پودر شیک پروتئین: مراقب مواد تشکیل دهنده آن باشید!

نیاز طبیعی پروتئین در روز 0.8 گرم پروتئین به ازای هر کیلوگرم وزن بدن است. افرادی که ورزش زیادی با هدف عضله سازی انجام می دهند حدود دو برابر بیشتر نیاز دارند. نیاز به پروتئین را می توان با یک رژیم غذایی متعادل و غنی از پروتئین پوشش داد. استفاده از پودر پروتئین راحت تر است.

مقایسه انواع پروتئین

پروتئین موجود در پودرهای شیک پروتئینی می تواند از منابع مختلفی تامین شود. نکاتی که در هنگام خرید باید به آن توجه کنید:

• پروتئین شیر: پروتئین شیر معمولا برای پودر پروتئین، به اصطلاح پروتئین آب پنیر، پردازش می شود. این یک ماده خام ارزان قیمت است که می تواند به راحتی توسط بدن متابولیزه شود. اغلب به اشکال مختلف در پودر یافت می شود. به عنوان مثال، به عنوان ایزوله پروتئین شیر، دیگر حاوی قند شیر نیست و همچنین با عدم تحمل لاکتوز سازگار است.
• پروتئین تخم مرغ: از سفیده تخم مرغ ساخته شده و برخلاف پروتئین شیر فاقد لاکتوز، کلسترول و پورین است. با این حال، طعم تلخی دارد و بنابراین اغلب به عنوان یک ماده در شیک های پروتئینی چند جزئی که انواع مختلفی از پروتئین را ترکیب می کنند، استفاده می شود.
• پروتئین کلاژن: همچنین به عنوان هیدرولیز کلاژن شناخته می شود، به ندرت در پودرهای پروتئینی استفاده می شود و زمانی که چنین است، در پودرهایی است که پروتئین های مختلف را ترکیب می کند. ژلاتینی است که از ضایعات کشتارگاه تهیه می شود. با این حال، با دوز مناسب، پروتئین کلاژن می تواند تأثیر مثبتی بر استخوان ها و بافت همبند داشته باشد.
• پروتئین های گیاهی: این پروتئین ها عبارتند از پروتئین سویا، پروتئین برنج، پروتئین نخود یا پروتئین کنف. در مقایسه با پروتئین حیوانی، آنها سالم تر در نظر گرفته می شوند.
• از دیدگاه متخصصان تغذیه، پودرهای پروتئینی به اصطلاح چند جزئی معنی دارند: با ترکیب پروتئین های مختلف می توان به ارزش بیولوژیکی بالاتری دست یافت.

طعم دهنده ها، غلیظ کننده ها و شیرین کننده های مصنوعی

پروتئین های پودری موجود در شیک های پروتئینی که در چندین مرحله کاری به دست می آیند، لذت آشپزی ندارند. به همین دلیل است که آنها معمولاً در طعم‌های مختلف ارائه می‌شوند – غلیظ‌کننده‌ها برای ایجاد حس خوب در دهان، شیرین‌کننده‌ها و ویتامین‌ها اغلب اضافه می‌شوند.

متخصصان تغذیه به ویژه از افزودن شیرین کننده ها انتقاد می کنند. گاهی اوقات شیرینی شدید می تواند درک ما از طعم شیرین را مختل کند. شیرین کننده ها همچنین می توانند تأثیر منفی بر روده داشته باشند و در درازمدت باعث دیابت شوند. سازندگان استدلال می کنند که شیرین کننده ها باعث صرفه جویی در کالری می شوند - که تأثیر مثبتی دارد.

افزودن ویتامین ها نیز از دیدگاه متخصصان تغذیه منطقی نیست. مقادیر کافی ویتامین را می توان از طریق یک رژیم غذایی معمولی دریافت کرد.

پودر پروتئین بدون طعم و شیرین کننده

علاوه بر پودرهای طعم دار و شیرین شده مصنوعی، برخی از تولیدکنندگان محصولاتی را بدون طعم دهنده و شیرین کننده نیز عرضه می کنند. اینها را در سوپرمارکت ها نمی توانید پیدا کنید، بلکه در اینترنت یا فروشگاه های تخصصی پیدا خواهید کرد.