John Myers
Pak choi jest spokrewniony z kapustą pekińską. Kapusta, znana również jako pak choy, pok choy lub bok choy, różni się od niej lekko musztardowym smakiem i wyglądem. Bardziej przypomina boćwinę znaną w tym kraju.
Pak Choi, zwana w Niemczech kapustą musztardową chińską lub kapustą liściastą, tworzy luźne główki o strukturze rozety, przypominające warzywo ogonkowe o ciemnozielonych liściach i jasnych nerwach liści. Dlatego jest bardziej podobny do boćwiny. Jadalne są zarówno zielone liście, jak i białe łodygi pak choi. Warianty klasycznego pak choi obejmują pak choi baby lub mini, które mają mniejsze głowy, oraz pak choi szanghajskie, które charakteryzuje się zielonymi liściastymi żyłkami. Ten rodzaj kapusty jest nadal uprawiany głównie w Chinach, Korei i Japonii. W Europie Pak Choi uprawia się w Holandii i, w mniejszym stopniu, w Niemczech od przełomu tysiącleci.
Do spożycia nadają się zarówno liście, jak i nerwy liści. Przed przygotowaniem należy usunąć brązowe plamy. Liście pak choi są wrażliwe na ciepło, dlatego kapusty nie należy zbyt długo gotować na parze ani smażyć. W ramach dań z woka, takich jak Bami Goreng, należy go smażyć jedynie krótko, aby nie stracił koloru i konsystencji. Surowa, odmiana kapusty nadaje się również do sałatek lub jako dodatek.
Zjedz pak choi jak najszybciej po zakupie, ponieważ jego liście dość szybko więdną. Przechowuje chrupiące w lodówce do dwóch dni, najlepiej owinięte w wilgotną ściereczkę. Używa się go na przykład w naszym smacznym smażeniu warzyw pak choi.
