John Myers
Varkensvlees bestaat voornamelijk uit water, eiwitten en vet. Het biedt ook waardevolle voedingsstoffen zoals vitamine A en vitamine E, evenals B-vitamines en mineralen. De samenstelling varieert tussen de verschillende delen van het varkensvlees.
Vooral het vetgehalte kan sterk variëren. Er zijn vooral magere stukken varkensvlees: filet, schnitzel en karbonades hebben een laag vetgehalte tussen de 2 en 5 procent. Andere delen daarentegen zijn erg vetrijk: spek heeft een vetgehalte van ongeveer 80 procent.
Het eiwit in varkensvlees wordt als van bijzonder hoge kwaliteit beschouwd omdat het lichaam het goed kan gebruiken. Dit maakt vlees een goede bron van eiwitten. Aangezien de voedingsstof echter ook door tal van andere voedingsmiddelen wordt opgenomen, moet het belang van varkensvlees in dit opzicht niet worden overschat.
Aan de andere kant moet het gehalte aan B-vitamines worden benadrukt. Varkensvlees levert meer vitamine B1 dan de meeste andere soorten vlees. Het draagt bijvoorbeeld bij aan een normaal energiemetabolisme en een normale hartfunctie. Het bevat ook vitamine B6, dat ook betrokken is bij het energiemetabolisme, maar ook een rol speelt bij het metabolisme van eiwitten.
Als het om mineralen gaat, is met name het ijzergehalte in andere vleessoorten het vermelden waard. Het is echter lager dan dat van rundvlees.
Het cholesterolgehalte moet als minder problematisch worden beoordeeld dan algemeen wordt aangenomen. Dit wordt vaak gebruikt om varkensvlees ten onrechte te identificeren als een "ziekteverwekker". Vlees bevat echter niet meer cholesterol dan andere soorten vlees en wordt niet als schadelijk voor de gezondheid beschouwd als het met mate wordt geconsumeerd. Voor een evenwichtige voeding mag niet meer dan 300 tot 600 gram vlees, ham of worst per week worden geconsumeerd.
