John Myers
پیاز فقط پیاز نیست. علاوه بر پیاز، پیاز سبزی، پیاز سفید و قرمز، موسیر، پیاز نقره ای، پیاز مروارید و پیازچه وجود دارد. همه آنها شخصیت خاصی دارند و در مناسبت های مختلف در آشپزخانه استفاده می شوند. بسته به عطر و درجه تندی، طعمی عمیق یا طعمی قوی به غذا می دهند.
پیاز زرد معمولی احتمالاً رایج ترین نوع پیاز است. به ویژه در این کشور کشت می شود، دارای پوست زرد طلایی تا قهوه ای است و طعم آن کاملاً تند است. بر این اساس، به ویژه برای مصرف هنگام پخت مناسب است. به غذاهای مقوی مانند گوشت یا سس های مقوی عطر و بوی قوی می دهد.
پیاز سبزی طعم ملایم تر و شیرین تری دارد و به همین دلیل به صورت خام در غذاها نیز مناسب است، مثلا در سالاد. پوست خشک تری نسبت به پیاز دارد و بزرگتر از انواع دیگر است. به همین دلیل پر کردن آن نیز بسیار آسان است، مثلاً با گوشت چرخ کرده یا سبزیجات خرد شده.
پیاز سفید مخصوصاً در جنوب اروپا رایج است، اما در این کشور بیشتر یک تخصص است. طعم بسیار لطیف و ملایمی دارند. از طرف دیگر پیاز قرمز کمی شیرین و ملایم است. آنها به سالاد و سایر غذاهای سرد طعم ملایم تری نسبت به پیاز سبزی می دهند. آنها همچنین به خوبی در مارینادها یا ساندویچ ها استفاده می شوند. طعم موسیر کمی ملایم تر است. به دلیل عطر خوب و نجیب آن، به ویژه در غذاهای با کیفیت بالا، چه به صورت خام و چه پخته استفاده می شود.
پیازهای نقره ای به خصوص کوچک و با قطر 15 تا 30 میلی متر هستند. آنها اغلب به صورت تازه پخته می شوند و به عنوان غذای جانبی استفاده می شوند. پیاز ترشی اغلب به عنوان جزئی از کنسرو ترشی استفاده می شود. پیاز مروارید در قوطی ها نیز یافت می شود. شباهت زیادی به تره فرنگی دارند و مانند پیاز نقره اغلب به صورت تازه برای خورش استفاده می شوند.
در نهایت، پیازچه از نظر بصری یادآور تره فرنگی است، به همین دلیل به آن پیازچه نیز می گویند. طعم آنها کمی تندتر از تره فرنگی است و کوچکتر هستند. پیاز بهاره را می توان به صورت خام و همچنین سرخ شده در سیب زمینی سرخ کرده استفاده کرد، جایی که نقش مهمی در غذاهای آسیایی دارد.
