Pinsa en Pizza: verschil en recept

Pinsa klinkt als 'pizza' mompelend, maar het is anders volgens het recept. Als ze uit de oven zijn gehaald, zien beide platte broden er verwarrend uit. Toch zijn er verschillen. Welke dat zijn, beschrijven we hier. We hebben ook een recept om te proberen.

Pinsa: Het recept is gebaseerd op pizza

Er waait een frisse wind – of liever een geur – door ovens en pizzeria’s: Pinsa wordt sinds kort geserveerd naast populaire pizzavarianten. Deze flatbreads, met uw keuze aan groenten, ham, champignons, kaas en meer, zien er misschien uit als pizza, maar ze smaken en zijn anders bereid.

• Kort uitgelegd: Het verschil zit in het deeg. Volgens de Italiaanse traditie wordt pizzagistdeeg heel eenvoudig gemaakt: tarwebloem, water, gist, wat zout en suiker en een beetje olie – alles kneden, maximaal een uur laten rijzen en klaar.
• Pinsa-deeg onderscheidt zich van pizza door drie kenmerken: Er worden verschillende soorten meel gemengd – naast bijvoorbeeld tarwe, soja en rijst – zuurdesem maakt het losser en krijgt meer tijd om te rijzen – van minimaal 24 uur tot drie dagen .
• Dit maakt het deeg luchtiger en beter verteerbaar. Voor degenen die moeite hebben met conventionele graanproducten, is Pinsa het proberen waard.
• De Italiaanse ondernemer Corrado Di Marco wordt beschouwd als de uitvinder van de Pinsa, die in 2001 het bakproces registreerde dat al lang in zijn familiebedrijf werd toegepast.
• Hij koos de naam 'Pinsa' alleen al om marketingredenen. Fonetisch heeft dit te maken met bekende gerechten als pizza, terwijl de naam teruggaat op het Latijnse 'verzekeren'.
• Pinterest betekent zoiets als 'crush' - een verwijzing naar de verwerking van het bellenrijke deeg voordat het wordt belegd. Het is waarschijnlijker dat het tot uiting komt, maar niet wordt gerold als een pizza of in de lucht wordt gevormd.
• De typische buitenvorm van de Pinsa is dus niet rond, maar eerder een langwerpig ovaal. Het wordt ofwel spartaans gegarneerd met olijfolie, knoflook en rozemarijn of - vergelijkbaar met pizza's - met tomatensaus en verschillende toppings.

Probeer het eens: bereid het pizzadeeg

Het kan zijn dat je wat ingrediënten nodig hebt, vooral de zogenaamde 'Lievito Madre' voor pizzadeeg als je nog geen Italiaanse ciabatta of tarwezuurdesembrood hebt gebakken en ingrediënten over hebt. Een keukenmachine met kneedfunctie is handig.

• Ingrediënten voor Pinsa: 350 g tarwe- of speltmeel (type 830 of type 1), 50 g rijstmeel, 50 g soja-, lupine- of kikkererwtenmeel, 1 snufje verse gist, 50 g Lievito Madre (Italiaans natuurlijk zuurdesem), 310 ml koud water, 1/2 tl zout, 1 tl olijfolie.
• Los eerst de gist op in wat koud water.
• Voeg dit samen met de natuurlijke zuurdesem (Lievito Madre) toe aan de bloem. Voeg ook zout en olijfolie toe.
• Nu moet je alles goed mengen en kneden. Een keukenmachine doet dit voor je. De kneedtijd is ongeveer 20 tot 30 minuten. Voeg een beetje water toe als het deeg te stijf is.
• Laat het deeg ongeveer een half uur rusten in de keukenmachine, zet hem ongeveer elke 10 minuten weer ongeveer 1 minuut aan zodat het deeg goed wordt verwerkt.
• Verpak het deeg vervolgens in een kom die je afdekt en zet het in de koelkast. Je moet het minstens een dag rust geven, drie dagen is nog beter.
• Haal op de dag van bereiding het deeg een paar uur voor het bakken uit de koelkast. Verdeel het in vier tot vijf porties.
• Vorm hier ovale deegstukken van, leg ze op een bakplaat en dek ze af met een doek op kamertemperatuur gedurende ongeveer een uur.
• Druk tot slot elk stuk deeg plat in een ovale vorm en bedek het naar wens.
• Het wordt 200 tot 8 minuten gebakken op ongeveer 12 graden, afhankelijk van de topping en de dikte van het deeg.