John Myers
Witlof is een typische wintergroente. De lichtgele knop van de madeliefjesfamilie heeft een licht bittere smaak en levert tal van vitamines en gezonde voedingsstoffen. Witlof is onder andere een goede bron van foliumzuur, bètacaroteen en vezels. De bittere stoffen in de toppen kunnen ook de spijsvertering stimuleren.
Met 13 kcal per 100 gram wordt witlof als caloriearm beschouwd. Daarnaast bevat 100 gram van de groente 3.4 mg bètacaroteen, een voorloper van vitamine A, evenals 50 microgram foliumzuur en 192 mg van het mineraal kalium. De bittere stof lactucopicrine (voorheen: intybine), die bijdraagt aan de typische smaak van witlof, ondersteunt de spijsvertering door de galblaas en alvleesklier te stimuleren. Daarnaast zouden de bitterstoffen een pijnstillende en bloedsuikerverlagende werking hebben. De cichoreibladeren hebben ook een diuretisch effect en helpen de zuur-base balans in het lichaam te reguleren.
De bittere smaak van witlof kan worden verzacht door een salade te bereiden met honing in de dressing. Vruchtensap en mandarijnen passen hier goed bij voor een fruitig-zure noot. Ook het weken van de bladeren in melk of zout water helpt tegen de bittere smaak. Bij deze bereidingsvorm gaat echter de gezonde werking van de bitterstoffen verloren. Moderne rassen bevatten ook beduidend minder bitterstoffen. Om de gezonde ingrediënten te behouden, moet witlof vers worden gegeten. Gewikkeld in vochtig papier of doek is witlof tot een week houdbaar in de groentelade van de koelkast.
Witlof komt van het wilde witlof. Het is een tweejarige plant die het eerste jaar op het veld groeit. In de herfst, voor de eerste nachtvorst, wordt de vlezige, verdikte wortel opgegraven, tot aan de hartbladeren schoongemaakt en op een koele plaats gewikkeld. Afhankelijk van de behoefte begint de witloftrek, meestal in een volledig verduisterde ruimte, zodat de witlofwortels de tere witgele, goed gesloten scheuten ontwikkelen. De duisternis voorkomt dat de scheuten groen worden. Als de spruiten groot genoeg zijn, kunnen ze bij de oogst netjes worden afgesneden. Frankrijk is Europa's grootste witlofproducent, hoewel er ook aanzienlijke producties zijn in België, Nederland en Duitsland. Een bijzondere variant is roodlof, die zich kenmerkt door zijn kleuring. Houd er rekening mee dat witlof het beste in de koelkast kan worden bewaard en zo snel mogelijk kan worden gebruikt.
