Microplastics in zeezout – dat moet je weten

Zo komen microplastics in zeezout terecht

Zeezout is een natuurproduct. Het wordt gewonnen in kwelders aan de kusten van de Atlantische Oceaan, de Stille Oceaan of de Middellandse Zee en de binnenzeeën. Meestal is het niet verfijnd. Het is echter steeds vaker verontreinigd met deeltjes microplastics.

• Microplastics zijn onderdelen die zijn gemaakt van verschillende kunststofverbindingen die kleiner zijn dan 5 millimeter. Daarom is het voor u moeilijk om microplastics met het blote oog op te sporen.
• De plastic deeltjes komen uit verschillende bronnen. De cosmetica-industrie gebruikt microplastics in douchegels, peelings, maskers en tandpasta – dit zijn zogenaamde primaire microdeeltjes. Via het riool komen ze in het milieu terecht.
• De meeste microplastics in de wateren en oceanen van de wereld zijn echter afkomstig van plastic afval dat daar wordt weggegooid, dat wordt afgebroken door de zon, wind en wrijving. Hierdoor ontstaan ​​zogenaamde secundaire microplastische deeltjes. Deze plastic deeltjes zijn zeer stabiel, nemen in het gunstigste geval af, maar ontbinden slechts zeer langzaam.
• Angstaanjagend: Een aanvoer van microplastics lijkt geregeld. In totaal belandt jaarlijks 8 miljoen ton plastic afval in onze oceanen.
• Door verdamping en het samenspel van zon en wind wordt het zeezout uitgekristalliseerd, inclusief microplastics die voorheen in het zeewater zwommen.
• Volgens studies van verschillende onderzoeksgroepen hangt het gehalte aan microplastics in zeezout af van de vervuiling van het betreffende kustgebied. Er zijn natuurlijk grote verschillen: in Indonesisch zout waren er gemiddeld bijna 14,000 eenheden per kilo zout, in Europees en Amerikaans zout slechts 0-140 deeltjes.
• Vooral bij Fleur de Sel – een fijn en mild zout – werden soms meer microplastics ontdekt dan in gewoon zeezout. De reden: De "zoutbloem" wordt van de bovenste lagen van het zoutwaterbad geharkt en ook daar drijven de plastic deeltjes omhoog.

Minimaliseer microplastics op de plaat

In totaal zou een gemiddelde volwassene met 10 gram zout per dag ongeveer 2,000 microplastic deeltjes per jaar kunnen inslikken, maar veel meer als er een verkeerde zoutkeuze wordt gemaakt. De gezondheidseffecten van microplastics op het menselijk lichaam zijn nog onvoldoende onderzocht.

• Het vermoeden bestaat echter dat met name de fijnste microdeeltjes in het lichaam achterblijven en daardoor een ontstekingsoorzaak kunnen zijn.
• Aan microplastics kunnen schadelijke stoffen zoals zware metalen hechten. Deze zouden vaker in het organisme kunnen komen. BPA (bisfenol A) zou zich op deze manier ook in het lichaam kunnen ophopen. Deze stof heeft een verstorend effect op natuurlijke hormonale regulatiemechanismen.
• In het geval van kinderen, mensen met een verzwakt immuunsysteem en mensen die zwanger zijn of borstvoeding geven, moet u ervoor zorgen dat zo min mogelijk van deze schadelijke stoffen in hun voedsel terechtkomen.
• Let op de herkomst van het zeezout. Als de informatie ontbreekt, vraag dan direct aan de fabrikant naar de herkomst en analyses. Zeker bij Fleur de Sel loont het om analysegegevens op te vragen.
• Zeezouten uit de Middellandse Zee en de Atlantische Oceaan zijn momenteel het minst verontreinigd met microplastics. Zeezout uit Azië moet je vermijden.
• Sommige leveranciers – waaronder merken van bijvoorbeeld biologische retailers – controleren regelmatig op microplastics en letten ook goed op niet-verontreinigde bronnen van de zouten.
• Wil je absoluut geen microplastics in het zout, kies dan voor steenzout of eenvoudig vacuümzout, dat uit de diepten van de aarde wordt gewonnen.
• Trouwens: Veel kruidenzouten zijn ook gebaseerd op zeezout. Selecteer hier ook hoogwaardige zouten.