John Myers
Tlenek etylenu to bezbarwny gaz uważany za rakotwórczy i mutagenny. Od 1981 r. żywność w Niemczech nie może być nim traktowana. Pestycyd został również zakazany jako środek ochrony roślin w UE od 1991 roku. Według Federalnego Urzędu ds. Oceny Ryzyka żywność zawierająca dodatek poddany działaniu tlenku etylenu jest generalnie niepożądana.
Toksyczny pestycyd znaleziony w makaronie instant
Chemiczny weterynaryjny urząd dochodzeniowy w Stuttgarcie (CVUAS) zbadał składniki makaronu instant z Azji na obecność tlenku etylenu. Wynik: Trucizna była wykrywalna w jedenastu z 25 przebadanych losowo próbek (44 proc.), w siedmiu (28 proc.) została nawet sklasyfikowana jako szkodliwa. Pod koniec 2020 roku CVUAS przeanalizował już produkty sezamowe. Połowa próbek była zanieczyszczona.
Wpływa to również na dodatki, takie jak chleb świętojański i guma guar
Zagęszczacze żywności są często wytwarzane z chleba świętojańskiego (E410) lub gumy guar (E412). Tutaj również w lecie doszło do licznych wycofań z powodu tlenku etylenu. Jeśli chodzi o import żywności – na przykład przez porty morskie w Hamburgu i Bremerhaven – dotychczas tylko sezam podlegał wzmożonej kontroli. W przypadku innych środków spożywczych nadal brakuje niezbędnych przepisów UE. Te jednak są w przygotowaniu, aby w niedalekiej przyszłości można było sprawdzić również zioła i przyprawy.
Fumigacja pestycydów za granicą przeciwko zarazkom i bakteriom
Ale w jaki sposób trucizna dostaje się do jedzenia? W Internecie krążą filmy, na których przyprawy i zioła są gazowane tlenkiem etylenu w specjalnie wykonanych pojemnikach. Głównym celem jest zniszczenie zarazków i bakterii przed wysyłką surowca. Jednak zwykle staje się to problemem tylko w przypadku importu do UE: obowiązują tu znacznie surowsze przepisy niż na przykład w USA. Limit surowego sezamu wynosi tam 7 mg/kg, około 140 razy więcej niż w UE, gdzie wynosi 0.05 mg/kg.
Brak automatycznego wycofania produktu, jeśli obciążane są tylko składniki
Mimo zagrożenia UE zatwierdziła różne limity tolerancji dla tlenku etylenu w surowcach spożywczych – tzw. maksymalne poziomy pozostałości. W przypadku ich przekroczenia taka żywność nie może być przetwarzana zgodnie z art. 19 rozporządzenia UE 396/2005. Ale: W Niemczech zakaz przetwarzania nie skutkuje automatycznie zakazem wprowadzania do obrotu, jeśli zastosowano zanieczyszczone składniki. Organy kontroli żywności krajów związkowych muszą wówczas konkretnie udowodnić dla każdego produktu, czy jest on niebezpieczny dla konsumenta końcowego.
Inne kraje UE są tutaj bardziej restrykcyjne. Stosują się do zaleceń unijnego zespołu ds. zarządzania kryzysowego ds. bezpieczeństwa żywności i pasz i wycofują żywność z rynku, jeśli przetworzone składniki zawierały tlenek etylenu, ale nie jest on już wykrywalny w produkcie końcowym. Rezultat: produkty, które nadal znajdują się na półkach supermarketów w Niemczech, zostały już wycofane na przykład we Francji lub Belgii.
Stowarzyszenie żywnościowe wypowiada się przeciwko tej praktyce – także po to, by przeciwdziałać marnowaniu żywności. Opowiada się za oddzwanianiem tylko wtedy, gdy w produkcie końcowym znajduje się tlenek etylenu.
Znacznie mniej pestycydów w produktach ekologicznych
CVUAS doradza w zakresie produktów regionalnych i ekologicznych. Z reguły w produktach ekologicznych znajduje się od 100 do 200 razy mniej pestycydów niż w produktach konwencjonalnych.
