John Myers
Calcium is een van de belangrijkste mineralen voor ons lichaam. Zonder dit is het onmogelijk om een signaal van een neuron naar een spier over te brengen, en zouden we bijvoorbeeld niet inademen, of om een signaal van een hormoon naar een doelcel te sturen, en zouden de vaten hun lumen niet veranderen. Zonder dit klopt het hart niet, stolt het bloed niet en delen cellen zich niet. Het maakt botten en tanden sterk en slijtvast.
De hoeveelheid calcium in het bloed wordt constant gereguleerd door twee endocriene klieren. Schildkliercalcitonine wordt uitgescheiden wanneer er te veel calcium in het bloed is en onder invloed hiervan neemt de botmineralisatie toe. Bijschildklierhormoon uit de pijnappelklier helpt de calciumconcentratie in het bloed te verhogen door de opname ervan in de nieren en darmen en de mobilisatie vanuit de botten te verbeteren.
De belangrijkste bronnen van calcium voor ons zijn zuivelproducten (melk, kaas, yoghurt), kelp, spinazie, broccoli, peulvruchten, noten en verrijkte ontbijtgranen. Calcium uit deze voedingsmiddelen komt de bloedbaan binnen met behulp van speciale dragereiwitten, die componenten zijn van darmuitdrijvingscellen. Daarom zal calcium bij sommige darmpathologieën niet voldoende in de bloedbaan terechtkomen, zelfs niet bij normale consumptie.
De intensiteit van de calciumopname in het spijsverteringskanaal is sterk afhankelijk van de aanwezigheid van vitamine D, dat door bepaalde genen in de darmcellen te activeren de vorming van nieuwe dragereiwitmoleculen stimuleert.
Vitamine D, dat volgens recente studies een tekort heeft aan 81.8% van de Oekraïners, is niet alleen belangrijk voor de opname van calcium. Van actieve vormen van vitamine D is aangetoond dat ze de activiteit van verschillende celtypen in botten en het immuunsysteem reguleren, de intensiteit van ontstekingen verminderen en genen beïnvloeden die verantwoordelijk zijn voor celdeling, specialisatie en zelfvernietiging.
Natuurlijke bronnen van vitamine D zijn vette zeevis (zalm, tonijn, sardines), levertraan (merk op dat het te veel vitamine A bevat, wat toxische effecten kan veroorzaken), eieren, harde kaas, runderlever, peterselie, alfalfa. Deze vitamine wordt ook gevormd in de bovenste huidlagen onder invloed van ultraviolette B-stralen (tot 80% van de dagelijkse behoefte; 45 minuten blootstelling aan de zon per week wordt aanbevolen). De intensiteit van dermale synthese wordt echter aanzienlijk verminderd als gevolg van luchtverontreiniging, bewolking en korte daglichturen in de winter.
Het lichaam krijgt inactieve, in vet oplosbare vormen van vitamine D binnen en pas in de lever, met als laatste stadium de nieren, wordt de actieve vorm, calcitriol (D3), gevormd. Dat is de reden waarom mensen met een verminderde galvorming en andere leverfuncties of een nieraandoening risico lopen op vitamine D-tekort. Het risico op een tekort is ook hoog bij zwangere vrouwen en zuigelingen die borstvoeding krijgen.
Dagelijkse inname van vitamine D
De dagelijkse inname van deze vitamine is afhankelijk van de leeftijd - 400 internationale eenheden (IE) voor zuigelingen jonger dan een jaar, 600 IE voor 1 tot 18 jaar, meer dan 400 IE voor jongeren en mensen van middelbare leeftijd en meer dan 800 IE voor ouderen . Bovendien kan vitamine D worden verkregen uit verrijkte melk of granen (ik heb dit nog niet gezien, behalve zuigelingenvoeding en granen) of in olie, wateroplossingen en tabletten samen met calcium als doseringsvormen. Het is echter de moeite waard om te weten dat vitamine D ernstige bijwerkingen heeft in hoeveelheden van meer dan 1000 IE voor zuigelingen, 2500 IE voor jonge kinderen en 4000 IE voor volwassenen. Deze variëren van een metaalachtige smaak in de mond, dorst, diarree en braken tot botpijn, jeuk en nierdisfunctie. Bovendien moeten mensen die calciumantagonisten, oestrogenen, cholestyramine of tuberculosemedicatie gebruiken, rekening houden met de interactie van deze groepen geneesmiddelen met vitamine D.
Daarom moeten calcium en vitamine D in voldoende hoeveelheden uit natuurlijke bronnen of farmaceutische vormen worden geleverd om de gezondheid van het skelet, het zenuwstelsel, het immuunsysteem en het hart te behouden. De normale werking van het maagdarmkanaal en de nieren is essentieel voor de assimilatie en vervulling van de biologische rol. En laten we natuurlijk niet vergeten de optimale inname en bijwerkingen van overmatige consumptie.
