Sorbinezuur: dat is wat erachter zit

Sorbinezuur: een conserveermiddel met vele namen

Als u sorbinezuur niet op de voedselingrediëntenlijst ziet staan, betekent dat niet dat het niet is gebruikt. Het sorbinezuur zit ook verborgen achter het Europese goedkeuringsnummer E-200 of de aanduiding hexadeceenzuur.

• U vindt sorbinezuur in het gehele assortiment. Van gebak, jam en gedroogd fruit tot kaas en vlees, maar ook ingemaakte groenten en wijn. De lijst met toepassingen voor sorbinezuur is lang; in cosmetica ontdek je ook de E-200.
• Er is natuurlijk een goede reden waarom sorbinezuur zo vaak op de ingrediëntenlijst staat. Het is een goed bewaarmiddel, maar dat is niet alles.
• Sorbinezuur heeft een antimicrobieel effect. Het remt de verspreiding van verschillende bacteriën en gisten en schimmels die niemand wil eten.

Dit is wat sorbinezuur zo interessant maakt

Het zuur, dat nu chemisch wordt geproduceerd in een meertrapsproces, wordt al meer dan 100 jaar als conserveermiddel gebruikt.

• Naast zijn conserverende eigenschappen heeft sorbinezuur voor de voedingsindustrie het onschatbare voordeel dat het zowel smaak- als geurloos is.
• Bovendien veroorzaakt sorbinezuur nauwelijks allergische reacties, wat het conserveermiddel aantrekkelijk maakt voor de cosmetica-industrie.
• Voor zover nu bekend, verwerkt ons organisme sorbinezuur zoals vetzuren en breekt het af zonder resten achter te laten. Niettemin werd voor het zuur een maximale dagelijkse dosis van 3 milligram per kilogram lichaamsgewicht vastgesteld. Alleen de EU-experts weten waarschijnlijk wie dit in het dagelijks leven moet controleren.