မဂ္ဂနီဆီယမ်ချို့တဲ့ခြင်း- အကြောင်းတရားများနှင့် အကျိုးဆက်များ

မဂ္ဂနီဆီယမ်ချို့တဲ့ခြင်းသည် လူများစွာကို ထိခိုက်စေပါသည်။ ယနေ့ခေတ်အစားအသောက်များတွင် မဂ္ဂနီဆီယမ်ဓာတ်နည်းပါးသောကြောင့် ကံမကောင်းစွာဖြင့် မဂ္ဂနီဆီယမ်ချို့တဲ့မှု ဘယ်တော့မှမရှိကြောင်းတရားဝင်ဆိုထားသည်။ မဂ္ဂနီဆီယမ်ချို့တဲ့ခြင်းသည် နာတာရှည်ရောဂါများစွာတွင် ပါဝင်ပတ်သက်ကြောင်းကိုလည်း သိရှိရပါသည်။

မဂ္ဂနီဆီယမ်ဆိုတာဘာလဲ၊ မဂ္ဂနီဆီယမ်ချို့တဲ့ခြင်းဆိုတာဘာလဲ။

မဂ္ဂနီဆီယမ်သည် အစားအစာမှရရှိရန် မရှိမဖြစ်လိုအပ်သော သတ္တုဓာတ်တစ်မျိုးဖြစ်သည်။ ၎င်းသည် လူ့ခန္ဓာကိုယ်တွင် စတုတ္ထအများဆုံး သတ္တုဓာတ်ဖြစ်သည်။ အရွယ်ရောက်ပြီးသူအတွက် နေ့စဉ် 300 မှ 400 mg လိုအပ်သည်။

မဂ္ဂနီဆီယမ်နည်းလွန်းတဲ့ အစားအစာကို ပုံမှန်စားမိတဲ့အခါ ငုပ်လျှိုးနေတဲ့ မဂ္ဂနီဆီယမ် ချို့တဲ့မှု ရှိနေပါပြီ။ သွေးအရေအတွက်က မဂ္ဂနီဆီယမ်တန်ဖိုး အလွန်နည်းပြီး ပထမလက္ခဏာတွေ ရှိနေပြီးသားဖြစ်ကြောင်း ပြသတဲ့အခါ တစ်ဦးမှာ လက်တွေ့မဂ္ဂနီဆီယမ်ချို့တဲ့မှုအကြောင်း ပြောပြပါတယ်။

ခန္ဓာကိုယ်ထဲမှာ မဂ္ဂနီဆီယမ်ရဲ့ အခန်းကဏ္ဍက ဘာလဲ။

မဂ္ဂနီဆီယမ်မပါဘဲ ခန္ဓာကိုယ်တွင် မဂ္ဂနီဆီယမ်သည် အနည်းဆုံး အင်ဇိုင်းဓာတ်ပေါင်း 300 တွင်ပါဝင်ပြီး ဆဲလ်အတွင်းရှိ စွမ်းအင်ထုတ်လုပ်ရာတွင်သာမက မျိုးဗီဇပစ္စည်းတည်ဆောက်မှုတွင်လည်း ပူးတွဲအချက်အဖြစ် လုပ်ဆောင်သောကြောင့်၊ ဥပမာ B. နှင့် endogenous ပရိုတင်းများ။ မဂ္ဂနီဆီယမ်သည် ကျန်းမာသောကြွက်သားလုပ်ဆောင်မှု၊ ကျန်းမာသောအာရုံကြောစနစ်၊ ကျန်းမာသောသွေးပေါင်ချိန်၊ ကျန်းမာသောနှလုံးလုပ်ဆောင်ချက်နှင့် သင့်လျော်သော အင်ဆူလင်ဇီဝြဖစ်ပျက်မှုအတွက်လည်း တာဝန်ရှိသည်။

ထို့ကြောင့် မဂ္ဂနီဆီယမ် ချို့တဲ့ခြင်းသည် မတူညီသော ကိုယ်တွင်းအင်္ဂါများနှင့် ခန္ဓာကိုယ်၏ လုပ်ငန်းဆောင်တာများစွာအပေါ် အလွန်အမင်း ဆိုးကျိုးသက်ရောက်စေပါသည်။ မဂ္ဂနီဆီယမ်၏ကျန်းမာသောထောက်ပံ့မှုတွင်ရောဂါများစွာကိုကြိုတင်ကာကွယ်ခြင်းနှင့်ကုထုံးတွင်အဆုံးအဖြတ်အခန်းကဏ္ဍမှပါဝင်နေသော်လည်းရောဂါလက္ခဏာများစွာနှင့်တစ်ချိန်တည်းတွင်၎င်းသည်ရောဂါလက္ခဏာတစ်ခုတည်းဖြင့်သူ့ကိုယ်သူဖော်ပြနိုင်သည်။

မဂ္ဂနီဆီယမ်ချို့တဲ့မှု ပျံ့နှံ့နေပါသလား။

တရားဝင်အားဖြင့်၊ သင်သည် စက်မှုဖွံ့ဖြိုးပြီးနိုင်ငံများတွင် မဂ္ဂနီဆီယမ်ချို့တဲ့မှု မရှိသလောက်နည်းသည်ဟု ဆိုရခြင်းမှာ ကျန်းမာပြီး မျှတသောအစားအစာဖြင့် မဂ္ဂနီဆီယမ်ကို အံ့သြဖွယ်ကောင်းလောက်အောင် ထောက်ပံ့ပေးနိုင်သောကြောင့်ဖြစ်သည်။ လူဦးရေ၏ အများစုသည် ကျန်းမာသော သို့မဟုတ် မျှတသော အစားအစာကို မစားသောကြောင့် ဤရှင်းလင်းချက်သည် ဆံပင်ပြုစုပျိုးထောင်ခြင်း ဖြစ်သည်။

တစ်ဖန်၊ ကျန်းမာသောလူများသည် အစားအသောက်ဖြည့်စွက်စာများ (ထို့ကြောင့် မဂ္ဂနီဆီယမ်လည်းမရှိ) မစားသင့်ဟု ဆိုကြသည်။ မကြာခဏဆိုသလိုပင် ဤနေရာတွင် ကာကွယ်ခြင်းသည် နိုင်ငံခြားစကားလုံးဖြစ်သည်။

မဂ္ဂနီဆီယမ်ပမာဏနည်းပါးခြင်းသည် ယနေ့ခေတ်တွင် အဖြစ်အများဆုံးရောဂါများဖြစ်သည့် အမျိုးအစား 2 ဆီးချိုရောဂါ၊ ဇီဝဖြစ်စဉ်ရောဂါလက္ခဏာစုများ၊ ရောင်ရမ်းမှုတန်ဖိုးများ (CRP၊ ဒူလာရောဂါကိုညွှန်ပြနိုင်သော) သွေးတိုးရောဂါ၊ သွေးတိုးရောဂါ၊ နှလုံးသွေးကြောဆိုင်ရာရောဂါများကဲ့သို့သော အဖြစ်များသောရောဂါများနှင့် ဆက်စပ်နေကြောင်း လေ့လာမှုများမှ သိရှိသောကြောင့်၊ အရိုးပွရောဂါ၊ ခေါင်းတစ်ခြမ်းကိုက်ရောဂါ၊ ပန်းနာရင်ကျပ်၊ အယ်လ်ဇိုင်းမား၊ ADHD နှင့် အူမကြီးကင်ဆာ – ယနေ့ခေတ်တွင် ဖော်ပြထားသော ပြဿနာများထဲမှ အနည်းဆုံးတစ်ခုမျှ မခံစားရသော အသက်အရွယ်ကြီးရင့်သူတိုင်း မရှိသလောက်နည်းပါးပါသည်။

2012 လေ့လာမှုတစ်ခုအရ အမေရိကန်လူဦးရေ၏ ထက်ဝက်နီးပါးသည် မဂ္ဂနီဆီယမ်ကို လုံလောက်စွာ မစားသုံးကြကြောင်း တွေ့ရှိခဲ့သည်။ အဲဒီအစား ကယ်လ်စီယမ်ကြွယ်ဝပြီး မဂ္ဂနီဆီယမ် (နို့ထွက်ပစ္စည်း) နည်းပါးတဲ့ အစားအစာတွေကို မကြာခဏ စားသုံးလေ့ရှိပါတယ်။ ကယ်လ်စီယမ် ဖြည့်စွက်စာများကို မကြာခဏ သောက်လေ့ရှိပြီး ကယ်လ်စီယမ်-မဂ္ဂနီစီယမ် အချိုးကို ပိုမိုဆိုးရွားစေသည်။ ၎င်းသည် 2:1 ဝန်းကျင်ဖြစ်သင့်သည်။ ပိုမိုသိရှိနိုင်စေရန်အတွက် ကောင်းမွန်သော ကယ်လ်စီယမ်ဖြည့်စွက်ဆေးများအကြောင်း ကျွန်ုပ်တို့၏စာသားကို ကြည့်ပါ။

အခြားလေ့လာမှုတစ်ခုတွင် ဆေးရုံလူနာ ၁၀၃၃ ဦးကို စစ်ဆေးခဲ့သည်။ ၅၄ ရာခိုင်နှုန်းသည် မဂ္ဂနီဆီယမ်ဓာတ် လွန်ကဲစွာ ချို့တဲ့နေကြောင်း တွေ့ရှိရပြီး ကြောက်စရာအကောင်းဆုံးမှာ ဆရာဝန် ၉၀ ရာခိုင်နှုန်းသည် မဂ္ဂနီဆီယမ်စစ်ဆေးမှုခံယူရန်ပင် မစဉ်းစားခဲ့ကြပေ။

2005 ခုနှစ်တွင်ထုတ်ဝေခဲ့သောလေ့လာမှုတစ်ခုအရလူသုံးပုံနှစ်ပုံသည်သူတို့၏နေ့စဉ်အကြံပြုထားသောမဂ္ဂနီဆီယမ်ကိုမရရှိဘဲ 19 ရာခိုင်နှုန်းသည်၎င်း၏ထက်ဝက်ထက်လျော့နည်းစားသုံးကြောင်းပြသခဲ့သည်။

သို့သော် ဤကိန်းဂဏာန်းများနှင့်အတူ၊ ယနေ့ခေတ်တွင် များစွာမြင့်မားလာနိုင်ဖွယ်ရှိသည့် တရားဝင်မဂ္ဂနီဆီယမ်လိုအပ်ချက် (၃၀၀ မှ ၄၀၀ မီလီဂရမ်) ကို သိပ္ပံပညာရှင်များက ယူဆနေခြင်းဖြစ်ကြောင်း ထည့်သွင်းစဉ်းစားရမည်ဖြစ်သည်။ စိတ်ဖိစီးမှုတစ်ခုတည်းနှင့် နေရာအနှံ့အပြားတွင်ရှိသော အဆိပ်အတောက်များသည် လိုအပ်မှုကို သိသိသာသာတိုးလာစေသောကြောင့်ဖြစ်သည်။

မဂ္ဂနီဆီယမ် ချို့တဲ့ခြင်းရဲ့ အကြောင်းရင်းတွေက ဘာတွေလဲ။

မဂ္ဂနီဆီယမ် ချို့တဲ့ခြင်း အကြောင်းရင်းများစွာ ရှိသည်၊ အောက်ပါတို့ကို ဆွေးနွေးပါမည်။

အပင်များနှင့် မြေဆီလွှာတွင် မဂ္ဂနီဆီယမ်ဓာတ် နည်းပါးသည်။

ယနေ့ကျွန်ုပ်တို့၏ မြေဆီလွှာများသည် ယခင်ကထက် ပိုမို၍ ယုတ်လျော့လာပြီး သတ္တုဓာတ်များ ပိုမိုချို့တဲ့လာပါသည်။ အမှန်တော့၊ စက်မှုလယ်ယာ စိုက်ပျိုးရေးသည် မြေဆီလွှာမှ အမြဲတစေ တိုးပွားလာသော အထွက်နှုန်းများကို အနိုင်ယူရန် နှစ်စဉ် ဓာတုဓာတ်မြေသြဇာများကို ဖြုန်းတီးသော ပမာဏကို အသုံးပြုသည်။

ထုတ်လုပ်သူများသည် အစားအစာ၏ သတ္တုဓာတ်ပါဝင်မှုကို စိတ်ဝင်စားမှု အနည်းဆုံးမဟုတ်ပေ။ ပန်းသီးတစ်လုံး သို့မဟုတ် အသုပ်တစ်ခုမှ ဗီတာမင်နှင့် သတ္တုဓာတ် မည်မျှပါဝင်သည်ကို မည်သူမျှ မပြောနိုင်သောကြောင့် ဤစံသတ်မှတ်ချက်အရ စားသုံးသူများက ၎င်းတို့၏ အစားအစာကို ရွေးချယ်နိုင်မည်မဟုတ်ပေ။

ကျွန်ုပ်တို့၏အစားအစာတွင် အရေးကြီးသောသတ္တုဓာတ်ပါဝင်မှု အနည်းဆုံးလိုအပ်မည့် စည်းမျဉ်းများ သို့မဟုတ် ဥပဒေများလည်း မရှိပါ။

ဧပြီလ 2016 လေ့လာမှုတစ်ခုတွင် “မဂ္ဂနီဆီယမ်သည် အရေးကြီးဆုံးအာဟာရတစ်ခုဖြစ်သော်လည်း […] အပင်ကျွမ်းကျင်ပညာရှင်များနှင့် လယ်သမားများက မကြာသေးမီဆယ်စုနှစ်များအတွင်း ၎င်း၏အရေးပါမှုကို လျစ်လျူရှုခဲ့ပြီး အပင်များတွင် မဂ္ဂနီဆီယမ်ချို့တဲ့မှုကို ဆိုးရွားသောကျန်းမာရေးပြဿနာတစ်ခုအဖြစ် မယူဆခဲ့ကြပေ။ မကြာသေးမီက လေ့လာမှုများအရ စပါးတွင် မဂ္ဂနီဆီယမ်ပါဝင်မှုသည် အချိန်ကြာလာသည်နှင့်အမျှ သိသိသာသာ လျော့နည်းလာပြီး စက်မှုဖွံ့ဖြိုးပြီး နိုင်ငံများတွင် လူသုံးပုံနှစ်ပုံသည် လိုအပ်သည်ထက် မဂ္ဂနီဆီယမ်ကို လျော့နည်းစွာ စားသုံးနေကြကြောင်း သိရသည်။

မဂ္ဂနီဆီယမ်ချို့တဲ့ခြင်းကို ဓာတ်မြေသြဇာအတုများဖြင့် နှစ်သက်သည်။

မြေသြဇာအတုများတွင် အဓိကအားဖြင့် နိုက်ထရိတ်၊ ဖော့စဖိတ်နှင့် ပိုတက်ရှ်ဆားများ ပါဝင်ပါသည်။ သံပရာသီးကြိုတင်ပြင်ဆင်မှု (ကယ်လ်စီယမ်) ကိုလည်း ရံဖန်ရံခါ အသုံးချပါသည်။ ရလဒ်မှာ စိမ်းလန်းစိုပြေပြီး အမြင်အာရုံ နှစ်သက်ဖွယ်ကောင်းသော ကောက်နှံများဖြစ်သည်။ သို့သော် ဤတစ်ဖက်သတ်ဓာတ်မြေသြဇာများတွင် လွဲမှားနေသော သတ္တုဓာတ်များနှင့် သဲလွန်စဒြပ်စင်များတွင် ဤအပင်များသည် ညံ့ဖျင်းပါသည်။ ဥပမာအားဖြင့် မဂ္ဂနီဆီယမ်ကို မကြာခဏ တွေးသော်လည်း အမြဲတမ်းတော့ မဟုတ်ပါ။

ထို့အပြင် သီးနှံများ ကြီးထွားမှုနှင့် အသီးအနှံများ စိုက်ပျိုးရာတွင် အသုံးပြုသည့် အနေဖြင့် မိုးရွာသွန်းမှုကြောင့် အနည်းဆုံး မဂ္ဂနီဆီယမ် ပမာဏသည် နှစ်စဉ် အနည်းဆုံး မဂ္ဂနီဆီယမ် ဆုံးရှုံးပြီး မြေဆီလွှာတွင် နှစ်စဉ် မဂ္ဂနီဆီယမ် ဆုံးရှုံးမှုကို နှစ်ဆတိုးစေသည်။

သတ္တုဓာတ်မြေသြဇာများကို မကြာခဏအသုံးပြုခြင်းသည် ကျွန်ုပ်တို့၏မြေဆီလွှာနှင့် အစားအစာအတွက် မဂ္ဂနီဆီယမ်လိုအပ်ချက်ကို လျစ်လျူရှုရုံသာမက မြေဆီလွှာ၏ ကောင်းစွာပြင်ဆင်ထားသော သဘာဝတွင်းထွက်လက်ကျန်ကို အနှောင့်အယှက်ဖြစ်စေပြီး ဤနည်းဖြင့် အပင်များ၏ ကျန်းမာသန်စွမ်းသော ထောက်ပံ့မှုကို တားဆီးပေးပါသည်။

ဥပမာအားဖြင့် ပိုတက်စီယမ်နှင့် ကယ်လ်စီယမ်တို့သည် ဓာတုဓာတ်မြေသြဇာများတွင် ပေါများသောကြောင့် အပင်ထဲသို့ မဂ္ဂနီဆီယမ် စုပ်ယူမှုကို တားဆီးသည်။ မြေဆီလွှာတွင် မဂ္ဂနီဆီယမ် အလုံအလောက်ရှိလျှင်ပင် အပင်သည် ဓာတ်မြေဩဇာများ လုံလောက်စွာ စုပ်ယူနိုင်မည်မဟုတ်ပေ။

အစားအသောက်လုပ်ငန်းကြောင့် မဂ္ဂနီဆီယမ်ချို့တဲ့ခြင်း။

ပြုပြင်ထားသော အစားအစာများတွင် မဂ္ဂနီဆီယမ်ပမာဏသည် လတ်ဆတ်သော အစားအစာများထက် သိသိသာသာ နည်းပါးနေသေးသည်။ ဂျုံမှုန့်တွင် မဂ္ဂနီဆီယမ် ပမာဏ၏ ၂၀ မှ ၃၀ ရာခိုင်နှုန်းသာ ပါဝင်ပါသည်။ ဆန်ဖြူတွင် ဆန်လုံးညိုတွင် မဂ္ဂနီဆီယမ် ပမာဏ၏ ငါးပုံတစ်ပုံသာ ပါရှိသည်။

ပြုပြင်ပြီးသော အစားအစာများ (ပူတင်း၊ ကိတ်မုန့်၊ ကွတ်ကီး၊ သကြားလုံးများ၊ ဟင်းချိုချက်ခြင်း စသည်ဖြင့်) တွင် တွင်ကျယ်စွာ အသုံးပြုသည့် ကစီဓာတ်သည် ပြောင်းဖူးစေ့တွင်ပါရှိသော မဂ္ဂနီဆီယမ်ပမာဏ၏ ၃ ရာခိုင်နှုန်းကို ပေးစွမ်းသည်။

အိမ်သုံးသကြားသည် “မဂ္ဂနီဆီယမ်နည်းသော” တွင် ဘုရင်တစ်ပါးဖြစ်သည်။ သကြားမုန်လာဥမှ ထုတ်လုပ်သည့်ကာလအတွင်း အရေးကြီးသော ဓာတ်သတ္တု ၉၉ ရာခိုင်နှုန်း ဆုံးရှုံးသွားပါသည်။

မဂ္ဂနီဆီယမ်ကို ချက်ပြုတ်ခြင်းနှင့် ကြော်ခြင်းတို့ကြောင့် ဆုံးရှုံးသွားပါသည်။

အစားအစာပြင်ဆင်ချိန်အတွင်း သတ္တုဓာတ်ဆုံးရှုံးမှုများ ပါဝင်သည်။ ကိုယ်ပိုင်အိမ်ထောင်စုများတွင် ချက်ပြုတ်ရုံဖြင့် မဂ္ဂနီဆီယမ် ဆုံးရှုံးမှုသည် ၄၀ ရာခိုင်နှုန်းအထိ ရှိနိုင်သည်။

ကျွန်ုပ်တို့၏ မဂ္ဂနီဆီယမ်၏ အဓိကအရင်းအမြစ်များမှာ အစေ့အဆန်များနှင့် ပဲပင်များဖြစ်သည်။ ခေတ်မီလူတို့ကြား အလွန်ရေပန်းစားသည်မဟုတ်ပေ။ မည်သို့ပင်ဆိုစေကာမူ ဂျုံလုံးခေါက်ဆွဲ သို့မဟုတ် ပဲများကို ချက်ပြုတ်ပါက မဂ္ဂနီဆီယမ်ကို ချက်ပြုတ်ရေနှင့် စွန့်ပစ်လေ့ရှိသည်။

မဂ္ဂနီဆီယမ်ဓာတ် ချို့တဲ့ခြင်းကြောင့် ပါ၀င်သော ပစ္စည်းများ လွဲမှားခြင်း။

ဂျုံလုံးပေါင်မုန့်၊ စပါးလုံးဆန် သို့မဟုတ် (“ရေဆူခြင်း” ပြဿနာကို ရှောင်ရှားရန်) အစား ဗီတာမင် B60 ၏ 6 ရာခိုင်နှုန်းအထိ ဖျက်ဆီးနိုင်ပြီး တခါတရံ အပူဒဏ်ခံနိုင်သော ဗီတာမင် 70 ရာခိုင်နှုန်းကျော်၊ ချက်ပြုတ်ခြင်းလုပ်ငန်းစဉ်အတွင်း B1 ။

သို့သော် ဤဗီတာမင် နှစ်ခုပါရှိလျှင် မဂ္ဂနီဆီယမ်ကို ကျွန်ုပ်တို့၏ သက်ရှိများကသာ အကောင်းဆုံးစုပ်ယူနိုင်မည်ဖြစ်သည်။ ဗီတာမင် E၊ ဆီလီနီယမ်နှင့် ဇင့်တို့လည်း အလားတူဖြစ်သည်။ ဗီတာမင် E သည် ကင်သောအခါတွင် ၄၅ ရာခိုင်နှုန်း၊ ချက်ပြုတ်သည့်အခါ ၅၀ ရာခိုင်နှုန်းနှင့် အေးခဲသောအခါတွင် ၆၀ ရာခိုင်နှုန်းအထိ လျော့နည်းသွားပါသည်။

ဆီလီနီယမ်နှင့်ပတ်သက်သည်နှင့်အမျှ၊ ဥရောပရှိဤတွင်းထွက်ပစ္စည်းများ၏ထောက်ပံ့မှုအခြေအနေသည်စိုးရိမ်ရသည်ဟုဖော်ပြနိုင်ကြောင်းအချိန်ကြာမြင့်စွာကတည်းကသိထားသည်။ အမေရိကန်မြေများနှင့် နှိုင်းယှဉ်ပါက ဥရောပရှိ မြေဆီလွှာများတွင် ဆီလီနီယမ် အလွန်နည်းပါးပြီး ထို့ကြောင့် ဆယ်လီနီယမ် နေ့စဉ်စားသုံးမှုသည် ၁၉၇၀ ခုနှစ်များကတည်းက ထက်ဝက်ခန့် လျော့ကျသွားခဲ့သည်။

ခန္ဓာကိုယ်က အက်စစ်ဓာတ်ရှိနေရင် မဂ္ဂနီဆီယမ်ချို့တဲ့ရင် အောက်ပါအတိုင်းဖြစ်ပါတယ်။

အထူးသဖြင့်၊ အမြန်အစားအစာ၊ ဒိန်ခဲ၊ ဝက်အူချောင်း၊ ပေါင်မုန့်၊ ဘီစကွတ်၊ အချိုပွဲ၊ အဆင်သင့်လုပ်ထားသော ဆော့စ်များ၊ အချိုရည်များ၊ အချိုရည်များ စသည်တို့သည် အမြန်အစားအစာ၊ ဒိန်ခဲ၊ ဝက်အူချောင်း၊ မုန့်၊

ပိုလျှံသောအက်ဆစ်ကို သက်ရှိများက စုပ်ယူသည်၊ ဥပမာ- အခြေခံသတ္တုဓာတ်များ (မဂ္ဂနီစီယမ်၊ ကယ်လ်စီယမ်၊ ပိုတက်စီယမ်၊ စသည်) ဖြင့် ချေဖျက်သည်။ ဒါကြောင့် မဂ္ဂနီဆီယမ်နည်းတဲ့ ကျန်းမာရေးနဲ့ မညီညွတ်တဲ့ အစားအသောက်တွေတင်မကဘဲ အက်စစ်ဓာတ်မြင့်မားတာကြောင့် ကျန်းမာရေးနဲ့ ညီညွတ်တဲ့ အစားအစာတွေထက် မဂ္ဂနီဆီယမ်ကို ပိုသုံးပါတယ်။

ထို့ကြောင့် ယခု ကျွန်ုပ်တို့တွင် နာတာရှည် အက်ဆစ်ဓာတ်များရုံသာမက နာတာရှည် မဂ္ဂနီဆီယမ် ချို့တဲ့မှုလည်း ရှိတတ်သည်။ နှစ်မျိုးလုံးသည် ခုခံအားစနစ် အားနည်းခြင်း၊ အရိုးများ ကြွပ်ဆတ်ခြင်း၊ သွားပိုးစားခြင်း၊ အရိုးအဆစ်ရောဂါများ၊ အရွယ်မတိုင်မီ အိုမင်းရင့်ရော်ခြင်း စသည်တို့ကို ဖြစ်စေနိုင်သည်။

အစာအိမ်အက်ဆစ်နှင့် အက်ဆစ်ပိတ်ဆို့ခြင်း မရှိခြင်းကြောင့် မဂ္ဂနီဆီယမ် ချို့တဲ့ခြင်း။

ကျန်းမာရေးနှင့်မညီညွတ်သော အစားအသောက်နှင့် နေထိုင်မှုပုံစံကြောင့် လူများစွာသည် အစာအိမ်အက်ဆစ်ချို့တဲ့ခြင်းကို နာတာရှည်ခံစားနေရပြီး - ထူးဆန်းသလို အသံထွက်နိုင်သည် - (လည်း) ရင်ပူခြင်းကဲ့သို့ ထင်ရှားနိုင်သည်။

အထူးသဖြင့် သက်ကြီးရွယ်အိုများ၊ ဆီးချိုရောဂါရှိသူများ၊ ပန်းနာရင်ကျပ်ရောဂါရှိသူများ၊ အဆစ်အမြစ်ရောင်ရောဂါများ သို့မဟုတ် သည်းခြေကျောက်တည်သောလူနာများသည် များသောအားဖြင့် အစာအိမ်အက်ဆစ်ထုတ်လုပ်မှု မလုံလောက်သည်ကို ပြသလေ့ရှိသည်။ သို့သော် မဂ္ဂနီဆီယမ်သည် ၎င်း၏ အိုင်ယွန်အဖြစ်သို့ မပြောင်းလဲနိုင်ဘဲ အစာအိမ်အက်ဆစ် (အခြားသတ္တုဓာတ်များ မပါရှိ) အသုံးဝင်သည်။

antacids (acid blockers) ဟုခေါ်သော အစာအိမ်အက်ဆစ်များကို ဖယ်ရှားပစ်ရန် ရည်ရွယ်သော အေးဂျင့်များ ဖြစ်သည့် antacids များကို အသုံးပြုသောအခါတွင် အစာအိမ်အတွင်း ဖြစ်ပေါ်သည့် အခြေအနေမှာ ပိုကောင်းမည်မဟုတ်ပေ။ ၎င်းတို့သည် အစာအိမ်အက်ဆစ်ကို အလွန်အကျွံလျော့ပါးစေပြီး မဂ္ဂနီဆီယမ်ချို့တဲ့ခြင်းသို့ ဦးတည်သွားတတ်သည်။

မဂ္ဂနီဆီယမ် ချို့တဲ့ခြင်းသည် ဆေးသောက်ခြင်းကြောင့် ဖြစ်နိုင်ပါသည်။

အက်ဆစ်ပိတ်ဆို့ခြင်းများသည် မဂ္ဂနီဆီယမ်ချို့တဲ့မှုကို အားပေးရုံသာမက အခြားဆေးများစွာကိုလည်း ပေးစွမ်းသည်။ အကျော်ကြားဆုံး မဂ္ဂနီဆီယမ် ကျွမ်းကျင်သူများထဲမှ တစ်ဦးမှာ New York University Medical Center မှ ဒေါက်တာ Mildred Seelig ဖြစ်သည်။ 1960 ခုနှစ်များတွင် ဒေါက်တာ Blessed သည် ဆေးဝါးလုပ်ငန်းတွင် သူမ၏ သုတေသနလုပ်ငန်းကို လုပ်ကိုင်ခဲ့သည်။ ထိုအချိန်ကပင်၊ ဆေး၏အဖြစ်အများဆုံးဘေးထွက်ဆိုးကျိုးတစ်ခုမှာ မဂ္ဂနီဆီယမ်ချို့တဲ့ခြင်းဖြစ်သည်ဟု သူမသတိပြုမိခဲ့သည်။

ထင်ရှားသည်မှာ၊ သက်ရှိများသည် ဆေးများကိုချေဖျက်ရန်အတွက် သတ္တုဓာတ်များ အဓိကအားဖြင့် မဂ္ဂနီဆီယမ်အမြောက်အမြား လိုအပ်ပါသည်။ အချို့သောဆေးများသည် ဆီးထဲတွင် မဂ္ဂနီဆီယမ်ထုတ်လွှတ်မှုကိုလည်း အားပေးသည်။

ခန္ဓာကိုယ်တွင်းရှိ မဂ္ဂနီဆီယမ်ဓာတ်ကို ထုတ်ပေးပြီး သွေးထဲတွင် မဂ္ဂနီဆီယမ်အဆင့်ကို ယာယီတိုးမြင့်စေသောကြောင့် ကောင်းသောအာနိသင်ရှိပုံပေါ်သည့် ဆေးဝါးများလည်း ရှိပါသည်။ ရေရှည်တွင်၊ ဤအရာသည် သတ္တုတွင်းများကို ယခုလုယူသွားသောကြောင့် ကောင်းကျိုးထက် ဆိုးကျိုးပိုပေးပါသည်။

အောက်ဖော်ပြပါဆေးဝါးများသည် မဂ္ဂနီဆီယမ်ချို့တဲ့မှုကို ဖြစ်စေနိုင်သည်-

• Diuretics (သွေးတိုးရောဂါအတွက် မကြာခဏ ညွှန်းပေးသော ရေဆေးများ)
• ပန်းနာရင်ကျပ်နှင့် နာတာရှည် လည်ချောင်းနာခြင်းကို ကုသရာတွင် အသုံးပြုသည့် B. Theophylline၊
• သားအိမ်ခေါင်းကင်ဆာ
• အငျဆုလငျတိုးဆေးရညျ
• နှလုံးရောဂါကို ကုသရာတွင် အသုံးပြုသော ဒစ်ဂျစ်တယ် ပြင်ဆင်မှုများ (cardiac glycosides)
• B. Tetracyclines ကဲ့သို့သော ပဋိဇီဝဆေးများ
• cortisone
• ယုတ်ညံ့သည်

ထို့ကြောင့် ဤဆေးများကို မဂ္ဂနီဆီယမ်နှင့် တွဲသောက်သင့်သည် (တစ်ကြိမ်လျှင် ၂ နာရီမှ ၃ နာရီအထိ) (သို့သော် ဆရာဝန်နှင့် တိုင်ပင်မှသာ)။

ကယ်လ်စီယမ်မှ မဂ္ဂနီဆီယမ်အချိုးသည် စုပ်ယူမှုအတွက် အရေးကြီးသည်။

ကယ်လ်စီယမ် ပမာဏ အလွန်အကျွံ ပါဝင်ခြင်းကြောင့် မဂ္ဂနီဆီယမ် စုပ်ယူမှုကို တားဆီးသည်။ မဂ္ဂနီဆီယမ်စုပ်ယူမှုအတွက် ကယ်လ်စီယမ်မှ မဂ္ဂနီဆီယမ်အချိုးသည် 2:1 ဖြစ်သင့်သည်။

ကယ်လ်စီယမ်၏ အချိုးအစားသည် ပြောင်းလဲသွားပါက၊ ရှိရင်းစွဲ မဂ္ဂနီဆီယမ်ကို သက်ရှိများက လျှော့သုံးနိုင်သည်။

နွားနို့တွင် ကယ်လ်စီယမ်-မဂ္ဂနီဆီယမ်အချိုးသည် 10:1 ဖြစ်ပြီး၊ ဥပမာအားဖြင့် Emmental တွင် 30:1 ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် မဂ္ဂနီဆီယမ် ချို့တဲ့ပါက သို့မဟုတ် ပိုလျှံနေသော ကယ်လ်စီယမ်ကို အခြားနည်းလမ်းများဖြင့် လုံလောက်သော မဂ္ဂနီဆီယမ်နှင့် လျော်ကြေးပေးမှသာ နို့ထွက်ပစ္စည်းများကို မစားသုံးသင့်ပါ။

ထို့ကြောင့် အရိုးပွရောဂါသည်များသည် ၎င်းတို့၏ မဂ္ဂနီဆီယမ်ပမာဏကို တိုးမြင့်စေပြီး တစ်ချိန်တည်းတွင် နို့ထွက်ပစ္စည်းများကို ရှောင်ကြဉ်ပါက ပိုကောင်းပါသည်။

ဥပမာအားဖြင့် မဂ္ဂနီဆီယမ်သည် ဗီတာမင် D ဗီတာမင် D3 အဖြစ်သို့ ပြောင်းလဲရန် တာဝန်ရှိသည်။ ဗီတာမင် D3 သည် အူမှ ကယ်လ်စီယမ် စုပ်ယူမှုအတွက် လိုအပ်သည်။ ထို့ကြောင့် မဂ္ဂနီဆီယမ် ဖြည့်စွက်ခြင်းသည် အသက်ကြီးသော အမျိုးသမီးများတွင် အရိုးပွရောဂါကို ရပ်တန့်စေနိုင်သည်ဟု University of Stuttgart-Hohenheim မှ မဂ္ဂနီဆီယမ် ကျွမ်းကျင်သူ ပါမောက္ခ Hans-Georg Classen မှ ပြောကြားခဲ့သည်။

ဤအချက်များကြောင့်၊ အရိုးပွရောဂါအတွက် ကယ်လ်စီယမ်စစ်စစ် ဖြည့်စွက်စာ သို့မဟုတ် နွားနို့ ကြွယ်ဝသော အစားအစာကို ကယ်လ်စီယမ် ဖြည့်စွက်စာဖြင့် ကျိန်ဆိုကြသည့် ကုထုံးဆရာများ ရှိနေသေးသည်မှာ အံ့သြစရာပင်။

အူလမ်းကြောင်း သစ်ပင်ပန်းမန်များနှင့် မှိုပိုးများ ကျရောက်ခြင်းကြောင့် မဂ္ဂနီဆီယမ် စုပ်ယူမှုကို ဟန့်တားသည်။
ပဋိဇီဝဆေးများနှင့် ကာဗိုဟိုက်ဒရိတ် သို့မဟုတ် သကြားဓာတ်များသော အစားအစာများ၏ လွှမ်းမိုးမှုအောက်တွင်၊ အူလမ်းကြောင်း သစ်ပင်ပန်းမန်များသည် ပြင်းထန်စွာ ပျက်စီးသွားပြီး မှိုများ (Candida albicans) ရှင်သန်ကြီးထွားလာသည်။ မတူညီသောအဆိပ်ပေါင်း 180 ကျော်ကို အူမှိုမှထုတ်လုပ်သည်။ ဤအဆိပ်အတောက်များနှင့် အူလမ်းကြောင်းရှိ mucosa တွင် ထွက်ပေါ်လာသော အနှောင့်အယှက်များသည် မဂ္ဂနီဆီယမ်နှင့် အခြားသတ္တုဓာတ်များ စုပ်ယူမှုကို ဟန့်တားသည်။

အနက်ရောင်နှင့် လက်ဖက်စိမ်းသည် အဖိုးတန် မဂ္ဂနီဆီယမ် ပါ၀င်သည်။

အနက်ရောင်နှင့် လက်ဖက်စိမ်းတွင် တန်နင်သည် အဖိုးတန်မဂ္ဂနီဆီယမ်ကို ပေါင်းစပ်စေပြီး ခန္ဓာကိုယ်အတွက် အသုံးမဝင်စေပါ။

ကာဗွန်နိတ်ပါတဲ့ အချိုရည်တွေက မဂ္ဂနီဆီယမ်ချို့တဲ့မှုကို အားပေးပါတယ်။

ကာဗွန်နိတ်အချိုရည်များတွင် မပျော်ဝင်နိုင်သော ရှုပ်ထွေးမှုများကို ဖန်တီးရန် မဂ္ဂနီဆီယမ်နှင့် ပေါင်းစပ်သည့် ဖော့စဖိတ်များ ပါဝင်လေ့ရှိသည်။ ချည်ထားတဲ့ မဂ္ဂနီဆီယမ်ဓာတ်ကို ခန္ဓာကိုယ်မှာ မရနိုင်တော့ဘူး။

စိတ်ဖိစီးမှုသည် မဂ္ဂနီဆီယမ်၏ ပျမ်းမျှထက် သာလွန်သော ပင်ပန်းနွမ်းနယ်မှုကို ဖြစ်စေသည်။

စိတ်ဖိစီးမှုသည် ပျမ်းမျှ မဂ္ဂနီဆီယမ်ထက် ပိုတက်စေပါသည်။ သို့သော် မဂ္ဂနီဆီယမ်ပါဝင်မှုနည်းပါက စိတ်ဖိစီးမှုခံနိုင်ရည်ကို လျော့ကျစေသည်။ လွတ်ကင်းတဲ့ စက်ဝိုင်းကြီး။ အကြောင်းရင်းကို မသိရင် မဂ္ဂနီဆီယမ်ကို ဖြည့်ပါ။

စိတ်ဖိစီးမှုက စိတ်ဖိစီးမှုဟော်မုန်း adrenaline ကို ထုတ်ပေးပါတယ်။ မဂ္ဂနီဆီယမ် ထောက်ပံ့မှု မလုံလောက်ပါက မဂ္ဂနီဆီယမ်အဆင့်သည် တစ်ချိန်တည်းတွင် ကျဆင်းသွားမည်ဖြစ်သည်။ မဂ္ဂနီဆီယမ်ဓာတ်ချို့တဲ့ရင် သွေးကြောတွေ ကြွက်သားတွေ ပြေလျော့သွားနိုင်ပါတယ်။

သွေးပေါင်ချိန်တက်ခြင်း၊ နှလုံးကြွက်သားများကျုံ့သွားခြင်း၊ နှလုံးခုန်ပိုပြင်းလာပြီး အသက်ရှုကျပ်လာသည်။ ရေရှည်မှာ စိုးရိမ်စိတ်နဲ့ ထိတ်လန့်တိုက်ခိုက်မှုတွေလည်း ရှိလာနိုင်ပါတယ်။

အချို့သော ဘဝအခြေအနေများတွင် သင်၏ မဂ္ဂနီဆီယမ် ပမာဏကို တိုးမြှင့်ပါ။

ဖျားနေသူများ၊ ကလေးအား မျှော်လင့်နေသူများ သို့မဟုတ် နို့တိုက်နေသူများ၊ အထူးသဖြင့် စိတ်ဖိစီးမှုများသော အခြေအနေတွင် ရှိနေသူ၊ ကြီးထွားဆဲ သို့မဟုတ် ပြန်လည်ကောင်းမွန်သည့်အဆင့်တွင် ရှိနေသူတိုင်းသည် မဂ္ဂနီဆီယမ်ဓာတ်များစွာ လိုအပ်ပြီး ၎င်းတို့၏ အစားအသောက်ကို ချိန်ညှိသင့်သည် သို့မဟုတ် အရည်အသွေးမြင့်သော အစားအသောက်များကို ဆင်ခြင်သင့်သည်။ ဖြည့်စွက်စာ။

မဂ္ဂနီဆီယမ် ချို့တဲ့မှုကို သင် ဘယ်လိုသိနိုင်မလဲ။

မဂ္ဂနီဆီယမ်သည် မရေမတွက်နိုင်သော ခန္ဓာကိုယ်လုပ်ဆောင်မှုများနှင့် ဇီဝဖြစ်စဉ်ဖြစ်စဉ်များတွင် ပါဝင်နေသောကြောင့် ချို့တဲ့ခြင်းသည် မရေမတွက်နိုင်သော လက္ခဏာများ ဖြစ်ပေါ်နိုင်သည်။ ဤလက္ခဏာများသည် နာတာရှည် မဂ္ဂနီဆီယမ်ချို့တဲ့ခြင်းနှင့် ဆက်စပ်မှု မရှိသလောက်နည်းပါးပါသည်။ မဂ္ဂနီဆီယမ်ချို့တဲ့ခြင်း၏ လူသိအများဆုံး လက္ခဏာများမှာ ကြွက်သားကြွက်တက်ခြင်း (ခြေသလုံးကြွက်သားများ ကြွက်တက်ခြင်း)၊ ခေါင်းကိုက်ခြင်း သို့မဟုတ် မျက်ခွံများ ရုတ်တရက် လှုပ်ယမ်းခြင်း တို့ဖြစ်သည်။

သို့သော် မဂ္ဂနီဆီယမ်ချို့တဲ့ခြင်းသည် ခေါင်းတစ်ခြမ်းကိုက်ခြင်း၊ စိတ်ဓာတ်ကျခြင်း၊ စိုးရိမ်ပူပန်ခြင်း၊ စိတ်အားထက်သန်မှု၊ အိပ်မပျော်ခြင်းနှင့် အရိုးပွရောဂါတို့ကို မြှင့်တင်ပေးနိုင်သည် သို့မဟုတ် ပိုမိုဆိုးရွားစေနိုင်သည်။

အမျိုးအစား (၂) ဆီးချိုရောဂါရှိသူအများစုသည် မဂ္ဂနီဆီယမ်ချို့တဲ့ခြင်းကိုလည်း ခံစားနေကြရသည်။ မဂ္ဂနီဆီယမ်ကို ပိုကောင်းအောင် ပံ့ပိုးပေးရင် အင်ဆူလင် ခံနိုင်ရည် လျော့နည်းသွားတတ်ပါတယ်။ သွေးတိုးခြင်း၊ သွားများယိုယွင်းခြင်း၊ မျိုးမပွားနိုင်ခြင်း၊ မသန်မစွမ်းဖြစ်ခြင်း၊ နှလုံးသွေးကြောကျဉ်းခြင်း၊ အဝလွန်ခြင်းနှင့် နှလုံးခုန်မမှန်ခြင်းတို့သည်လည်း မဂ္ဂနီဆီယမ်ချို့တဲ့ခြင်း၏ လက္ခဏာများဖြစ်သည်။

မဂ္ဂနီဆီယမ်ချို့တဲ့မှုကို ဘယ်လိုအတည်ပြုပါသလဲ ။

ဖော်ပြထားသော လက္ခဏာများအားလုံးသည် အခြားအကြောင်းရင်းများ လည်းရှိနိုင်သောကြောင့် အန္တရာယ်ကင်းစွာကစားသင့်ပြီး မဂ္ဂနီဆီယမ်ချို့တဲ့မှုကို ရိုးရှင်းသောသွေးစစ်ခြင်းဖြင့် အတည်ပြုသင့်ပါသည်။ ဤရည်ရွယ်ချက်အတွက်၊ မဂ္ဂနီဆီယမ်ပါဝင်မှုကို သွေးတစ်ခုလုံးတွင် စစ်ဆေးသင့်ပြီး ပုံမှန်အားဖြင့် သွေးရည်ကြည်တွင် မပါရှိပါ။

မဂ္ဂနီဆီယမ် ချို့တဲ့မှုကို ဘယ်လိုဖြေရှင်းနိုင်မလဲ။

မဂ္ဂနီဆီယမ်ချို့တဲ့ခြင်းကို နည်းလမ်းနှစ်မျိုးဖြင့် ပြုပြင်နိုင်ပြီး၊ တစ်ခုနှင့်တစ်ခု အလွယ်တကူပေါင်းစပ်နိုင်သည်။

1. မဂ္ဂနီဆီယမ် ချို့တဲ့မှုကို တိကျသော မဂ္ဂနီဆီယမ်ကြွယ်ဝသော အစားအစာဖြင့် ပြုပြင်နိုင်သည်။
2. သင့်အတွက် မဂ္ဂနီဆီယမ် ချို့တဲ့မှုကို သင်နှင့် သင့်လျော်သော မဂ္ဂနီဆီယမ် ပြင်ဆင်မှုဖြင့် ကုစားနိုင်ပါသည်။

မဂ္ဂနီဆီယမ် ချို့တဲ့မှုကို မဂ္ဂနီဆီယမ် ကြွယ်ဝစွာ စားသုံးခြင်းဖြင့် ပြုပြင်ပါ။

ကျွန်ုပ်တို့၏လက်ရှိအခြေအနေအရ၊ အမှန်တကယ်အားဖြင့် ကမ္ဘာ့ဒေသအားလုံးမှ အစားအစာနှင့် မဂ္ဂနီဆီယမ်လိုအပ်ချက်ကို ဖြည့်ဆည်းပေးခြင်းသည် သီအိုရီအရ ပြဿနာလုံးဝမဟုတ်သည့်အပြင် အထူးသဖြင့် မဂ္ဂနီဆီယမ်ကြွယ်ဝသော အစားအစာများ ဥပမာ B ကဲ့သို့သော အစားအစာများကို စုဆောင်းနိုင်မည်ဖြစ်သည်။ ။မမရမ်းပန်း၊ quinoa၊ ပင်လယ်ရေမှော်၊ ရွှေဖရုံစေ့၊ နေကြာစေ့များ၊ အရွက်စိမ်းများ၊ နှင့် ဗာဒံစေ့များ။

သို့သော် လူများစွာက ဤအရာများကို စားသုံးလေ့မရှိပေ။ ကယ်လိုရီများလွန်းသောကြောင့်ဖြစ်စေ ၎င်းတို့အတွက် ထူးခြားဆန်းပြားလွန်းသောကြောင့်ဖြစ်စေ၊ သက်ဆိုင်ရာ ထုတ်ကုန်များကို နေ့စဉ် မီနူးတွင် ကောင်းစွာ ပေါင်းစည်းပါက နောက်ပိုင်းတွင် ပြဿနာ ရှိလာမည်မဟုတ်ပါ။

ထို့အပြင်၊ သင်လည်း ၎င်းတို့ကို မစားဘဲ၊ ဥပမာ- B. ကုန်ချောပစ္စည်းများ၊ စက်မှုလုပ်ငန်းဖြင့် ထုတ်လုပ်ထားသော သကြားလုံးများ၊ ဂျုံမှုန့်ဖြူနှင့် ပြုလုပ်ထားသော ဖုတ်ပစ္စည်းများကဲ့သို့သော ယုတ်ညံ့ပြီး အများအားဖြင့် အလွန်နည်းပါးသော မဂ္ဂနီဆီယမ် ထုတ်ကုန်များကိုသာ အစားထိုးပါ။

ဤသည်မှာ ဥပမာအချို့ဖြစ်သည်- ဒိန်ခဲ သို့မဟုတ် ဝက်အူချောင်းအစား နေကြာစေ့မှပြုလုပ်ထားသော ဖြန့်ခင်းကိုစားပါ၊ နွားနို့အစား နွားနို့အစား မကြာခဏ စားသုံးပါ၊ အခွံမာသီးများ၊ ဗာဒံစေ့များနှင့် ပြုလုပ်ထားသည့် သမရိုးကျ သကြားလုံးများ သို့မဟုတ် သရေစာအစား သရေစာများအစား အသီးအနှံခြောက်များကို စားသုံးပါ။ မုန့်ညက်အစား အပင်ပေါက်နဲ့လုပ်ထားတဲ့ ပေါင်မုန့်ပေါ်မှာ၊

မဂ္ဂနီဆီယမ် ကြွယ်ဝသော အစားအစာများဖြင့် မဂ္ဂနီဆီယမ်ကို အလွန်အကျွံ သုံးစွဲခြင်းသည် မတော်တဆ ဖြစ်နိုင်သည်။

မဂ္ဂနီဆီယမ်ချို့တဲ့မှုကို အာဟာရဖြည့်စွက်စာများဖြင့် ပြုပြင်ပါ။

မဂ္ဂနီဆီယမ် လိုအပ်ချက်များကို အစားအသောက် ဖြည့်စွက်စာ တစ်ခုတည်းဖြင့် မတိုက်သင့်ပါ။ အထက်ဖော်ပြပါ အစားအသောက်များသည် သင့်အား မဂ္ဂနီဆီယမ်ဓာတ်သာမက အခြားအရေးကြီးသော ဓာတ်ပစ္စည်းများနှင့်လည်း ပံ့ပိုးပေးသည်၊ ၎င်းအားလုံးသည် ကျန်းမာသောဘဝနှင့် ရှိရင်းစွဲမကျေနပ်ချက်များကို ကာကွယ်ကုသရန် လိုအပ်ပါသည်။

ထို့အပြင်၊ အာဟာရဖြည့်စွက်စာသည် လိုအပ်သော မဂ္ဂနီဆီယမ်ပမာဏကို ရရှိရန် ကောင်းစွာ ကူညီပေးနိုင်သည်။