کمبود منیزیم باعث بیماری می شود

منیزیم، چهارمین ماده معدنی فراوان در بدن، نقش مهمی در فعال کردن بیش از 300 واکنش شیمیایی دارد. منیزیم مسئول رشد سالم استخوان، حفظ عملکرد عضلات، تنظیم دمای بدن و جذب کلسیم است. دانشمندان همچنین گمان می کنند که منیزیم می تواند از ADHD، اختلالات دوقطبی، آلزایمر و زوال ذهنی جلوگیری کند.

بیماری های ناشی از کمبود منیزیم

متأسفانه، کمبود شدید منیزیم و سایر مواد معدنی در غذاهای رژیم غذایی امروزی وجود دارد، به همین دلیل است که کمبود منیزیم در حال حاضر بسیار رایج است. کمبود منیزیم تقریباً همه قسمت‌های بدن را تحت تأثیر قرار می‌دهد و می‌تواند خود را به صورت سردرد، کمردرد، اسپاسم عضلانی، آریتمی قلبی، فشار خون بالا، PMS، پوکی استخوان، سنگ کلیه، بی‌خوابی، اضطراب، افسردگی، خارش و بی‌حسی در اندام‌ها نشان دهد. و یبوست

منیزیم همچنین یک تعدیل کننده ایمنی بسیار موثر است - منیزیم سیستم ایمنی بدن ما را فعال می کند. بنابراین کمبود منیزیم با عملکرد نادرست سیستم ایمنی نیز همراه است، به طوری که، به عنوان مثال، علائم بیماری های مختلف مانند پرکاری تیروئید، فیبرومیالژیا، مولتیپل اسکلروزیس یا سندرم رینود می تواند تحریک یا حتی بدتر شود.

علاوه بر این، کمبود منیزیم نیز با پیری زودرس مرتبط است، زیرا منیزیم دفاع در برابر رادیکال های آزاد را افزایش می دهد که باعث پیری سلول های ما می شود.

منیزیم، ADHD و آلزایمر

منیزیم نقش مهمی در بسیاری از عملکردهای شناختی بدن ما دارد. بنابراین، کمبود منیزیم با اختلالات شناختی مانند ADHD، آلزایمر یا پارکینسون نیز مرتبط است.

در مطالعات علمی با کودکان مبتلا به ADHD، بهبود قابل توجهی در علائم با منیزیم به دست آمد. در سایر مطالعات علمی، دانشمندان ارتباطی بین کلسیم، منیزیم و آلزایمر پیدا کرده اند که نشان می دهد نسبت متعادل این مواد معدنی برای عملکرد مغز اهمیت زیادی دارد.

منیزیم و کلسیم

مانند همه مواد معدنی و عناصر کمیاب، منیزیم نیز نوعی حریف یا شریک دارد - کلسیم. منیزیم برای استفاده کافی از کلسیم ضروری است. اگرچه دائماً به ما یادآوری می شود که مصرف کلسیم چقدر مهم است، اما متأسفانه به ندرت در این زمینه گفته می شود که بدن باید با مقادیر کافی منیزیم نیز تامین شود (زیرا این ماده معدنی برای جذب کلسیم کاملاً ضروری است). .

کلسیم بیش از حد حتی می تواند اثرات منفی بر سلامت شما داشته باشد. به عنوان مثال، محصولات لبنی که سرشار از کلسیم هستند، می توانند عامل مصرف بیش از حد کلسیم باشند – اگر مصرف کننده همزمان منیزیم کافی را نیز مصرف نکند. اکنون ثابت شده است که این فرض که از دست دادن استخوان به دلیل کمبود کلسیم است، اشتباه است. برعکس، کلسیم بیش از حد در بدن باعث افزایش خطر ابتلا به پوکی استخوان، سنگ کلیه، حملات قلبی و تصلب شرایین می شود. برای اطمینان از جذب بهینه این ماده معدنی، کلسیم و منیزیم باید همیشه به نسبت 2 به 1 (از طریق غذا یا مکمل ها) مصرف شوند.

کمبود منیزیم به دلیل کلسیم زیاد
از آنجایی که منیزیم برای جذب کلسیم مورد نیاز است، در بسیاری از موارد کمبود منیزیم را می توان به دریافت بیش از حد کلسیم نیز ردیابی کرد. اگر کلسیم زیاد باشد، منیزیم زیادی نیز برای جذب کلسیم استفاده می شود. اما این منیزیم دوباره در سایر نقاط بدن از بین می رود، به همین دلیل است که کمبود منیزیم می تواند به سرعت ایجاد شود.

جلوگیری از کمبود منیزیم

رژیم غذایی مدرن معمولاً فاقد مقادیر کافی مواد مغذی و مواد معدنی مانند منیزیم است. سموم و مواد افزودنی موجود در غذای ما همچنین از جذب مقادیر کمی منیزیم و سایر مواد مغذی و مواد معدنی توسط ارگانیسم جلوگیری می کند. الکل، کافئین و سیگار نیز نقش منفی دارند.

برای اطمینان از تامین منیزیم کافی بدن، قبل از هر چیز باید مقدار زیادی میوه و سبزیجات باکیفیت و طبیعی مصرف کرد. مواد غذایی با محتوای بالای منیزیم عبارتند از: اسفناج، آووکادو، موز، بادام، بادام هندی، بادام زمینی، کشمش، لوبیا، سیب زمینی پخته (با پوست)، برنج قهوه ای یا عدس.

از آنجایی که طی صد سال گذشته مواد مغذی در سطح وسیعی از خاک کشاورزی ما برداشته شده است، اکنون دریافت منیزیم و سایر مواد معدنی و عناصر کمیاب از طریق رژیم غذایی بسیار دشوار است. هرکسی که علیرغم رژیم غذایی سالم از علائم کمبود رنج می برد، می تواند از طریق مکمل های غذایی باکیفیت و طبیعی، مقادیر اضافی ماده معدنی مورد نیاز بدن را تامین کند.