John Myers
Terwijl de term probiotica verwijst naar de bacteriestammen die gunstig zijn voor onze gezondheid, verwijst het woord prebiotica (of prebiotica) naar het voedsel dat deze bacteriestammen, die zo belangrijk zijn voor onze gezondheid, nodig hebben voor een actief en lang leven.
Prebiotische deficiëntie verhongert darmbacteriën
In tegenstelling tot probiotica zijn prebiotica (of prebiotica) geen levende micro-organismen, maar bevatten bepaalde stoffen die dienen als voedsel voor de bacteriën in de darmflora. Prebiotica zorgen dus voor een gezond darmmilieu door nuttige micro-organismen te voorzien van voldoende en ideale voeding.
Met name de oplosbare voedingsvezels behoren tot de prebiotica, bv. B. pectine, peren en kweeperen, de gel uit psyllium en lijnzaad, inuline uit aardpeer, pastinaak, cichorei, artisjokken, schorseneer of uit pectine uit appels en dergelijke. -genaamd. FOS (fructooligosacchariden), de z. B. vast in de yacon-wortel.
Als voedingsmiddelen die rijk zijn aan prebiotica niet of slechts zelden worden gegeten, lijden de 'goede' darmbacteriën honger. In hongerige of verzwakte toestand kunnen ze echter gemakkelijk worden verdreven door ziekteverwekkende bacteriën. De darmflora raakt uit balans, er ontstaat een zogenaamde dysbacterie en mensen kunnen ziek worden.
Spijsverteringsproblemen zoals winderigheid of onregelmatige stoelgang zijn de eerste kortdurende symptomen. Op de lange termijn vertegenwoordigen ze echter nog steeds de minste van de mogelijke gevolgen van dysbacteriën.
Eet rijk aan prebiotica in plaats van rijk aan eiwitten
Voedingsvezels dienen als prebiotica, die de 'goede' darmbacteriën van voedsel voorzien. Als deze voedingsvezels ontbreken en in plaats daarvan een eiwitrijk dieet wordt gevolgd, dan vindt in plaats van de positieve fermentatie van de prebiotica de fermentatie van de eiwitten plaats.
Deze eiwitfermentatie leidt tot stofwisselingsproducten die schadelijk zijn voor de gezondheid, zoals waterstofsulfidezuur, een gas dat negatieve effecten kan hebben op de darmen. Bovendien worden tijdens eiwitfermentatie ammoniak, aminen, fenolen en indolen gevormd.
Volgens de onderzoekers van Wageningen University for Life Sciences irriteren ze allemaal de darmcellen, zijn ze mogelijk mutageen of kunnen ze in hoge concentraties negatieve effecten hebben op het immuunsysteem.
Daarentegen worden tijdens de fermentatie van bifidogene prebiotica (dwz die prebiotica die de bijzonder nuttige bifidobacteriën voeden en activeren) geen metabolische producten gevormd die schadelijk zijn voor de gezondheid. Integendeel.
Vetzuren met een korte keten en melkzuur zijn erg belangrijk voor zowel de darmflora als de darmcellen. Beiden verlagen de pH-waarde in de dikke darm en zorgen zo voor het gewenste zure milieu daar, dat de ziekmakende darmbacteriën dan weer niet aanspreekt en daardoor moeilijker kan vestigen. Vetzuren met een korte keten dienen ook als energiebron voor de darmcellen.
Het doel is dus om de fermentatie van prebiotica in de darm te stimuleren (door meer prebiotica en vezels te eten) en eiwitfermentatie te minimaliseren (door de consumptie van dierlijke eiwitten te verminderen). Dit gebeurt om drie redenen:
Wat doet prebiotica?
Ten eerste moet de vorming van de bovengenoemde schadelijke metabolieten van eiwitfermentatie worden voorkomen, ten tweede moet het aantal en de activiteit van nuttige darmbacteriën worden verhoogd en ten derde moet het aantal en de activiteit van schadelijke bacteriën worden teruggebracht tot een aanvaardbaar niveau.
Een prebioticarijk dieet of een prebioticum in de vorm van een hoogwaardig voedingssupplement (bv. inuline) kan het aantal voor ons gunstige darmbacteriën, zoals bifidobacteriën en melkzuurbacteriën, verhogen en tegelijkertijd sterker en actiever.
Het bijzondere belang van deze bacteriestammen is dat ze zorgen voor een verhoogde opname van voedingsstoffen en een betere spijsvertering, en ook helpen om het immuunsysteem te versterken.
Wanneer het evenwicht van de darmflora is hersteld, verdwijnen in de meeste gevallen de gezondheidsproblemen veroorzaakt door de dysbacteriën vanzelf.
Waar worden prebiotica gevonden?
Om een voedingsmiddel als een prebioticum te classificeren, moet worden aangetoond dat het niet al in de maag wordt afgebroken of uit het spijsverteringskanaal wordt opgenomen. Daarnaast moet het gefermenteerd kunnen worden door de darmbacteriën in het spijsverteringskanaal en moet het aantoonbaar de groei en activiteit van de positieve darmbacteriën stimuleren.
De prebiotische voedingsvezel inuline komt met name voor in de volgende groentesoorten:
- Cichorei
- Cichoreiwortel (de wortel van cichorei)
- Artisjok van Jeruzalem
- artisjokken
- pastinaak
- paardenbloem wortel
- prei
- uien
- schorseneren
De prebiotische vezelpectine is hier te vinden:
- Appels, peren, kweeperen, bosbessen en dadelpruimen
De prebiotische vezel FOS is hier te vinden:
- yacon
De prebiotische groenten en fruit moeten zo vers mogelijk zijn, aangezien lange transportroutes en bewaartijden niet "alleen" het gehalte aan voedingsstoffen kunnen verminderen, maar ook de kwaliteit van de prebiotica. Het prebiotische inuline kan bijvoorbeeld ook uit cichorei worden geïsoleerd en als voedingssupplement worden ingenomen. Met behulp van inuline is het eenvoudig om je dagelijkse voeding rijk aan prebiotica en gezond voor je darmen te maken.
Laat de darm wennen aan prebiotica
Soms kan het eten van deze voedingsmiddelen een opgeblazen gevoel veroorzaken. Dit is echter alleen het geval in de overgangsfase, totdat zich voldoende gewenste darmbacteriën hebben gevormd, die dankbaar gebruik maken van de voedselvoorraad.
Begin voor de zekerheid met een lage hoeveelheid vezels en verhoog deze geleidelijk. Met de voortdurende vermenigvuldiging van de goede bacteriën in de darm, gaat de darmwind uiteindelijk liggen.
