John Myers
Jajanan sing siap dadi sehat
Panjaluk kanggo dhaharan siap mundhak meh terus. Nalika konsumsi panganan beku ing Jerman isih 40.4 kg per kapita ing 2010, mundhak luwih saka 6 kg dadi 46.9 kg per kapita ing 2019 (sumber: Statista).
- Prabédan dhasar kudu digawe antarane "panganan siap" lan "panganan sing sebagian siap". Nalika dhaharan siap wis lengkap, dhaharan siap dipangan (contone: pizza beku), dhaharan setengah siap yaiku produk "siap masak" sing nggampangake nyiapake (umpamane: sayuran beku).
- Kanggo ngreksa dhaharan siap lan nambah rasa, padha ngemot uyah, gula, lemak, aditif, lan perasa ndhuwur rata-rata. Dadi kabeh bahan dianggep ora sehat. Kajaba iku, panganan siap uga ngemot lemak hidrogenasi lan lemak trans, sing mbebayani kanggo kesehatan ing jangka panjang.
- Masalah karo iki yaiku zat kasebut asring ora diwenehi label kanthi jelas. Mulane pelanggan asring ora ngerti carane nglarakake produk rampung.
- Masalah liyane sing kedadeyan karo konsumsi biasa panganan siap yaiku owah-owahan rasa. Jumlah aroma lan penambah rasa sing dhuwur menehi konsumen rasa yen panganan sing dimasak ing omah iku hambar utawa ora cukup rasa.
- Kerep konsumsi produk rampung, mula, nglatih kita duwe rasa sing manis banget lan lemu banget.
- Nanging, ora kabeh jajanan siap bisa digabungake. Contone, sayuran utawa woh beku asring ngandhut vitamin luwih akeh tinimbang barang seger. Alesané: langsung beku sawise panen.
- Kesimpulan: Umume sampeyan bisa nggunakake aturan jempol ing ngisor iki minangka pandhuan: luwih akeh produk sing diproses, luwih ora sehat. Dadi sampeyan mesthi bisa tuku jajanan sing wis siap saka wektu kanggo wektu, nanging ing jangka panjang ora bisa ngimbangi dhaharan sing dimasak ing omah ing babagan kesehatan.
