တောရိုင်း သို့မဟုတ် မွေးမြူထားသော ဆယ်လမွန်- ကျန်းမာရေးအတွက် အန္တရာယ်ဖြစ်စေနိုင်သော

ဆော်လမွန်ရိုင်းများကို သမုဒ္ဒရာများ၊ မြစ်များနှင့် ရေကန်များကဲ့သို့သော သဘာဝပတ်ဝန်းကျင်များတွင် ဖမ်းမိပါသည်။ ဆော်လမွန်သည် ၎င်း၏ကျန်းမာရေးအကျိုးကျေးဇူးများအတွက် တန်ဖိုးရှိသည်။ ဤအဆီများသောငါးသည် လူအများစုချို့တဲ့သော အိုမီဂါ-၃ ဖက်တီးအက်ဆစ်ကြွယ်ဝသည်။ သို့သော်၊ ဆော်လမွန်အားလုံးသည် တူညီသည်မဟုတ်။

ယနေ့ခေတ်တွင် သင်ဝယ်သော ဆော်လမွန်အများစုကို တောထဲတွင် မဖမ်းမိသော်လည်း ငါးမွေးမြူရေးခြံများတွင် မွေးမြူကြသည်။ ဤဆောင်းပါးတွင် သားရိုင်းနှင့် မွေးမြူထားသော ဆယ်လ်မွန်ငါးတို့ကြား ခြားနားချက်နှင့် တစ်ကောင်သည် အခြားတစ်ကောင်ထက် ပိုကျန်းမာမှုရှိမရှိ စူးစမ်းလေ့လာထားသည်။

ကွဲပြားခြားနားသောပတ်ဝန်းကျင်

ဆော်လမွန်ရိုင်းများကို သမုဒ္ဒရာများ၊ မြစ်များနှင့် ရေကန်များကဲ့သို့သော သဘာဝပတ်ဝန်းကျင်များတွင် ဖမ်းမိကြသည်။ သို့သော် ကမ္ဘာတစ်ဝှမ်းတွင် ရောင်းချနေသော ဆော်လမွန်၏ ထက်ဝက်သည် လူသားစားသုံးရန် ငါးမွေးမြူရန် ငါးမွေးမြူရေးလုပ်ငန်းကို အသုံးပြုသည့် ငါးမွေးမြူရေးခြံများမှ လာခြင်းဖြစ်သည်။ မွေးမြူရေးငါးဆယ်လ်မွန်များ၏ နှစ်စဉ်ထုတ်လုပ်မှုသည် လွန်ခဲ့သည့်ဆယ်စုနှစ်နှစ်ခုအတွင်း ၂၇၀၀၀ မှ မက်ထရစ်တန် ၁ သန်းကျော်အထိ တိုးလာခဲ့သည်။

ဆော်လမွန်ရိုင်းများသည် ၎င်းတို့၏ သဘာဝနေရင်းဒေသတွင် တွေ့ရသော အခြားသက်ရှိများကို စားသောက်နေချိန်တွင် မွေးမြူရေးလုပ်ထားသော ဆယ်လ်မွန်ငါးများကို ပိုကြီးသောငါးများထွက်ရှိစေရန် အဆီများပြီး ပရိုတင်းဓာတ်များသော အစားအစာများကို ပေးပါသည်။ ဆယ်လ်မွန်ရိုင်းများကို ရရှိနိုင်သေးသော်လည်း ကမ္ဘာလုံးဆိုင်ရာ လက်ကျန်များသည် ဆယ်စုနှစ်အနည်းငယ်အတွင်း ထက်ဝက်ကျဆင်းသွားခဲ့သည်။ အာဟာရတန်ဖိုးကွာခြားချက်များ မွေးမြူရေးလုပ်ငန်းသုံး ဆယ်လ်မွန်ငါးများကို ပြုပြင်ထားသောအစာများကိုစားကြပြီး ကျောရိုးမဲ့သတ္တဝါမျိုးစုံကို စားသုံးကြသည်။

ထို့ကြောင့်၊ တောရိုင်းနှင့် မွေးမြူထားသော ဆယ်လ်မွန်၏ အာဟာရပါဝင်မှုမှာ အလွန်ကွာခြားပါသည်။ တောရိုင်းနှင့် မွေးမြူရေးဆော်လမွန်၏ အာဟာရဆိုင်ရာ ကွာခြားချက်မှာ သိသာထင်ရှားပါသည်။ မွေးမြူရေးခြံမှ မွေးမြူထားသော ဆယ်လ်မွန်တွင် အဆီပိုများ၊ အိုမီဂါ-၃ အနည်းငယ်၊ ပိုမီဂါ-၆ နှင့် သုံးဆပိုမိုပြည့်ဝဆီများ ပါဝင်သည်။ ထို့အပြင်၊ အများစုမှာ အဆီမှ ကယ်လိုရီ ၄၆ ရာခိုင်နှုန်း ပိုပါသည်။

ဆန့်ကျင်ဘက်အားဖြင့်၊ ဆယ်လ်မွန်ရိုင်းတွင် ပိုတက်စီယမ်၊ ဇင့်နှင့် သံဓာတ်အပါအဝင် သတ္တုဓာတ်များ ပိုမိုပါရှိသည်။ ပိုလီမပြည့်ဝဆီပါဝင်မှု အဓိက ပိုလီမပြည့်ဝဆီ နှစ်မျိုးမှာ အိုမီဂါ-၃ နှင့် အိုမီဂါ-၆ ဖက်တီးအက်ဆစ်များဖြစ်သည်။ ဤဖက်တီးအက်ဆစ်များသည် သင့်ခန္ဓာကိုယ်အတွက် အရေးကြီးသောအခန်းကဏ္ဍမှ ပါဝင်ပါသည်။ ၎င်းတို့ကို သင့်အစားအစာအတွက် မရှိမဖြစ်လိုအပ်သော ဖက်တီးအက်ဆစ် သို့မဟုတ် မရှိမဖြစ် ဖက်တီးအက်ဆစ်ဟု ခေါ်သည်။

သို့သော် မှန်ကန်သော ချိန်ခွင်လျှာကို ထိန်းသိမ်းထားရမည်။ ယနေ့ခေတ် လူအများစုသည် အိုမီဂါ-၆ ကို အလွန်အကျွံ စားသုံးကြပြီး ဤဖက်တီးအက်ဆစ်နှစ်ခုကြား သိမ်မွေ့သော ဟန်ချက်ညီမှုကို ထိခိုက်စေသည်။ သိပ္ပံပညာရှင်များစွာက ၎င်းသည် ရောင်ရမ်းမှုကို တိုးလာစေနိုင်ပြီး ယနေ့ခေတ် ကပ်ရောဂါဖြစ်သည့် နှလုံးရောဂါကဲ့သို့သော နာတာရှည်ရောဂါများတွင် အခန်းကဏ္ဍတစ်ခုမှ ပါဝင်နိုင်သည်ဟု သိပ္ပံပညာရှင်များစွာက မှန်းဆကြသည်။

မွေးမြူထားသော ဆယ်လ်မွန်ငါးသည် တောရိုင်းဆော်လမွန်ထက် သုံးဆပို၍ အဆီပါဝင်သော်လည်း အဆိုပါအဆီအများစုမှာ အိုမီဂါ-၆ ဖက်တီးအက်စစ်များဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့်၊ အိုမီဂါ-၃ နှင့် အိုမီဂါ-၆ အချိုးသည် မွေးမြူရေးဆော်လမွန်တွင် တောဆော်လမွန်ထက် သုံးဆခန့် ပိုများသည်။ မည်သို့ပင်ဆိုစေကာမူ၊ မွေးမြူရေးဆော်လမွန် (6:3-6) အချိုးသည် ကောင်းမွန်နေသေးသည် - ၎င်းသည် 1:3 ဖြစ်သည့် တောဆော်လမွန်ထက် ပိုဆိုးသည်။

မွေးမြူရေးနှင့် တောဆော်လမွန် နှစ်မျိုးစလုံးသည် လူအများစုအတွက် အိုမီဂါ-၃ စားသုံးမှုတွင် သိသာထင်ရှားသော တိုးတက်မှုကို ဦးတည်သင့်ပြီး ဤရည်ရွယ်ချက်အတွက် မကြာခဏ အကြံပြုပါသည်။ လူ ၁၉ ဦးကို လေးပတ်ကြာ လေ့လာမှုတစ်ခုတွင် တစ်ပတ်လျှင် နှစ်ကြိမ် စိုက်ပျိုးထားသော အတ္တလန်တိတ် ဆော်လမွန်ငါးကို စားသုံးခြင်းဖြင့် သွေးတွင်း အိုမီဂါ-၃ DHA ပမာဏ ၅၀ ရာခိုင်နှုန်း တိုးမြင့်လာသည်။

မွေးမြူထားသော ဆော်လမွန်ငါးတွင် ညစ်ညမ်းစေသော ဓာတ်များ ပိုမိုပါဝင်နိုင်သည်။

ငါးများသည် ၎င်းတို့ ကူးခတ်လာသော ရေမှ အန္တရာယ်ဖြစ်စေနိုင်သော ညစ်ညမ်းစေသော အညစ်အကြေးများကို စုပ်ယူလေ့ရှိပြီး ၎င်းတို့စားသော အစားအစာများဖြစ်သည်။ 2004 နှင့် 2005 ခုနှစ်များတွင် ထုတ်ဝေခဲ့သော လေ့လာမှုများအရ မွေးမြူထားသော ဆယ်လ်မွန်ငါးများသည် တောရိုင်းဆော်လမွန်ထက် လေထုညစ်ညမ်းမှု ပိုမိုများပြားကြောင်း ပြသခဲ့သည်။ ဤညစ်ညမ်းမှုအချို့တွင် polychlorinated biphenyls (PCBs)၊ ဒိုင်အောက်စင်နှင့် ကလိုရင်းပါသော ပိုးသတ်ဆေးအများအပြားပါဝင်သည်။

ဆော်လမွန်တွင် တွေ့ရှိရသည့် အန္တရာယ်အရှိဆုံး ညစ်ညမ်းမှုသည် ကင်ဆာနှင့် အခြားသော ကျန်းမာရေး ပြဿနာများနှင့် နီးကပ်စွာ ဆက်စပ်နေသည့် PCBs ဖြစ်သည်။ 2004 ခုနှစ်တွင်ထုတ်ဝေခဲ့သောလေ့လာမှုတစ်ခုတွင်မွေးမြူရေးဆော်လမွန်တွင် PCB ပါဝင်မှုသည်တောဆော်လမွန်ငါးထက်ပျမ်းမျှရှစ်ဆပိုမိုမြင့်မားသည်ကိုတွေ့ရှိခဲ့သည်။ ဤညစ်ညမ်းမှုအဆင့်များကို FDA က ဘေးကင်းသည်ဟု ယူဆသော်လည်း US Environmental Protection Agency မှမဟုတ်ပေ။

အကယ်၍ EPA လမ်းညွှန်ချက်များကို မွေးမြူထားသော ဆယ်လ်မွန်ငါးတွင် ကျင့်သုံးပါက၊ လူများအား ၎င်းတို့၏ ဆယ်လ်မွန်စားသုံးမှုကို တစ်လလျှင် တစ်ကြိမ်ထက် မပိုစေရန် ကန့်သတ်ရန် အကြံပြုထားသည်။ နော်ဝေမွေးမြူရေးဆော်လမွန်တွင် PCBs ကဲ့သို့သော ဘုံညစ်ညမ်းမှုအဆင့်များသည် 1999 မှ 2011 ခုနှစ်အတွင်း သိသိသာသာကျဆင်းသွားကြောင်း လေ့လာမှုတစ်ခုက တွေ့ရှိခဲ့သည်။ ဤပြောင်းလဲမှုများသည် ငါးစာတွင် PCB နှင့် အခြားညစ်ညမ်းစေသောအဆင့်များကို ထင်ဟပ်စေသည် (21)။

ထို့အပြင်၊ ဆယ်လ်မွန်မှ အိုမီဂါ-၃ စားသုံးခြင်း၏ အကျိုးကျေးဇူးများသည် ညစ်ညမ်းမှုနှင့် ဆက်စပ်နေသော ကျန်းမာရေးအန္တရာယ်များထက် သာလွန်ကြောင်း ငြင်းခုံကြသည်။

ပြဒါးနှင့် အခြားသဲလွန်စသတ္တုများ

ဆော်လမွန်တွင် သတ္တုခြေရာခံခြင်းအတွက် လက်ရှိအထောက်အထားမှာ ကွဲလွဲနေသည်။ လေ့လာမှုနှစ်ခုက တောရိုင်းနှင့် မွေးမြူထားသော ဆယ်လ်မွန်ကြားတွင် ပြဒါးဓာတ်ပါဝင်မှု အနည်းငယ်သာ ကွာခြားသည်ကို တွေ့ရသည်။ သို့သော် လေ့လာမှုတစ်ခုအရ ဆော်လမွန်ရိုင်းတွင် အဆင့်သုံးဆ ပိုမိုမြင့်မားကြောင်း တွေ့ရှိခဲ့သည်။

ယေဘူယျအားဖြင့် မွေးမြူရေးဆော်လမွန်တွင် အာဆင်းနစ်ပါဝင်မှု မြင့်မားသော်လည်း ဆော်လမွန်ရိုင်းများတွင် ကိုဘော့၊ ကြေးနီနှင့် ကဒ်မီယမ်အဆင့် ပိုများသည်။ မည်သို့ပင်ဆိုစေကာမူ ဆော်လမွန်မျိုးစိတ်များတွင် သတ္တုခြေရာများ နည်းပါးသောကြောင့် ၎င်းတို့သည် စိုးရိမ်ဖွယ်မရှိပေ။