مکمل های آهن می توانند منجر به حمله قلبی شوند

آهن یک عنصر کمیاب ضروری است که بسیاری از وظایف مهم را در بدن ما انجام می دهد، به همین دلیل کمبود آهن با بیماری های مختلفی همراه است. اما آهن اضافی نیز می تواند برای سلامتی ما بسیار مضر باشد. آیا می دانستید که؟ آهن اضافی باعث می شود سلول های ما سریعتر پیر شوند و حتی می تواند منجر به حمله قلبی شود. نه تنها بیماری های ذخیره آهن تعیین شده ژنتیکی، بلکه مصرف مکمل های آهن مصنوعی نیز می تواند منجر به افزایش آهن و عواقب آن شود. بنابراین متابولیسم آهن خود را به روشی طبیعی تنظیم کنید.

مکمل های آهن برای کمبود آهن

در چند دهه گذشته، مکمل‌های آهن تقریباً به طور معمول توسط بسیاری از افراد برای جلوگیری از کمبود آهن مصرف می‌شوند - با توجه به شعار: بیش از حد بهتر از کم. در حالی که کمبود آهن یک مشکل جدی است، این فرض که شما باید مقادیر زیادی مکمل آهن مصرف کنید کاملاً مزخرف است.

از کمبود آهن جلوگیری کنید

کمبود آهن در حال حاضر یک علامت شایع و شناخته شده کمبود است که با علائم معمولی مانند خستگی جسمی و روانی همراه است. این علائم به عملکرد آهن در بدن ما مربوط می شود.

در بدن انسان، آهن عمدتاً در گلبول های قرمز خون یا در آنزیم های دخیل در متابولیسم انرژی یافت می شود. از آنجایی که گلبول‌های قرمز بدون آهن نمی‌توانند اکسیژن کافی به ارگانیسم بدهند و از آنجایی که آنزیم‌های خاصی بدون آهن نمی‌توانند انرژی تولید کنند، افت کلی عملکرد در نتیجه کمبود آهن است.

مطمئن‌ترین راه‌حل برای پیشگیری از کمبود آهن، رژیم غذایی متنوع مبتنی بر میوه‌های تازه، سبزیجات و به‌ویژه سبزیجات برگ سبز است. در برخی موارد، مکمل‌های آهن می‌توانند در برابر کمبود آهن نیز کمک کنند، اما به‌ویژه در افرادی که محتوای آهن معمولی دارند، منجر به افزایش آهن می‌شوند و در نتیجه احتمالاً عواقب بسیار جدی برای سلامتی دارند.

مکمل های آهن باعث تضعیف سیستم ایمنی بدن می شود

به عنوان مثال، مصرف مکمل های آهن و سطوح بالای آهن مرتبط با تضعیف سیستم ایمنی بدن همراه است.

یک مطالعه نشان داد که مکمل های آهن می تواند بر تعادل سالم فلور روده در کودکان تأثیر منفی بگذارد. مکمل‌های آهن در کودکان باعث می‌شود فلور روده به گونه‌ای تغییر کند که باکتری‌های مضر گندیده به قیمت باکتری‌های مفید روده تکثیر شوند. کاهش باکتری های مفید روده می تواند به سرعت منجر به بیماری های روده ای بیشتر مانند دیس باکتری شود. از آنجایی که فلور سالم روده پایه ای برای عملکرد سیستم ایمنی است، آهن اضافی نیز سیستم ایمنی را ضعیف می کند.

آهن اضافی باعث پیری سلول ها می شود

برخی مطالعات دیگر به این نتیجه رسیدند که آهن اضافی منجر به تولید رادیکال های آزاد می شود که به نوبه خود روند پیری سلول های ما را تسریع می کند. همانطور که در بالا ذکر شد، آهن به طور معمول به آنزیم‌ها، پروتئین‌ها یا مولکول‌های حمل‌ونقل مختلف متصل است و آزادانه در بدن وجود ندارد - احتمالاً برای محافظت از سلول‌های ما. با این حال، اگر آهن اضافی وجود داشته باشد، تمام مکان‌های آنزیم‌ها، پروتئین‌ها یا مولکول‌های حمل‌ونقل از قبل اشغال شده‌اند، به این معنی که سطح آهن آزاد در خون افزایش می‌یابد.

آهن آزاد فعالیت ردوکس بسیار زیادی دارد. این بدان معناست که وقتی آهن آزاد با مولکول دیگری در بدن ملاقات می کند، می تواند یک الکترون را از آن مولکول خارج کند. به این ترتیب، یک رادیکال آزاد از مولکول تشکیل می شود که با ترکیب الکترونی نامتعادل، افزایش واکنش پذیری و درجه خاصی از تهاجمی مشخص می شود. رادیکال‌های آزاد تا حدی مورد سرقت قرار گرفته‌اند و با تمام وجود تلاش می‌کنند تا یک الکترون را پس بگیرند. اگر رادیکال آزاد با مولکول دیگری، پروتئین، آنزیم یا ماده ژنتیکی روبرو شود، الکترون را از آنجا می دزدد. این یک رادیکال آزاد را در نقطه دیگری ایجاد می کند که همچنین می خواهد یک الکترون را بدزدد.

اگر این تشکیل رادیکال ها در محدوده نگه داشته شود، بدن می تواند آنها را با آنتی اکسیدان ها مهار کند. آنتی اکسیدان ها الکترون های مولکول های سرقت شده را پس می دهند و در نتیجه از آسیب کنترل نشده سلولی جلوگیری می کنند. اما اگر رادیکال‌های آزاد بیش از حد تشکیل شوند، منطقاً آسیب بزرگی ممکن است رخ دهد.

آهن اضافی منجر به حمله قلبی می شود

آهن اضافی نیز می تواند خطر حمله قلبی را افزایش دهد. در یک مطالعه فنلاندی با بیش از 2,000 شرکت کننده، دانشمندان دریافتند مردانی که به طور منظم خون اهدا می کنند و بنابراین به طور منظم سطح آهن خون خود را کاهش می دهند، کمتر از کسانی که خون اهدا نمی کنند، دچار حمله قلبی می شوند. محققان فرض می کنند که آهن اضافی در بدن دلیل اصلی حملات قلبی است. به نظر می رسد آهن اضافی همراه با فشار خون بالا یا کلسترول بالا خطر حمله قلبی را تا حد زیادی افزایش می دهد.

یک نوع غلیظ شدن خون، i. H. آهن بیش از حد در بدن ممکن است انعقاد را فعال کند، یا فعالیت اکسیداسیون و کاهش آهن باعث می شود خون به طور مستقیم یا غیرمستقیم مایع کمتری داشته باشد، بنابراین جریان خون در مویرگ ها (رگ های مو) کاهش می یابد.

همچنین اعتقاد بر این است که زنانی که دوره های قاعدگی منظمی دارند کمتر از مردان در معرض خطر حمله قلبی هستند زیرا سطح آهن زنان به طور مرتب در نتیجه خونریزی ماهانه کاهش می یابد.

اگر از طرف دیگر به آن نگاه کنیم، مسلماً این گونه است که زنان بیشتر از مردان از کمبود آهن رنج می برند. با این حال، این ارتباط به این معنا نیست که زنان باید مکمل های آهن مصنوعی مصرف کنند، بلکه باید روی غذاهای غنی از آهن تمرکز کنند.

متابولیسم آهن مختل شده است

مثال های بالا به وضوح نشان می دهند که آهن بیش از حد می تواند عواقب جدی برای سلامتی داشته باشد. عوامل متعددی وجود دارد که می تواند در طول زمان منجر به اضافه بار آهن شود. اینها شامل بیماری هایی مانند کم خونی داسی شکل، تالاسمی، سندرم میلودیسپلاستیک یا هموکروماتوز است.

در مورد کم خونی داسی شکل و تالاسمی، ناهنجاری گلبول های قرمز رخ می دهد. در سندرم میلودیسپلاستیک، خون سازی در مغز استخوان مختل می شود. هموکروماتوز اختلال در جذب آهن و افزایش ذخیره آهن مرتبط با آن را توصیف می کند. در حالی که نقص های ژنتیکی به عنوان علل سه بیماری اول در نظر گرفته می شود، عوامل مختلفی می توانند برای هموکروماتوز اساسی باشند. نقایص ژنتیکی و همچنین سایر بیماری ها یا سوء مصرف الکل می تواند عامل بیماری ذخیره آهن باشد.

اما حتی افرادی که متابولیسم آهن به طور کلی طبیعی دارند، می توانند با مصرف مکمل های آهن مصنوعی بیشتر، آهن بیشتری داشته باشند. همانطور که در بالا ذکر شد، مطالعات علمی نیز در مورد عواقب مصرف مکمل های آهن مصنوعی هشدار می دهند.

متابولیسم آهن در تعادل

افرادی که متابولیسم آهن طبیعی دارند به راحتی می توانند با یک رژیم غذایی متعادل و سالم نیاز آهن خود را تامین کنند. یک بدن سالم می تواند از آهن طبیعی موجود در غذا استفاده بهینه کند و در نتیجه نه کمبود و نه بیش از حد را در پی داشته باشد.

آهن موجود در غذا

وقتی صحبت از غذاهایی با محتوای آهن بالا می شود، مردم اغلب فقط در مورد محصولات گوشتی صحبت می کنند. این احتمالاً به این دلیل است که محصولات گوشتی حاوی شکل متفاوتی از آهن نسبت به محصولات گیاهی هستند. گوشت حاوی چیزی است که به عنوان آهن هِم شناخته می شود، یعنی آهن ترکیب شده با هموگلوبین، رنگدانه قرمز خون. این آهن هِم راحت‌تر و سریع‌تر از آهن گیاهی غیرهم جذب می‌شود. اینکه آیا این واقعیت خوب است یا بد، باید مشخص شود، اما منابع گیاهی متعددی از آهن نیز وجود دارد که برای پوشش نیاز روزانه به آهن کاملاً کافی است. یک رژیم گیاهخواری متعادل حتی در زنان منجر به علائم کمبود مانند کمبود آهن نمی شود.

کمبود آهن در زنان

همانطور که در بالا ذکر شد، زنان به دلیل خونریزی قاعدگی بیشتر در معرض کمبود آهن هستند. با این حال، این تنها در صورتی است که شما غذاهای غنی از آهن را خیلی کم مصرف کنید. با این حال، افزایش نیاز آهن را می توان با کمک رژیم غذایی نیز پوشش داد. بنابراین برای زنان و همچنین برای کودکان در حال رشد بسیار مهم است که غذاهای غنی از آهن را در رژیم غذایی خود بگنجانند.

آهن اضافی را به طور طبیعی از بین ببرید

در حالی که قاعدگی می تواند به کمبود آهن کمک کند، اما می تواند به طور طبیعی از زنان در برابر آهن اضافی محافظت کند. مردان از این محافظت طبیعی برخوردار نیستند، به همین دلیل است که مردان ظاهراً بیشتر دچار حملات قلبی می شوند. بدیهی است که اهدای خون منظم می تواند تأثیر بسیار مثبتی داشته باشد. اما علاوه بر دوره قاعدگی زنان یا اهدای خون، غذاهای خاصی نیز وجود دارند که تعادل آهن را تنظیم می کنند.

گیاهان مدیترانه ای مانند رزماری، مریم گلی، آویشن، پونه کوهی یا میخک، به عنوان مثال، به آهن اضافی در خون متصل می شوند و همچنین دارای اثر آنتی اکسیدانی زیادی هستند. این گیاهان حاوی مواد خاصی هستند - به اصطلاح عوامل کیلیت کننده، که مانند رنگدانه قرمز خون، می توانند آهن را محکم ببندند. این اتصال مانع از آسیب رساندن آهن اضافی به سلامتی ما می شود.

اگر اکنون به اندازه کافی غذاهای غنی از آهن – مانند سبزیجات برگ سبز – در ترکیب با ادویه های مختلف مصرف کنید، بهترین فرصت را برای حفظ تعادل آهن در اختیار بدن قرار می دهید. برای این کار نیازی به آهن مصنوعی ندارید و لزوماً نیازی به اهدای خون ندارید. با در نظر گرفتن این موضوع، مراقب رژیم غذایی خود باشید و سالم بمانید!