوراک در گوشت یافت می شود، اما می تواند بیش از 10 درصد در محصولات لبنی و تخم مرغ باشد.

بین 1.3 تا 2.3 میلی گرم ید به ازای هر کیلوگرم خوراک به خوراک دام اضافه می شود. افزودن تا 5 میلی گرم مجاز است.

عجیب است که با یک رژیم غذایی حاوی گوشت و شیر و مصرف مکرر محصولات آماده، فرد معمولاً دارای ید بسیار خوبی است - اغلب حتی با عرضه بیش از حد، که در مورد پرکاری غده تیروئید مشکل ساز است، زیرا این امر بیشتر توسط مقدار زیادی ید

به طور طبیعی، تامین ید خود را بهینه کنید

غذاهایی که ید طبیعی را تامین می‌کنند، عمدتاً ماهی‌های دریایی و غذاهای دریایی هستند، اما برای رژیم گیاهخواری مناسب نیستند. بنابراین در ادامه فقط غذاهای کاملا گیاهی را برای تامین ید ارائه می کنیم.

جلبک دریایی حاوی مقدار زیادی ید است

جلبک دریایی یک غذای بسیار غنی از ید است. به عنوان مثال، آنها را می توان به شکل یک غذای جانبی کوچک خورد. برای این یکی از z منحرف می شود. B. Hijiki (1 قاشق چایخوری از جلبک دریایی خشک کافی است) در آب به مدت 7 تا 10 دقیقه. سپس آب خیسانده را بریزید، جلبک ها را کاملا بشویید و همراه با سبزیجات و/یا برنج آماده کنید.

سایر جلبک های دریایی (واکامه و کامبو) را می توان به سوپ ها اضافه کرد یا به شکل تکه های جلبک دریایی روی سالاد پاشید (به عنوان مثال، جلبک دریایی یا "جلبک دریایی برای سالاد").

جلبک دریایی در روغن نیز وجود دارد که با سبزیجات خام و در بشقاب سبزیجات بسیار خوب می آید یا روی نان طعم لذیذی دارد.

با این حال، جلبک دریایی واقعاً غنی از ید است و مقادیر بسیار کمی از آن برای پوشش نیاز روزانه به ید کافی است (به بخش بعدی اما یک نگاه کنید: جلبک دریایی چقدر ید دارد).

این جلبک های دریایی وجود دارند

انواع مختلفی از جلبک دریایی وجود دارد که همگی دارای محتوای ید متفاوتی هستند. اما حتی در یک نوع جلبک، بسته به منطقه مبدا، نوسانات شدیدی در محتوای ید وجود دارد.

• کلپ اصطلاح انگلیسی جلبک دریایی است، بنابراین به انواع جلبک دریایی، عمدتاً جلبک دریایی قهوه ای و قرمز، اغلب فقط جنگل های انبوه کامبو در سواحل ژاپن اشاره دارد.
• کامبو (Laminaria japonica) غنی ترین جلبک ید است. معمولا از آن فقط سوپ یا چای درست می شود. اغلب قبل از مصرف از غذا حذف می شود. با این حال، پودر کامبو نیز وجود دارد که به عنوان نوعی تقویت کننده طعم طبیعی برای چاشنی استفاده می شود.
• آرامه (Eisenia bicyclis) هنگامی که خشک می شود، مانند درهم تنیده ای از نخ های سبز مایل به سیاه به نظر می رسد. آرامه طعم بسیار خوبی دارد و با تمام غذاهای سبزیجات و پاستا که باید حالت ماهی داشته باشند، به خوبی ست می شود.
• Wakame (Undaria pinnatifida) نیز قبل از پختن یا آماده سازی خیس می شود. برای سالاد واکامه، جلبک دریایی حتی لازم نیست از قبل پخته شود.
• هیجیکی (Sargassum fusiforme) متعلق به جلبک قهوه ای است و به آن کلپ توت نیز می گویند.
• اسپاگتی دریایی (Himanthalia elongata) نیز متعلق به جلبک های قهوه ای است. به آنها کمربند تانگ نیز می گویند و از اقیانوس اطلس یا دریای شمال و بالتیک می آیند. پس از خیس شدن، می‌توان آن‌ها را مانند پاستا به صورت آل دنته پخت و سپس به سیب زمینی سرخ کرده یا سالاد اضافه کرد.
• کاهوی دریایی (Ulva lactuca) یک جلبک سبز است که نباید با کاهوی دریایی ذکر شده در بالا اشتباه گرفت که مخلوطی از پنج نوع مختلف جلبک دریایی است.
• Dulse (Palmaria palmata) یک جلبک دریایی قرمز و یکی از مواد تشکیل دهنده ترکیب پولکی فوق است. Dulse به صورت پودری نیز موجود است که می توان از آن برای چاشنی استفاده کرد.
• نوری نوع خاصی از جلبک دریایی نیست، بلکه اصطلاح ژاپنی برای جلبک دریایی خوراکی است. اینها بیشتر جلبک های قرمز هستند، به عنوان مثال B. کلپ بنفش (Porphyra tenera)، که طعم دلچسبی دارد و به شکل برگ های صاف فشرده می شود و برای سوشی استفاده می شود. با این حال، نوری را می توان با سبزیجات، قارچ، پیاز و غیره نیز ترکیب کرد.

جلبک دریایی حاوی مقدار زیادی ید است

ما محتوای ید هر نوع جلبک را نداریم. بنابراین فقط یک انتخاب زیر:

• کومبو: 240 تا 4,900 میکروگرم در گرم ید
• Wakame: 93 تا 185 میکروگرم در گرم ید
• نوری: 30 تا 45 میکروگرم در گرم ید
• اسپاگتی دریایی: 2,000 میکروگرم در گرم ید
• آرامه: حداقل 600 میکروگرم بر گرم ید، سطوح بالاتر تا 5600 میکروگرم بر گرم ممکن است.
• Dulse: تقریبا 500 میکروگرم بر گرم ید
• هیجیکی: حدود 500 میکروگرم در گرم ید
• کاهوی دریایی: حداکثر 240 میکروگرم در گرم ید
  (لیتوتامنیوم کلسیم: 33 تا 34 میکروگرم ید (جلبک های آهکی که در مکمل های طبیعی کلسیم یا نوشیدنی های گیاهی موجود است)

خیساندن جلبک ها و سپس جوشاندن آنها می تواند محتوای ید را 14 تا 75 درصد کاهش دهد، به طوری که در صورت تهیه و دوز مناسب، نیازی به نگرانی در مورد ید اضافی نیست، به خصوص در مورد نوری یا سایر جلبک هایی که محتوای ید کمتری دارند.

نوسان سطح ید در جلبک دریایی می تواند خطراتی را به همراه داشته باشد

با این حال، محتوای ید جلبک در ادبیات به طور قابل توجهی متفاوت است. به عنوان مثال، کد غذای فدرال - پایگاه داده ای برای محتوای مواد مغذی غذا و یک ابزار استاندارد برای ارزیابی مطالعات تغذیه اپیدمیولوژیک - نشان دهنده طیف گسترده ای از نوسانات در محتوای ید جلبک دریایی است، اما این مقادیر هنوز به طور قابل توجهی کمتر از مقدار ید هستند. مقادیری که فهرست کرده‌ایم، که برداشت‌ها را منبع می‌کنیم.

بنابراین اگر کلید غذای فدرال را به عنوان مبنای مصرف جلبک خود در نظر بگیرید، احتمالاً ید بیش از حد جلبک ها را مصرف می کنید، که می تواند برای بیماران مبتلا به پرکاری تیروئید یا بیماری های التهابی تیروئید مشکل ساز باشد.

در بیانیه‌ای در رابطه با محتوای ید جلبک‌های خشک و محصولات جلبک دریایی، مؤسسه فدرال ارزیابی خطر BfR نیز محدوده شدیدی را بین 5 تا 11,000 میلی‌گرم بیان می‌کند، بنابراین ایده‌آل است که فقط از جلبک‌های تولیدکنندگانی که محتوای ید خاصی دارند استفاده شود. می توانند با محصولات خود نشان دهند. ما در حال حاضر (اکتبر 2020) در حال شفاف سازی هستیم که آیا تولید کنندگان مربوطه وجود دارد یا خیر و به زودی نتایج خود را در اینجا به شما اطلاع خواهیم داد.

نیازهای ید را در تمرینات تغذیه ای روزانه پوشش دهید

تقریباً در تمام سبزیجات و میوه ها می توان ردی از ید (1 تا 4 میکروگرم در 100 گرم) یافت.

همانطور که از اطلاعات بالا مشاهده می شود، غذاهای با منشاء گیاهی که به ویژه غنی از ید هستند عبارتند از سبزیجات برگ سبز، براسیکا، قارچ، آجیل، دانه ها و حبوبات.

طعم دادن به این غذاها با نمکی که با جلبک دریایی کلپ "یددار" شده است، ید بیشتری را فراهم می کند. البته از این نمک می توانید برای پخت نان و ... نیز استفاده کنید.

مرجان دریایی سانگو به خوبی می تواند به عنوان یک منبع اضافی و طبیعی ید در نظر گرفته شود، البته تنها در صورتی که برای بهینه سازی تامین کلسیم/منیزیم مورد نیاز باشد زیرا در درجه اول یک منبع کلسیم/منیزیم است.

اگر فقط می خواهید ید مصرف کنید، می توانید مکمل های غذایی حاوی ید را در جدول بالا بیابید و یکی را در آنجا انتخاب کنید.

اگر ریزجلبک ها (اسپیرولینا یا کلرلا) بخشی از مکمل های غذایی شما هستند، آنها نیز مقداری ید را تامین می کنند - و اگر جلبک دریایی بخشی از رژیم غذایی شما باشد، دیگر لازم نیست نگران کمبود احتمالی ید باشید.