John Myers
مقدمه: آشپزی نپالی و مواد تشکیل دهنده آن
غذاهای نپالی ترکیبی از سنت های آشپزی متنوع از مناطق و گروه های قومی مختلف این کشور است. نپال که بین هند و چین واقع شده است، کشوری با ارتفاعات بالا و شرایط آب و هوایی متفاوت است که غذاها و طعم های منحصر به فردی را به وجود آورده است. غذاهای نپالی با ترکیبی از ادویه ها، گیاهان و سبزیجات مشخص می شود که هماهنگی طعم ها و عطرها را ایجاد می کند.
مواد مورد استفاده در آشپزی نپالی تا حد زیادی تحت تأثیر جغرافیا، آب و هوا و آداب و رسوم اجتماعی این کشور است. غذاهای نپالی عمدتاً گیاهی است، اما غذاهای گوشتی نیز در میان جمعیت غیر گیاهخوار محبوب هستند. برنج، عدس و سبزیجات مواد اصلی آشپزی نپالی هستند، در حالی که ادویه ها قلب و روح آشپزی هستند.
ادویه جات: قلب و روح آشپزی نپالی
ادویه ها نقش مهمی در غذاهای نپالی ایفا می کنند و به غذاها طعم و عطر می بخشند. در غذاهای نپالی از طیف وسیعی از ادویه ها از جمله زیره، گشنیز، زردچوبه، زنجبیل، سیر، دانه خردل، شنبلیله و دارچین استفاده می شود. رایج ترین ادویه مورد استفاده در آشپزی نپالی زیره است که تقریبا در همه غذاها استفاده می شود. زردچوبه با رنگ زرد پر جنب و جوشش در آشپزی نپالی نیز به طور گسترده ای استفاده می شود و به غذاها طعم و رنگ خاصی می بخشد.
یکی دیگر از ادویه های ضروری که در آشپزی نپالی استفاده می شود، گیاه هیمالیا تیمور است که شبیه فلفل سیچوان است. تیمور طعم بی نظیری دارد و در بسیاری از غذاهای گوشتی استفاده می شود. ادویه جات ترشی جات معمولاً در ابتدای پخت و پز اضافه می شود تا به آزاد شدن طعم آنها کمک کند. در برخی از غذاها مانند چاتنی و ترشی، در انتها ادویه اضافه می کنند تا طعمی تازه و تند به غذا بدهد.
مواد اصلی: برنج، عدس و سبزیجات
برنج غذای اصلی در نپال است و اغلب با عدس (دال) و سبزیجات سرو می شود. دال سوپ عدس است که با ادویه طبخ می شود و با برنج سرو می شود. این ماده غذایی پر پروتئین است که انرژی و تغذیه را تامین می کند. غذاهای نپالی شامل انواع سبزیجات مانند سیب زمینی، گوجه فرنگی، گل کلم، نخود فرنگی و اسفناج است. سبزیجات معمولاً با ادویه جات پخته می شوند و به عنوان غذای جانبی سرو می شوند.
غذاهای گوشتی نیز در غذاهای نپالی محبوب هستند و گوشت بز و مرغ بیشترین استفاده را دارند. غذاهای گوشتی معمولاً با ادویه طبخ می شوند و با برنج یا نان سرو می شوند. موموس، نوعی پیراشکی، یک غذای خیابانی محبوب در نپال است و با گوشت یا سبزیجات پر می شود. آنها اغلب با سس گوجه فرنگی یا چاتنی سرو می شوند.
در نتیجه، غذاهای نپالی ترکیبی از سنت های آشپزی متنوع است که منعکس کننده جغرافیا، آب و هوا و آداب و رسوم اجتماعی این کشور است. آشپزی نپالی با ترکیبی از ادویه ها، سبزی ها و سبزیجات مشخص می شود که هماهنگی از طعم ها و عطرها را ایجاد می کند. برنج، عدس و سبزیجات مواد اصلی آشپزی نپالی هستند، در حالی که ادویه ها قلب و روح آشپزی هستند.
