Allison Turner
Według ostatnich badań witamina D może skutecznie wspomagać leczenie stwardnienia rozsianego (SM). Tutaj możesz dowiedzieć się, jaka dawka jest wymagana.
Niska dawka witaminy D zwiększa ryzyko wystąpienia stwardnienia rozsianego
Liczne badania wykazały związek pomiędzy niskim spożyciem witaminy D a zwiększonym ryzykiem wystąpienia stwardnienia rozsianego. Wiadomo również, że niski poziom witaminy D u pacjentów ze stwardnieniem rozsianym nasila objawy. Naukowcy zbadali obecnie, w jakim stopniu substancja cholekalcyferol, którą powszechnie nazywamy witaminą D, może być pomocna dla osób chorych na stwardnienie rozsiane.
Na potrzeby swoich badań naukowcy z Uniwersytetu Johnsa Hopkinsa w Baltimore przeanalizowali podaż witaminy D u 40 dorosłych w wieku 18–55 lat chorych na nawracające stwardnienie rozsiane. W przypadku tej postaci choroby objawy mogą całkowicie ustąpić, ale mogą również spowodować trwałe uszkodzenie.
W ramach badania 40 pacjentów otrzymywało albo bardzo wysoką dzienną dawkę witaminy D3 (10,400 0.26 jednostek międzynarodowych – co odpowiada około 800 miligrama), albo tylko bardzo małą dawkę (0 jm – tj. 02 miligrama). To tylko nieco więcej niż zalecana dawka dzienna (600 jm lub 0.015 miligrama).
Za pomocą badania krwi zmierzono poziom witaminy D u każdego uczestnika i odpowiedź komórek T związaną ze stwardnieniem rozsianym po trzech i sześciu miesiącach. W stwardnieniu rozsianym komórki odpornościowe zwane komórkami T atakują osłonkę mielinową. Ta warstwa izolacyjna, zwana także osłonką mielinową, służy do ochrony włókna nerwowego i w ten sposób stymuluje szybką transmisję sygnałów elektrycznych. Jeśli komórki T zostaną dotknięte, przekazywanie bodźców zostanie przerwane. Skutek: komórki nerwowe obumierają, a dotknięte nimi osoby muszą zmagać się z trudnościami w koordynacji i objawami paraliżu.
Witamina D spowalnia postęp stwardnienia rozsianego
W jaki sposób witamina D zapobiega postępowi choroby stwardnienia rozsianego? Naukowiec dr. Peter A. Calabresi i jego zespół dochodzą do następującego wniosku: Przyjmowanie dużej dawki witaminy D3 powstrzymuje źle skierowane komórki odpornościowe przed atakiem układu nerwowego. Jest to również powód, dla którego liczba źle ukierunkowanych limfocytów T spadła tylko we krwi pacjentów, którzy otrzymali dużą dawkę witaminy. Na każde 0.005 miligrama wzrostu dawki witaminy liczba limfocytów T zmniejszała się o jeden procent.
Ile witaminy D powinni spożywać pacjenci ze stwardnieniem rozsianym?
Eksperci zalecają dzienną dawkę 0.05 miligrama witaminy D3 dla pacjentów ze stwardnieniem rozsianym – w porozumieniu z leczącym ich lekarzem.
