در واقع خرفه چیست؟

خرفه یک گیاه سبزی و ادویه است. از قرون وسطی در اروپا کشت می شد، اما به تدریج فراموش شد. سبزی های برگ دار را می توان به صورت تازه در سالاد یا دیپ استفاده کرد یا مانند اسفناج تهیه کرد. خرفه به عنوان ادویه در آبگوشت ها و سوپ ها استفاده می شود، اما با سس های سرد و گرم نیز به خوبی ست می شود. از جوانه های گل نیز می توان مانند کپر در آشپزخانه استفاده کرد.

خرفه با ساقه های گوشتی و برگ های سبز آبدار مشخص می شود. وقتی جوان است، طعمی آبدار و با طراوت با نت کمی ترش دارد. به لطف فصل رشد کوتاهش، خرفه را می توان در تمام طول سال کشت کرد و بنابراین در تمام طول سال به صورت تجاری در دسترس است. در حالی که خرفه در تابستان در فضای باز رشد می کند، در زمستان در گلخانه ها رشد می کند. بسته به این، خرفه طعم متفاوتی پیدا می کند: نوع تابستانی طعم قوی تر و کمی شور دارد، در حالی که انواع موجود در زمستان آجیل تر است. مناطق اصلی رشد سبزیجات برگدار فرانسه، بلژیک و هلند هستند.

خرفه کم کالری است و با حدود 70 میلی گرم در هر 100 گرم، همچنین سرشار از ویتامین C است. اگر خرفه تازه می خرید، باید در اسرع وقت از آن استفاده کنید – به دلیل محتوای آب زیاد، سبزی برگ دار را می توان در آن نگهداری کرد. یخچال حداکثر دو روز. در حالت ایده آل، برگ های خرفه هنگام خرید باید براق و آبدار باشند و انتهای ساقه ها همچنان کمی مرطوب به نظر برسند.

قبل از تهیه خرفه، فقط انتهای ساقه ها را جدا کرده و برگ ها را با دقت بشویید – سپس آن ها را خشک کنید یا در سالاد اسپینر قرار دهید. سپس خرفه را می توان به صورت تازه مانند کاهو بره استفاده کرد. همچنین می توان آن را در نمک یا سرکه ترشی یا مانند اسفناج دم کرد و با کمی خامه تهیه کرد. وقتی خرد شود به عنوان ادویه استفاده می شود.

خرفه اغلب با گیاه معمولی بشقاب یا پسلین اشتباه گرفته می شود. مسئول این در درجه اول نامگذاری جایگزین Postelein به عنوان "خرفه زمستانی" است. این نام به این دلیل است که بذر این گیاه در ماه های زمستان بین سپتامبر و مارس کاشته می شود. در آشپزخانه، از گیاه بشقاب معمولی به روشی مشابه خرفه سبزیجات استفاده می شود: برگ های بزرگ و گوشتی را می توان به صورت خام در سالاد یا پخته مانند اسفناج مصرف کرد.