John Myers
کاکی و شارون اساساً یک نوع میوه هستند. تفاوت‌ها را می‌توان در جزئیات یافت، زیرا میوه شارون یک شکل تصفیه‌شده خرمالو است. در حالی که کاکی در اصل از آسیا می آید و هنوز هم امروزه بیشتر در کره، ژاپن و چین رشد می کند، شارون از دشت شارون در اسرائیل می آید. امروزه در اسپانیا، ایتالیا و آمریکای جنوبی نیز کشت می شود.
در مقایسه با خرمالو، شارون پوست نازک تری دارد، گوشت آن تا حدودی سفت تر است و هیچ دانه ای در آن وجود ندارد. علاوه بر این، طعم ملایمی دارد. از آنجایی که مقدار کمتری تانن گالوتانن تولید می کند، حتی زمانی که کاملاً نرسیده باشد شیرین است، در حالی که خرمالو هنوز طعم تلخی دارد. همچنین ماندگاری بیشتری نسبت به خرمالو دارد.
در مقایسه با بسیاری از انواع دیگر میوه‌ها، خرمالو و میوه‌های شارون ارزش بتاکاروتن بالایی دارند. آنها همچنین پوست و پالپ پرتقال را مدیون پیش ساز ویتامین A هستند. ویتامین A از جمله به حفظ بینایی و پوست طبیعی و همچنین به عملکرد طبیعی سیستم ایمنی کمک می کند.
هر دو میوه را می توان به راحتی به صورت خام خورد و در دستور العمل های خرمالوی شیرین و شور استفاده کرد. از آنجایی که گوشت آن کاملا نرم و بسیار آبدار است، منطقی است که خرمالو و شارون را به قطعات کوچک برش دهید. پوسته آن اساسا خوراکی است، اما طعم آن در خرمالوهایی که هنوز نرسیده اند بسیار تلخ است و بنابراین باید حذف شوند. مانند یک گوجه فرنگی رسیده، خرمالوی رسیده کمی تحت فشار محصول می دهد. پوسته شارون همیشه قابل خوردن است. میوه باید قبل از مصرف کاملا شسته شود. طعم آن به عنوان مثال B. خوب در یک خامه ماست.
