گیاهان دارویی برای ریه ها و راه های هوایی

گیاهان دارویی برای ریه ها و برونش ها بیش از هر زمان دیگری اهمیت دارند. از آنجایی که به نظر می رسد عفونت های تنفسی بیشتر و بیشتر سرسخت تر می شوند، مدت زمان بیشتری طول می کشد تا افراد مبتلا به طور کامل از علائم متعدد خود درمان شوند – حتی در صورت مصرف دارو. گیاهان دارویی نه تنها علائم را کاهش می دهند، بلکه راه های هوایی را تقویت می کنند و حتی می توانند آسیب های موجود به ریه ها را ترمیم کنند. در زیر بهترین گیاهان دارویی را معرفی می کنیم که می توانند سلامت ریه شما را به میزان قابل توجهی بهبود بخشند.

گیاهان برای سیستم تنفسی

آیا قفسه سینه داروی شما نیز حاوی گیاهان کافی در صورت سرماخوردگی یا برونشیت است؟ اگر برای بیماری های مجاری تنفسی خود را در دستان طب رایج قرار دهید، اغلب آنتی بیوتیک دریافت خواهید کرد. با این کار، نه تنها در معرض خطر ابتلا به عوارض جانبی مختلف معمول آنتی بیوتیک ها (اختلال در فلور روده، عفونت های قارچی، تضعیف سیستم ایمنی) قرار می گیرید.

همچنین تحریک قدرت خود درمانی ارگانیسم از این طریق برای شما بسیار دشوار خواهد بود. اما پس از آن شما آسیب پذیر و ضعیف می مانید – و دفعه بعد که به عفونت مبتلا می شوید، دوباره جزو اولین کسانی هستید که به آن مبتلا می شوید.

اگر شما نیز به عفونت ویروسی مبتلا شده اید - مانند سرماخوردگی و آنفولانزا - آنتی بیوتیک ها تأثیر کمی دارند، زیرا آنتی بیوتیک ها به باکتری ها شلیک می کنند، اما به ویروس ها حمله نمی کنند. در این مورد، آنتی‌بیوتیک‌ها فقط می‌توانند عفونت‌های باکتریایی ثانویه را که همزمان رخ می‌دهند، کاهش دهند، مانند B. سینوس، گوش میانی، یا ذات‌الریه. با این حال، خود ویروس بی‌تأثیر باقی می‌ماند.

خواص دارویی فراوان گیاهان دارویی

بر خلاف داروهای آلوپاتیک (آنتی بیوتیک ها و شرکت ها)، گیاهان دارویی به روشی کاملاً متفاوت عمل می کنند. در برخی موارد، آنها همچنین می توانند باکتری ها را از بین ببرند. با این حال، گیاهان دارویی - بر خلاف آنتی بیوتیک ها - نه تنها حاوی موادی با اثر ضد باکتریایی هستند، بلکه دارای مواد گیاهی ثانویه با اثرات بسیار متفاوت دیگر نیز هستند.

مواد گیاهی وجود دارند که اثرات آنتی اکسیدانی و ضد التهابی دارند. برخی دیگر مخاط را شل و مایع می کنند، برخی دیگر آن را شل می کنند (برای سرفه مهم است) و بعدی باعث بازسازی غشاهای مخاطی می شود. اگر گیاهان دارویی مختلف را نیز به صورت هدفمند با یکدیگر ترکیب کنید، می توانید همه این اثرات درمانی را همزمان پوشش دهید.

بنابراین یک گیاه دارویی می تواند عفونت تنفسی را در سطوح مختلف به طور همزمان تحت تأثیر قرار دهد و آن را بهبود بخشد، در حالی که آنتی بیوتیک ها به سادگی با باکتری ها بدون التیام بدن مبارزه می کنند.

ریشه شیرین بیان برای ریه ها

ریشه شیرین بیان (Glycyrrhiza glabra) مطمئناً یکی از رایج ترین گیاهان دارویی در جهان است. در طب سنتی چینی، در دستور العمل ها و روش های درمانی بسیار بیشتر از هر گیاه دارویی دیگری دیده می شود - به این دلیل که اعتقاد بر این است که شیرین بیان می تواند اثرات همه گیاهان دارویی دیگر را هماهنگ کند.

• شیرین بیان اثر بسیار مراقبتی بر روی غشاهای مخاطی دارد به طوری که در گلو و به خصوص در ریه ها و معده انعطاف پذیر می مانند.
• شیرین بیان عفونت های گلو را کاهش می دهد و خاصیت خلط آور برای سرفه های خشک دارد. ساپونین های موجود در شیرین بیان مسئول حل کردن مخاط در دستگاه تنفسی هستند - آنها بدن را قادر می سازند تا مخاط حل شده را سرفه کند.
• شیرین بیان میل به سرفه را برطرف می کند زیرا اسپاسم نایژه ها را برطرف می کند.
• شیرین بیان اثر ضد التهابی دارد زیرا رادیکال های آزاد را مسدود می کند و در نتیجه از سخت شدن راه های هوایی ناشی از التهاب جلوگیری می کند.
• شیرین بیان با باکتری ها و ویروس ها مبارزه می کند.
• شیرین بیان حاوی گلیسیریزین و فلاونوئیدها - مواد شیمیایی گیاهی - است که به پیشگیری از سرطان ریه و حتی مبارزه با سرطان کمک می کند.

شیرین بیان: آماده سازی

اگر دمنوش شیرین بیان خالص تهیه شده است، توصیه می کنیم 2 قاشق غذاخوری شیرین بیان را در 500 میلی لیتر آب سرد بجوشانید، بگذارید 20 تا 30 ثانیه بجوشد، سپس آن را بریزید و در قمقمه پر کنید. اکنون چای را در سه تا پنج فنجان در طول روز می نوشند. مخلوط با بابونه همچنین یک چای عالی برای معده بیمار است، به عنوان مثال B. در ورم معده.

اگر می خواهید شیرین بیان را با سایر گیاهان مناسب برای ریه مخلوط کنید، مخلوط را (1 قاشق چایخوری در هر 150 میلی لیتر) با آب جوش طبق معمول چای دم کنید و بگذارید چای به مدت 10 تا 15 دقیقه دم بکشد، پس از جوشیدن خودداری کنید.

Coltsfoot: یک سرکوب کننده ایده آل برای سرفه

Coltsfoot (Tussilago farfara) به طور سنتی توسط بومیان آمریکا هزاران سال برای تقویت ریه ها و حذف مقادیر اضافی مخاط از ریه ها و برونش ها استفاده می شد. در ریه‌ها، این گیاه اثر آرام‌بخشی بر غشاهای مخاطی دارد که در مطالعات علمی نیز ثابت شده است که در آن‌ها نشان داده شده است که کلتفوت برای آسم، سرفه، برونشیت و سایر بیماری‌های ریوی مفید است.

در یک مطالعه چینی از اکتبر 2015، چهار ماده موثره در کولتسفوت (در جوانه گل) شناسایی شد که همگی دارای اثر ضد سرفه، ضد التهابی و خلط آور بسیار قوی بودند. Coltsfoot به شکل خشک شده (به عنوان چای) یا به عنوان عصاره الکلی (یعنی به عنوان تنتور) موجود است.

Coltsfoot: آماده سازی

روی 1 قاشق چایخوری برگ یا گل کلتفوت خشک آب جوش بریزید، ده دقیقه بگذارید بماند، سپس آبکش کنید. Coltsfoot فقط باید به عنوان یک درمان استفاده شود، یعنی بیش از چهار تا شش هفته - و نه بیشتر از یک بار در سال. در دوران بارداری و شیردهی باید از مصرف کلتسفوت به طور کامل اجتناب شود. همچنین بیماری کبد. دلیل آن آلکالوئیدهای پیرولیزیدین موجود در کلتفوت است.

Umckaloabo ویروس ها را متوقف می کند

Umckaloabo شمعدانی کیپ، یک گونه شمعدانی از آفریقای جنوبی است. از ریشه گیاهانی که حداقل سه سال سن دارند می توان عصاره ای تولید کرد که برای درمان برونشیت حاد تایید شده است. مطالعات مختلف نشان می دهد که umckaloabo دارای اثرات ضد التهابی و ضد ویروسی است که آن را برای مبارزه با عفونت های تنفسی ایده آل می کند. شما می توانید تمام جزئیات مربوط به Umckaloabo را در لینک اول این بخش بیابید (همچنین اطلاعاتی را در مورد مطالعه ای که در مورد تأثیر Umckaloabo بر SARS-Cov-2 و پتانسیل احتمالی آن در پیشگیری و درمان کووید-19 بررسی شده است، خواهید یافت) .

آویشن: متخصص ریه و مجاری تنفسی

آویشن (Thymus vulgaris) یک سلاح قدرتمند در مبارزه با مسدود شدن راه های هوایی و انسداد برونش ها است. آویشن حاوی اسانس های ضد عفونی کننده بسیار موثری است که به عنوان آنتی بیوتیک های طبیعی طبقه بندی می شوند. برخلاف آنتی بیوتیک های معمولی، آویشن – به عنوان مثال B. به عنوان یک چای – اما توانایی نشان دادن تأثیر بر باکتری ها و ویروس ها را دارد.

جای تعجب نیست که آویشن از زمان های قدیم به عنوان دارویی برای ریه ها استفاده می شده است و امروزه نیز اغلب در پیشگیری و درمان عفونت های تنفسی – چه برونشیت، گلودرد یا ذات الریه – استفاده می شود.

آویشن: آماده سازی

برای دمنوش آویشن، 200 میلی لیتر آب جوش را روی 1 تا 2 قاشق چایخوری گیاه آویشن بریزید و بعد از 5 تا 10 دقیقه چای را آبکش کنید که روزانه 2 تا 4 فنجان از آن را می توان نوشید.

از تنتور آویشن نیز می توان استفاده کرد. طبق توصیه های سازنده دوز می شود. اگر تنتور را خودتان درست می کنید، 20 تا 30 قطره را 3 بار در روز میل کنید. اینجا بخوانید چگونه می توانید خودتان تنتور آویشن درست کنید: تنتورهای خانگی

سنجد: خلط آور و سرکوب کننده سرفه

از ریشه سنجد (Inula helenium) استفاده می شود. وقتی تازه است بوی موز می دهد، سپس مانند بخور یا کمی شبیه وانیل با طعم کافور خشک می شود. سنجد یک گیاه دارویی قدیمی است که در زمان های بسیار اولیه برای درمان گرفتگی راه های هوایی و تقویت عملکرد ریه - چه در اروپا، چه در آمریکای شمالی و چه در آسیا- استفاده می شد.

این گیاه به دلیل اثرات آنتی بیوتیکی، خلط آور و ضد اسپاسم آن بر مشکلات ریوی، گیاه دارویی ایده آلی برای افرادی است که از برونشیت، سرماخوردگی، تنگی نفس، درد قفسه سینه و سرفه خشک رنج می برند. سنجد راه های هوایی را باز می کند، برونش ها را شل می کند و به شما اجازه می دهد دوباره به راحتی نفس بکشید. همچنین می توانید ریشه سنجد را با سایر گیاهان دارویی برای دستگاه تنفسی، به عنوان مثال B. با آویشن و ریشه دم کرده (نسبت اختلاط 4:3:1) مخلوط کنید.

آلانت: آماده سازی

از آنجایی که ریشه سنجد به اصطلاح "داروی سخت" با محتوی اسانس است، ماسرات تزریقی از آن ساخته می شود. به این ترتیب می توان تا حد امکان مواد موثره آنها را در چای حل کرد. یک قاشق چای خوری پر از ریشه له شده سنجد با آب جوش ریخته می شود. سپس بگذارید چای دم بکشد تا خنک شود. سپس می توان آن را دوباره به آرامی گرم کرد و میل کرد – سه فنجان در روز در مدت دو تا سه هفته.

با این حال، سنجد به صورت تنتور نیز موجود است، یا می توانید به سادگی تنتور را خودتان درست کنید، همانطور که قبلاً در مورد آویشن ذکر شد. گاهی اوقات واکنش های آلرژیک با سنجد رخ می دهد، بنابراین افراد حساس باید مراقب باشند.

اکالیپتوس: سینوس ها را پاک می کند

همانطور که می دانید، اکالیپتوس بومی استرالیا است و خرس های کوآلا را در آنجا خوشحال می کند. اکالیپتوس درختی است بسیار سریع رشد می کند (تا 2 متر در سال) که تنه های قدرتمندی ایجاد می کند و اغلب حتی پس از آتش سوزی درختچه ها دوباره جوانه می زند. عطر زنده و با طراوت آن در حال حاضر به منطقه اصلی کاربرد اکالیپتوس اشاره می کند: بیماری های دستگاه تنفسی و ریه ها.

این گیاه باعث بهبود وضعیت مجاری تنفسی و رفع ناراحتی در ناحیه گلو می شود. اکالیپتوس به قدری موثر است که در برابر باکتری ها (استافیلوکوکوس اورئوس) که مدت ها در برابر آنتی بیوتیک ها مقاوم بوده اند نیز موثر است. همچنین شناخته شده است که اکالیپتوس می تواند به خوبی به بیماری های قارچی کمک کند - چه در روده و چه روی پوست. و در آخر، روغن را می توان به مناطق دردناک روماتیسم مالید، زیرا دارای اثر ضد درد (تسکین درد) است.

امروزه اکالیپتوس جزء اصلی بسیاری از شربت های سرفه است. ماده سینئول مسئول تأثیر خوب آن بر سلامت ریه است.

سینئول به عنوان یک خلط آور و سرکوب کننده سرفه عمل می کند، احتقان سینوس را پاک می کند و التهاب را در هر جایی که در مجاری تنفسی قرار دارد آرام می کند. یک امتیاز اضافی این است که اکالیپتوس حاوی مقادیر زیادی آنتی اکسیدان است و بنابراین می تواند به طور مطلوب از سیستم ایمنی در مبارزه با سرماخوردگی و سایر بیماری ها پشتیبانی کند.

Ukalyptus: آماده سازی

2 قاشق چایخوری از برگ های خشک و ریز خرد شده اکالیپتوس را با آب داغ (150 تا 200 میلی لیتر) می ریزند. چای را به مدت 10 تا 15 دقیقه بگذارید تا دم بکشد، آن را بریزید و سپس جرعه جرعه بنوشید. در بیماری های حاد می توانید روزانه 5 فنجان برای آن بنوشید. چای را نیز می توان غرغره کرد، به عنوان مثال B. با گلودرد. حتی بهتر است اکالیپتوس را با گیاه آویشن و انیسون (نسبت 1:1:1) ترکیب کنید.

با این حال، چنین چای اکالیپتوس بسیار کمتر از اسانس اکالیپتوس موثر است. می توانید روغن اکالیپتوس را به کمک یک استنشاقی استنشاق کنید یا روغن را روی پارچه یا سنگ معطر بچکانید و سپس استنشاق کنید. اسانس اکالیپتوس نباید برای نوزادان و کودکان خردسال استفاده شود.

اسانس اکالیپتوس نیز به شکل کپسول وجود دارد. زیرا نه تنها به طور مستقیم از طریق استنشاق، بلکه از طریق اندام های گوارشی نیز کار می کند. می توانید کپسول روغن اکالیپتوس را در هر داروخانه ای تهیه کنید.

مولین: از ریه ها و مجاری هوایی در برابر کم آبی محافظت می کند

هم از گل ها و هم برگ های قاچ (Verbascum) برای تهیه عصاره های گیاهی استفاده می شود که اثرات مفیدی روی ریه ها دارد. مولین توسط متخصصان طبیعی برای پاکسازی مخاط اضافی از ریه ها، پاکسازی برونش ها و تسکین التهاب گیر کرده در مجاری تنفسی استفاده می شود.

مولین همچنین بر روی غشاهای مخاطی خشک و تحریک شده اثر تسکین دهنده دارد. حاوی موسیلاژ گیاهی است که از دستگاه تنفسی محافظت می کند. میل عذاب آور به سرفه یا خاراندن گلو از بین می رود. موسیلاژ موجود در موللین همچنین از هوای خشک و غبارآلود، دود اگزوز خودرو و دود سیگار محافظت می کند.

آنها همچنین از نشستن باکتری ها بر روی غشاهای مخاطی جلوگیری می کنند. این خراطین طعمی ملایم و مطبوع دارد و مورد پسند کودکان نیز می باشد.

مولین: آماده سازی

با قاچ می توانید در تهیه آن تفاوت زیادی داشته باشید و در نتیجه به اثرات دلخواه برسید. پزشک جایگزین و متخصص گیاهان دارویی Ursel Bühring توضیح می دهد که برای مثال دم کرده ولرم اثر تسکین دهنده دارد (30 دقیقه بگذارید)، در حالی که دم کرده گرم اثر خلط آور دارد (به مدت 10 دقیقه بگذارید). سپس چای را باید از طریق یک الک بسیار ریز بریزید تا موهای خارپشت صاف شود. برای 1 قاشق چای خوری گل خشک شده 150 میلی لیتر آب مصرف کنید.

مریم گلی: شفا دهنده غشاهای مخاطی ملتهب است

مریم گلی (Salvia officinalis) یکی از بزرگترین گیاهان دارویی در سیاره ما است. از این رو این ضرب المثل معروف است: "چرا باید کسی بمیرد وقتی مریم گلی در باغش رشد می کند؟" مریم گلی حاوی مواد مختلفی است که اثر شفابخش دارند.

وقتی صحبت از دستگاه تنفسی می شود، این اسانس هایی مانند توجون، سینئول و کافور هستند که اثر ضد باکتریایی دارند و در عین حال به شما اجازه می دهند آزادانه نفس بکشید. از طرفی مریم گلی حاوی تانن (ترپن) است که دارای اثر ضد التهابی، التیام بخش، ضدعفونی کننده و تسکین دهنده درد است.

برای گلودرد و سایر بیماری های دهان و گلو، مریم گلی شماره یک است. حتی با مشکلات لثه، استفاده از آن عالی است. به سادگی یک تکه کاغذ را دور انگشت خود بپیچید و لثه های خود را چند بار در روز با آن ماساژ دهید.

با این حال، دقیقاً تانن ها هستند که تضمین می کنند مریم گلی برای سرفه های خشک ایده آل نیست. این غشاهای مخاطی را حتی بیشتر خشک می کند - یا می توانید آن را با یک داروی موسیلاژکننده مانند B. the mullein ترکیب کنید، که به نوبه خود از غشاهای مخاطی محافظت می کند، به طوری که می توانید از هر دو اثر گیاه دارویی لذت ببرید.

مریم گلی: آماده سازی

برای دمنوش مریم گلی، روی ۱ قاشق چایخوری برگ خشک و له شده مریم گلی (۱۵۰ میلی لیتر) آب جوش بریزید، بگذارید ۱۰ دقیقه دم بکشد، سپس صاف کرده و به آرامی بنوشید یا اگر گلودرد دارید روزی چند بار با آن غرغره کنید.

چای یا روغن های ضروری مریم گلی را می توان به طرز شگفت انگیزی برای سرفه، عفونت سینوسی، سرماخوردگی و سایر مشکلات تنفسی یا ریوی استنشاق کرد.

قرص نعناع

نعناع فلفلی (Mentha × piperita) - و به ویژه روغن ضروری نعناع - حاوی منتول است که به تنفس اجازه می دهد دوباره آزادانه جریان یابد. این یک اسانس آرام بخش است. ماهیچه های ظریف مجاری تنفسی را شل می کند و اثر ضد اسپاسم و خنک کنندگی خوشایندی دارد.

علاوه بر منتول، نعناع حاوی ترکیبات بسیار متفاوت دیگری مانند منتون، منتیل استات، منتوفوران و سینئول است. مقادیر کمتری از لیمونن، پولگون، کاریوفیلن و پینن نیز گنجانده شده است.

در ترکیب با مواد بازدارنده هیستامین، نعناع تبدیل به یک ضد احتقان، ضد اسپاسم و رهایی بخش عالی می شود که دوست دارید با آماده سازی مناسب روی سینه خود بمالید (مثلاً 1 قطره اسانس را به 1 قاشق چایخوری روغن نارگیل مایع اضافه کنید) تا بتوانید این کار را انجام دهید. وقتی سرما خوردید دوباره آزادانه نفس بکشید. البته چای نعناع و حتی بهتر از آن اسانس نعناع نیز کمک کننده است.

همانطور که قبلا در مورد اکالیپتوس توضیح داده شد، آماده سازی نعناع نباید در نوزادان و کودکان کوچک استفاده شود.

نعناع فلفلی: آماده سازی

150 میلی لیتر آب جوش را روی 1 قاشق چایخوری برگ نعناع خشک و له شده بریزید و بگذارید حدود 5 تا 10 دقیقه دم بکشد. سپس آبکش کرده و به آرامی بنوشید. 3 تا 4 قطره روغن نعناع را به ½ لیتر آب داغ اضافه کنید و بخار بالا را استنشاق کنید.

Knotweed: تقویت ریه ها با سیلیس

گره پرنده (Polygonum aviculare) نه تنها یک گیاه بسیار نامحسوس است، بلکه تا آنجا که به عنوان یک گیاه دارویی برای ریه ها مورد استفاده قرار می گیرد، هنوز بسیار ناشناخته است. محتوای بالای اسید سیلیسیک است که گفته می شود اثر افزایش مقاومت در بافت ریه دارد. اگر از knotweed به تنهایی برای بیماری های حاد تنفسی استفاده کنید، تأثیر آن نسبتاً ضعیف است. در این مورد، بنابراین باید آن را با سایر گیاهان ریه (مانند مخلوطی از شیرین بیان، بادیان، آویشن، و مالون) مخلوط کرد.

اما اگر می‌خواهید به طور پیشگیرانه ریه‌ها و برونش‌ها را تقویت کنید یا در مورد بیماری‌های مزمن ریوی این کار را انجام دهید، می‌توانید در درازمدت (در طول چند ماه) برای افزایش مقاومت اندام‌های تنفسی از گره استفاده کنید و 3 فنجان دمنوش بنوشید. روزانه تنهایی

در یک دستورالعمل تاریخی، گره (6 قسمت) با سایر گیاهان دارویی سیلیسی به این منظور، یعنی دم اسب (3 قسمت) و علف دندان توخالی (2 قسمت) مخلوط می شود. نسبت ها را در پرانتز آورده ایم.

Vogelknotweed: آماده سازی

3 قاشق چایخوری از گیاهان خشک و له شده را به مدت 450 تا 10 ساعت (یک شب) در آب سرد (12 میلی لیتر) قرار می دهند. سپس آن را بجوشانید و بگذارید تا 30 دقیقه به آرامی بجوشد تا سیلیس حل شود.

سنجد با ویروس آنفولانزا مبارزه می کند

سنجد خیلی راحت به شربت تبدیل می شود. مطالعات نشان داده اند که این کار به قدری موثر است که می تواند مدت زمان عفونت آنفولانزا را کوتاه کند. شربت سنجد تعداد آنتی بادی های آنفولانزا را افزایش می دهد و در نتیجه سیستم ایمنی بدن را به گونه ای تقویت می کند که خیلی بهتر با آنفولانزا مقابله می کند و فرد مورد نظر سریعتر بهبود می یابد.

البته، می‌توانید شربت سنجد را نیز به عنوان یک اقدام پیشگیرانه در مواقعی که آنفولانزا یا ویروس دیگری در حال شیوع است، مصرف کنید.

گیاهان دارویی برای ریه و مجاری تنفسی

البته گیاهان دارویی بسیار بیشتری برای ریه ها و مجاری تنفسی وجود دارد. اما به هر حال همه آنها جایی در قفسه سینه دارو ندارند. و اگر به جای پنج گیاه، 20 گیاه را با هم مخلوط کنید، تأثیر بهتری نخواهد داشت. بنابراین بهتر است برخی از مهم‌ترین‌ها را انتخاب کنید و روی آن‌ها تمرکز کنید.

خواهید دید که مشکلات تنفسی شما - چه حاد و چه مزمن - فروکش خواهد کرد. و به اثر پیشگیرانه و تقویت کننده گیاهان اسید سیلیسیک فکر کنید تا دیگر در آینده آنقدر مستعد برونشیت و سرماخوردگی و مانند آن نباشید.