John Myers
Het nobele type mossel wordt als een delicatesse beschouwd. Oesters hebben een zeer harde, dikke schelp met scherpe randen. Uiterlijk doet de schaal denken aan lagen gesteente. De onderste helft van de schaal is gebogen en bevat het eetbare zachte lichaam. De bovenste platte schaalhelft kan open en dicht. In een ongeopende oester komt nauwelijks water, dus een gesloten oester kan tot wel twee weken buiten het water overleven zonder uit te drogen.
Oorsprong
Oesters groeien op de rotsen van ondiepe getijdenwateren over de hele wereld, vooral in Frankrijk, Duitsland en het Verenigd Koninkrijk. Oesters worden voornamelijk gekweekt in oesterkwekerijen. De grootste producenten zijn China, Japan en Noord-Korea.
Seizoen
Oesters en mosselen zijn nu het hele jaar door verkrijgbaar.
Smaak
Het zachte lichaam van de oester heeft een zachte, geleiachtige consistentie. Vers moet het zout smaken en naar "zee" smaken.
Te gebruiken
Oesters worden rauw gegeten, alleen gekruid met peper en zout en eventueel citroensap. Maar de mosselen smaken ook goed gestoomd, gepocheerd, gebakken, gebakken, geroosterd en gegrild.
Opbergen
Geniet zo vers mogelijk van oesters. In de koelkast zijn ze echter drie tot vier dagen houdbaar. Het is belangrijk dat de oester nog vochtig is. Droge oesters mogen niet meer gegeten worden.
Voedingswaarde/actieve ingrediënten
Oesters leveren ongeveer 66 kcal, 9 g eiwit, 1.2 g vet en 5 g koolhydraten per 100 g. Ze bevatten veel zink, zodat slechts één oester de dagelijkse behoefte aan het sporenelement kan dekken. De fijne mosselen bevatten ook veel vitamine B12 en vitamine D. Oesters zijn een goede bron van eiwitten. Eiwitten zijn belangrijk voor het behouden of vergroten van de spiermassa. Zink zorgt voor een gezonde huid en de normale werking van het immuunsysteem.
