Witamina C: wszechstronny geniusz

Witamina C jest niezbędna do życia – to nie podlega dyskusji. Jednak toczy się wiele dyskusji na temat tego, ile witaminy C należy przyjmować każdego dnia. Oficjalnie mówi się, że zapotrzebowanie na witaminę C wynosi zaledwie 100 mg. Lekarze ortomolekularni uważają, że to zdecydowanie za mało.

Witamina C (kwas askorbinowy): Linus Pauling przyjmował 18 gramów dziennie

Witamina C (znana również jako kwas askorbinowy) może chronić przed chorobami, w tym nowotworem – przekonał się o tym amerykański chemik, noblista Linus Pauling. Sam przyjmował 18 g kwasu askorbinowego dziennie, czyli znacznie więcej niż oficjalnie zalecane 100 mg witaminy C dziennie. Fakt, że zmarł na raka prostaty, jest często traktowany jako dowód na to, że wysokie dawki witaminy C były nieskuteczne. Czasami uważa się nawet, że przyczyną raka jest wysokie spożycie witaminy C.

Często pomija się fakt, że Linus Pauling zmarł dopiero w zaawansowanym wieku 93 lat. Faktem jest, że nikt nie wie, czy bez wysokich dawek kwasu askorbinowego mogliby umrzeć wcześniej, czy też z powodu innej choroby. Na przykład choroby układu krążenia należą do najczęstszych przyczyn zgonów. Uważa się jednak, że witamina C ma szczególne działanie zapobiegawcze w przypadku tych chorób. Ale jak Linus Pauling wpadł na pomysł, że tak duże ilości witaminy C mogą być dobre?

W przeszłości ludzie nie musieli przyjmować witaminy C

Kiedyś organizm ludzki był w stanie samodzielnie wytwarzać witaminę C. Większość ssaków potrafi to robić do dziś. Ale dlaczego ludzie stracili zdolność wytwarzania witaminy C w toku ewolucji? Możemy tylko spekulować na ten temat, na przykład, że w przyrodzie występowała nadpodaż żywności bogatej w witaminę C, więc ludzie mogli obejść się bez tej zdolności.

Interesujące jest jednak to, że zwierzęta, które same potrafią wytwarzać witaminę C, wytwarzają wielokrotnie większą ilość witaminy C niż ludzie spożywają obecnie w pożywieniu: kilka gramów dziennie i w sytuacjach stresowych może zwiększyć produkcję dziesięciokrotnie. Linus Pauling również wywnioskował z tego, że zapotrzebowanie człowieka na witaminę C jest znacznie wyższe, niż nam się wydaje, a przede wszystkim znacznie większe, niż spożywamy dziennie z obowiązkowym jabłkiem i kilkoma liśćmi sałaty. Przyjrzyjmy się najpierw zadaniom witaminy C, a następnie aktualnej wiedzy na temat właściwej dawki.

Witamina C i kwas askorbinowy

Witamina C jest często określana jako kwas askorbinowy. Ściśle mówiąc, witamina C nie jest dokładnie tym samym, co kwas askorbinowy. Prawdą jest, że pod względem chemicznym witamina C to kwas L-askorbinowy, czyli bardzo specyficzna forma kwasu askorbinowego. Istnieją również kwasy askorbinowe, które w organizmie można przekształcić w kwas L-askorbinowy, takie jak kwas dehydroaskorbinowy. Kwas dehydroaskorbinowy to kwas L-askorbinowy połączony z tlenem. Zarówno kwas L-askorbinowy, jak i kwas dehydroaskorbinowy znajdują się w żywności.

Ale są też inne kwasy askorbinowe, takie jak kwas D-askorbinowy, które nie mają działania na witaminę C, ponieważ organizm nie może ich wykorzystać. Kwas D-askorbinowy to z. B. stosowany jako środek konserwujący w żywności. Witamina C jest zatem kwasem askorbinowym, ale nie każdy kwas askorbinowy jest również witaminą C.

Czynniki zwiększające zapotrzebowanie na witaminę C
Natomiast szacuje się, że zapotrzebowanie na witaminę C jest wyższe w przypadku palaczy, kobiet w ciąży i karmiących piersią oraz osób chorych):

Kobiety w ciąży: 105 mg
Kobiety karmiące piersią: 125 mg
Palacze: 135 mg
Palacze: 155 mg
Obecnie nie ma oficjalnych zaleceń dla osób chorych. Jednak ich zapotrzebowanie na witaminę C będzie prawdopodobnie znacznie wyższe niż u zdrowych ludzi. Ponieważ osoby chore często mają niedobór witaminy C.

Niedobór ten można wytłumaczyć z jednej strony zmniejszonym spożyciem pokarmu w związku z chorobą, a z drugiej większym stresem oksydacyjnym, co oznacza, że ​​potrzebne jest większe zapotrzebowanie na witaminę C.

W tekście, do którego link znajduje się poniżej, pisaliśmy już, że przyjmowanie witaminy C skraca czas spędzany przez pacjentów na oddziałach intensywnej terapii. Naukowcy, którzy to badali, są zdania, że ​​w przypadku choroby należy przyjmować codziennie (doustnie) od 1000 do 4000 mg witaminy C.

Dawniej spożycie witaminy C było wyższe

Sposób, w jaki ludzie żywią się, zmienił się znacząco na przestrzeni wieków: postęp w przemyśle spożywczym oznacza, że ​​dzisiejsi ludzie prawdopodobnie spożywają znacznie mniej witaminy C niż kiedyś.

W wyniku transportu i przechowywania żywności, a także jej przetwarzania i przygotowania, w naszej żywności tracone są duże ilości witaminy C.

Z kolei przed postępem współczesnego przemysłu spożywczego dieta człowieka zawierała znacznie więcej świeżo zebranych owoców i surowych warzyw. Można zatem zadać sobie pytanie, czy dzienne zapotrzebowanie na witaminę C rzeczywiście nie jest dużo wyższe niż obecnie szacuje się.

Zapotrzebowanie niemowląt na witaminę C

Oficjalne dzienne zapotrzebowanie noworodków wynosi 20 mg witaminy C – lekarze ortomolekularni zalecają 50 mg dziennie. Co jest prawdziwe?

Różne badania wykazały, że w mleku kobiet spożywających wystarczającą ilość witaminy C – definiowanej tam jako 50 mg – wykryto zawartość witaminy C od 90 do 120 mg na litr.

Orientacyjnie dzienne zapotrzebowanie tygodniowego dziecka na mleko matki podaje się na poziomie 200–250 ml mleka matki (choć oczywiście nie każde dziecko lubi pić taką samą ilość). Przyjmując 250 ml, dziecko otrzyma od 12 do 22 mg witaminy C dziennie. Oznacza to, że jako kobieta karmiąca piersią spożywająca 120 mg witaminy C dziennie możesz nie osiągnąć nawet oficjalnie zalecanych 20 mg dla dziecka – w zależności od ilości witaminy C zawartej w mleku matki.

Pewnie dlatego specjaliści medycyny ortomolekularnej zalecają matkom karmiącym piersią przyjmowanie co najmniej 2000 mg witaminy C dziennie. Oczywiście możesz także użyć z. B. 500 do 1000 mg witaminy C dziennie może stanowić rozwiązanie pośrednie.

Żywność z witaminą C.

Ponieważ organizm ludzki nie jest w stanie sam wyprodukować witaminy C, jak rośliny i większość zwierząt (z wyjątkiem wyższych naczelnych, nietoperzy owocożernych i świnek morskich), należy ją dostarczać. Najlepszym źródłem witaminy C są świeże owoce i warzywa.

Odpowiednie wartości witaminy C na 100 g znajdziesz w poniższych tabelach. Aby móc porównać, czasami wymienia się także produkty zawierające mało witaminy C, ale często spożywane. Na samym końcu tekstu znajdziesz także pyszne przepisy bogate w witaminę C.

Straty witaminy C w wyniku metod gotowania

Organizm odnosi największe korzyści z warzyw i ziół, gdy są spożywane na surowo i tak świeże, jak to możliwe, ponieważ znaczne ilości witaminy C są tracone zarówno podczas przechowywania, jak i gotowania:

• Gotowanie: 50 procent strat
• Wapowanie: 30 procent straty
• Gotowanie na parze: strata 25 procent
• Ponowna rozgrzewka: kolejna strata 50 procent

Kiedy warzywa gotuje się w wodzie, traci się jeszcze większe ilości witaminy C, ponieważ witamina C jest rozpuszczalna w wodzie i część z niej przedostaje się do wody do gotowania (np. 65 procent, gdy brokuły gotowane są przez 5 minut). Aby witamina C zawarta w wodzie z gotowania nie trafiła do odpływu, można np. B. do sosów lub zup.

Wchłanianie witaminy C

Witamina C wchłania się w jelicie cienkim. Stamtąd witamina jest wchłaniana do krwioobiegu za pomocą białek transportowych i rozprowadzana po całym organizmie. Dyfuzja bierna może również odgrywać niewielką rolę w wchłanianiu witaminy C z jelit, ale wymaga to dalszych badań.

Witamina C jest następnie magazynowana w mózgu, soczewce oka, śledzionie i nadnerczach. Podczas niedoborów mózg jest w stanie wyjątkowo dobrze magazynować witaminę C, aby utrzymać jej funkcjonowanie – kosztem innych narządów. Przyjmuje się, że witaminy rozpuszczalne w wodzie, np. witamina C, magazynowane są w organizmie przez kilka dni, a nawet tygodni, natomiast rozpuszczalne w tłuszczach kilka miesięcy. Nadmiar witaminy C jest usuwany przez nerki i wydalany z moczem.

Ilość przyswojonej witaminy zależy jednak od tego, czego organizm w danej chwili potrzebuje. Na przykład chorzy ludzie, np. palacze, potrzebują więcej witaminy C, aby utrzymać jej poziom we krwi. W rezultacie mają wyższe zapotrzebowanie na witaminę C niż osoby zdrowe.

Niedobór witaminy C – przyczyny i objawy

Poważny niedobór witaminy C utrzymujący się przez kilka miesięcy nazywany jest szkorbutem. Termin kwas askorbinowy pochodzi od „kwasu przeciw szkorbutowi”. Ta choroba wynikająca z niedoboru witamin znana jest głównie ze starych historii żeglarskich. Od XV do XVIII wieku szkorbut uznawano za jedną z głównych przyczyn zgonów marynarzy z powodu złego odżywiania i całkowitego braku żywności zawierającej witaminę C podczas dłuższych rejsów.

Dziś tak poważny niedobór witaminy C stał się rzadkością. Uważa się, że szkorbutowi można zapobiegać już przy 10 mg witaminy C dziennie. Jednak utajony niedobór witaminy C nadal występuje – i to prawdopodobnie znacznie częściej, niż mogłoby się wydawać.

Zapobiegaj i koryguj niedobory witaminy C

Oficjalne dzienne zapotrzebowanie na witaminę C w wysokości około 100 mg zostaje szybko osiągnięte: wystarczą dwie pomarańcze. Ponieważ jednak zapotrzebowanie na witaminę C i częstotliwość występowania utajonych niedoborów witaminy C są dziś bardzo prawdopodobne, warto przyjmować większe dawki witaminy C niż oficjalnie zalecane.

Dostarczaj witaminę C poprzez swoją dietę

Najlepiej jest pozyskiwać jak najwięcej witaminy C z owoców i warzyw, gdyż zawierają one naturalnie także wiele innych ważnych substancji. W tabelach powyżej znajdują się produkty bogate w witaminę C. W owocach i warzywach witamina C występuje w naturalnym połączeniu ze wszystkimi składnikami – pozwala to organizmowi na optymalne wykorzystanie witaminy C.

Jednak lekarze ortomolekularni piszą, że obecnie zalecanego przez nich zapotrzebowania na witaminę C nie można już zaspokoić poprzez żywność. I rzeczywiście: jeśli spojrzysz na przepisy na końcu tego tekstu, a wszystkie zawierają produkty bogate w witaminę C, szybko zdasz sobie sprawę, że trudno jest spożywać więcej niż 300 do 400 mg witaminy C dziennie. Większe ilości należy zatem dostarczać wraz z suplementami diety.

Witamina C w terapii i profilaktyce chorób

Ponieważ witamina C wzmacnia układ odpornościowy i ma działanie przeciwutleniające, może odgrywać rolę w terapii i profilaktyce wielu chorób. Zdaniem lekarzy ortomolekularnych, przy pomocy witaminy C można uniknąć wszystkich chorób związanych z procesami zapalnymi w organizmie lub przynajmniej na nie wpłynąć pozytywnie.

Należą do nich alergie, choroby układu krążenia, choroby nowotworowe, choroby autoimmunologiczne, zapalenie wątroby, choroby reumatyczne i wiele innych.

Choroby układu krążenia spowodowane niedoborem witaminy C
Choroby układu krążenia należą do najczęstszych przyczyn zgonów w Niemczech. Często są za to odpowiedzialne zwężone tętnice, które są spowodowane przez złogi w naczyniach (arterioskleroza). Jeśli naczynie krwionośne jest całkowicie zablokowane, dochodzi do zawału serca, udaru mózgu lub innych zawałów narządów.

Wiadomo już, że witamina C chroni serce. Na przykład duńscy badacze odkryli, że u osób, które jadły najwięcej owoców i warzyw i miały wysoki poziom witaminy C we krwi, ryzyko chorób serca było o 15% niższe w porównaniu z osobami, które jadły mniej owoców i warzyw oraz warzyw.

Ale czy niedobór witaminy C może być nawet przyczyną chorób układu krążenia? Ponieważ nawet przy utajonym niedoborze witaminy C produkcja kolagenu jest upośledzona, co osłabia naczynia. Zamiast kolagenu organizm wytwarza teraz cholesterol, który służy do naprawy słabych punktów w tętnicach. Im więcej cholesterolu gromadzi się w tętnicach, tym stają się one węższe. Ponadto wzrasta ciśnienie krwi, ponieważ tętnice nie są już tak gładkie.

Z biegiem lat rozwijają się objawy, które obecnie są obecnie głównie kojarzone z podeszłym wiekiem, takie jak wysoki poziom cholesterolu, wysokie ciśnienie krwi, słabe serce i tak dalej. W rzeczywistości może to być utajony niedobór witaminy C.

Prawdopodobnie to nie sam niedobór witaminy C prowadzi do rozwoju chorób układu krążenia, ale splot kilku czynników. Nie zaszkodzi jednak zadbać o odpowiednią podaż witaminy C, aby przynajmniej zmniejszyć ryzyko chorób układu krążenia.

Witamina C pomaga w walce z wirusami

Ponadto najbardziej znanym działaniem witaminy C jest ochrona przed wirusami. Na przykład badania wskazują, że dawki 500 mg lub więcej witaminy C dziennie pomagają zapobiegać chorobom wirusowym, takim jak przeziębienie i grypa. Ilości te powinny być także w stanie złagodzić przebieg tych chorób.

Naturalne suplementy witaminy C, takie jak proszek aceroli, wraz ze zbilansowaną dietą, mogą pomóc w uzyskaniu 500 mg witaminy C dziennie. Ponieważ 1 g sproszkowanej aceroli zawiera już 134 mg witaminy C.

Witamina C łagodzi nietolerancję histaminy i alergie

Witamina C może również zmniejszać objawy nietolerancji histaminy, ponieważ jest niezbędna do działania enzymu zwanego oksydazą diaminową. Enzym ten jest odpowiedzialny za rozkład histaminy w organizmie. Ponieważ osoby cierpiące na nietolerancję histaminy nie są w stanie jej dostatecznie rozkładać. Dlatego na żywność zawierającą histaminę reagują reakcjami nietolerancji. Jednakże witamina C poprawia rozkład histaminy przez oksydazę diaminową.

Histamina odgrywa również rolę w alergiach: w przypadku alergii organizm uwalnia większe ilości histaminy niż zwykle. Prowadzi to do typowych objawów, takich jak katar, swędzenie i podrażnienie błon śluzowych.

Naukowcy z Uniwersytetu w Erlangen odkryli, że 7.5 g kwasu askorbinowego podane dożylnie obniża podwyższony poziom histaminy o około 30 procent. Nie wyjaśniono jednak, w jaki sposób najlepiej dostarczać witaminę C, aby w dłuższej perspektywie obniżyć poziom histaminy u alergików i osób z nietolerancją histaminy. Ponieważ nie wiadomo, jak szybko po infuzji poziom histaminy ponownie wzrasta.

Doustne przyjmowanie witaminy C, które można rozłożyć na cały dzień, byłoby prawdopodobnie najlepszym rozwiązaniem na długoterminowe obniżenie poziomu histaminy.

Witamina C zapobiega dnie moczanowej

Badanie przeprowadzone na około 47,000 1500 mężczyzn wykazało, że dzienne spożycie witaminy C do 45 mg zmniejsza ryzyko napadów dny moczanowej o 500%. Jednakże dawki poniżej mg nie wykazały żadnego efektu. Nie miało znaczenia, czy uczestnicy przyjmowali witaminę C wyłącznie poprzez dietę, czy za pomocą suplementów diety.

Naukowcy doszli do wniosku, że dostarczanie witaminy C poprzez dietę i suplementy może pomóc w zapobieganiu dnie moczanowej. Wyniki nie pozwalają jednak na wyciągnięcie żadnych wniosków na temat ryzyka wystąpienia dny moczanowej u kobiet i osób, które już na nią cierpią.

Dna jest chorobą reumatyczną, w przebiegu której tworzą się kryształy kwasu moczowego. Kryształy te prowadzą do bolesnych złogów w stawach. Witamina C zwiększa wydalanie kwasu moczowego, a tym samym zmniejsza jego zawartość we krwi i powstawanie kryształów.

Witamina C chroni przed zaćmą

Zaćma to choroba oczu, w przebiegu której widzenie u chorej osoby staje się zamglone w wyniku procesów utleniania zachodzących w oku. Badania wykazały, że witamina C chroni przed zaćmą. Dotyczy to jednak tylko sytuacji, gdy witamina C jest spożywana w owocach i warzywach. Suplementy diety natomiast nie przyniosły żadnego efektu.

Oznacza to, że za działanie ochronne razem z witaminą C może odpowiadać inna substancja.

Przedawkowanie witaminy C

W przypadku stosowania tak dużych dawek witaminy C, jak opisano w poprzednich akapitach, naturalnie pojawia się pytanie, czy witaminy C nie jest za dużo. Ponieważ witamina C jest rozpuszczalna w wodzie, a nadmiar jest wydalany z moczem, szkody wynikające z przedawkowania są Prawie niemożliwe.

Jeśli do organizmu zostanie dostarczone za dużo kwasu askorbinowego na raz, może to prowadzić do problemów żołądkowo-jelitowych, takich jak biegunka. Na jaką dawkę reaguje jelito, zależy od osoby. Jak zawsze należy słuchać swojego organizmu. Witamina C z owoców i warzyw byłaby lepiej tolerowana, ale oznacza to, że większe dawki są trudno wchłaniane.

Zasadniczo przyjmowanie dużych dawek kwasu askorbinowego – czy to doustnego, czy dożylnego – jest uważane za bezpieczne. Jeśli porównać objawy niektórych chorób lub skutki uboczne niektórych leków z ryzykiem przejściowej biegunki, dla niektórych osób decyzja jest łatwa.