باکتری های روده: باکتری های خوب و بد در روده

در دستگاه گوارش، ما بین دو نوع باکتری روده تمایز قائل می‌شویم: باکتری‌های مضر و پوسیدگی و باکتری‌های دوستدار سلامت، که به عنوان باکتری‌های پروبیوتیک نیز شناخته می‌شوند.

باکتری های خوب و بد روده

فلور روده یا میکروبیوم خانه تعداد زیادی از میکروارگانیسم های مختلف است. اینها به طور خاص شامل باکتری ها و قارچ ها هستند. برخی از باکتری ها نسبتاً مضر در نظر گرفته می شوند، به عنوان مثال B. باکتری های پوسیده. برخی دیگر به عنوان مفید شناخته می شوند، به عنوان مثال B. لاکتوباکتری و بیفیدوباکتری. باکتری های مفید در مجموع به عنوان باکتری های پروبیوتیک یا پروبیوتیک ها شناخته می شوند.

لاکتوباکتری‌هایی مانند لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس نیز در فلور سالم واژن غالب هستند که – در صورت وجود به مقدار کافی – از کلونیزاسیون قارچ‌ها جلوگیری می‌کنند و بنابراین می‌توانند از عفونت‌های مخمری واژن جلوگیری کنند.

E.coli: باکتری های بد روده مواد سمی ایجاد می کنند

باکتری‌های بد روده، مانند باکتری‌های پوسیدگی (E. coli)، پروتئین‌ها را برای تولید انواع مواد سمی از جمله ایندول و اسکاتول تجزیه می‌کنند.

این مواد بدبو بوی معمولی خود را به مدفوع می دهند و مشتق آن ها که نشان دهنده آن است، در عرق و ادرار یافت می شود که بوی بدتری دارند. بوی ترشحات ما به تنهایی نشان دهنده استعمار نادرست روده ما است.

هرچه مدفوع، عرق و ادرار بی‌بوتر باشد، هضم بهتر عمل می‌کند، دستگاه گوارش ما تمیزتر است و میکروارگانیسم‌های روده ما هماهنگ‌تر عمل می‌کنند.

لاکتوباکتری ها: باکتری های دوست روده تعادل را حفظ می کنند

لاکتوباکتری های دوست در درجه اول اسید لاکتیک، اما همچنین اسید استیک، آنزیم های گوارشی و ویتامین ها را تولید می کنند. آنهایی که اسید لاکتیک تولید می کنند به نام های لاکتوباکتری و بیفیدوباکتری شناخته می شوند. دو نوع شناخته شده و مهم عبارتند از لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس و بیفیدوباکتریوم بیفیدوس.

لاکتوباکتری ها و بیفیدوباکتری ها مخالفان طبیعی باکتری های کلیفرم هستند و محیط روده را متعادل نگه می دارند. یکی از نسبت ایده‌آل سویه‌های باکتریایی صحبت می‌کند که باکتری‌های مفید در روده بزرگ با 85 درصد غالب باشند.

در چنین حالتی، وجود باکتری های پوسیده در 15 درصد آنقدر غم انگیز نیست که بتوان آن را توسط باکتری های مفید کنترل کرد.

لاکتو باکتری برای هضم سالم

باکتری های روده ای که باعث سلامتی می شوند، از جمله آنزیم های گوارشی تولید می کنند. بنابراین، آنها به حفظ عملکردهای گوارشی سالم بدن کمک می کنند و در عین حال فعالیت باکتری های گندیده را محدود می کنند.

اگر این باکتری ها، که برای ما مثبت هستند، وجود نداشته باشند یا فقط در مقادیر ناکافی وجود داشته باشند، غذای عرضه شده نمی تواند به درستی هضم شود.

با این حال، غذای ناقص هضم شده در روده‌ها گیر می‌کند و به باکتری‌های پوسیدگی مضر مکانی راحت برای زندگی می‌دهد. آنها به آرامی ذرات هضم نشده را می پوسند.

این باعث ایجاد گازهای با بوی نامطبوع و گاهی بسیار سمی می شود. اما دقیقاً همین گازها هستند که می توانند علائم دیگری را ایجاد کنند که به ندرت با فلور روده ای نامتعادل یا روده ای که نیاز به توانبخشی دارد همراه باشد.

این شامل، برای مثال، احساسات پراکنده در سر، خستگی، بی حالی، مشکلات تمرکز، و بسیاری دیگر است. اگر نفخ معده درمان نشود، می‌دانیم که می‌تواند منجر به سندرم رومهلد شود که خود را به صورت درد قلب نشان می‌دهد، اما علت آن در واقع در روده‌ها نهفته است.

چه زمانی ایجاد فلور روده توصیه می شود؟

فلور روده ای متعادل که در آن نسبت بین E. coli و لاکتوباکتری مناسب باشد، به دلایل مختلف بسیار مطلوب است. متاسفانه باکتری های مفید روده بسیار حساس هستند. آنها می توانند تحت تأثیر عوامل مختلف و متأسفانه از بین بروند.

این شامل اسیدی شدن بدن، مصرف برخی داروها (به عنوان مثال آنتی بیوتیک ها)، برخی واکسیناسیون ها، استرس روانی و ذهنی بیش از حد، مصرف الکل، کم خوابی و غیره است.

چه زمانی ایجاد فلور واژن توصیه می شود؟

بسیاری از زنان از عود مداوم عفونت های قارچی در واژن رنج می برند. دلیل آن کاهش فعالیت و در نتیجه کاهش مقاومت فلور واژن است. PH واژن به طور معمول باید بین 3.8 تا 4.4 باشد.

چنین pH پایینی حتی برای قارچ های اسید دوست نیز بسیار اسیدی است. اگر اکنون مقدار pH واژن - به دلیل تأثیرات مختلف مانند. رژیم غذایی نامناسب، آنتی بیوتیک ها، استرس، بهداشت بیش از حد و غیره - افزایش می یابد (مثلاً به 5 یا بیشتر)، محیط برای فلور سالم واژن از یک طرف ناراحت کننده می شود، اما از طرف دیگر برای قارچ ها بسیار جذاب می شود و به این ترتیب فلور دومی ته نشین می شود.

اگر بیمار مقدار زیادی کربوهیدرات های ایزوله مانند شکر و محصولات آرد سفید مصرف کند و در عین حال فقط غذاهایی بخورد که از نظر مواد حیاتی غنی نیستند، عفونت قارچی مطلوب است. البته عواملی که در بالا ذکر شد (آنتی بیوتیک ها، استرس و غیره یا حتی سرماخوردگی) نیز می توانند کلونیزاسیون نادرست فلور واژن را تحریک یا ترویج کنند.

به منظور اسیدی نگه داشتن فلور واژن، واژن باید با باکتری های اسید لاکتیک در حین مصرف آنتی بیوتیک نیز تامین شود.

شروع بهینه برای تامین باکتری های مفید (لاکتوباکتری ها) در اواسط دوره مصرف آنتی بیوتیک است. با این حال، باید به خاطر داشت که شریک زندگی همچنین باید در یک درمان ضد قارچی (رژیم غذایی بدون قند و قلیایی، توسعه فلور روده) شرکت کند تا به موفقیت بلندمدت دست یابد و از عودهای مداوم جلوگیری کند.

بیفیدوباکتریا: چگونه باکتری های مفید روده می توانند به نوزادان نارس کمک کنند

همانطور که یک مطالعه مشترک توسط موسسه آلمانی تغذیه انسان پوتسدام-رهبروک (DIfE) و کلینیک ارنست فون برگمان در پوتسدام نشان می‌دهد، کودکانی که زودرس به دنیا می‌آیند اگر علاوه بر غذا، بیفیدوباکترهای پروبیوتیک (Bifidobacterium lactis) را نیز مصرف کنند، رشد بهتری خواهند داشت.

نوزادان نارس که به دلیل عفونت مجبور به درمان با آنتی بیوتیک بودند، می توانستند زودتر با کمک باکتری های پروبیوتیک روده به طور طبیعی تغذیه شوند و سریعتر از کودکانی که پروبیوتیک دریافت نکرده بودند، وزن اضافه کردند.

علاوه بر این، پروبیوتیک دفاع در برابر عفونت نوزادان نارس را بهبود بخشید.