နိဒါန်း- ရှေးအီဂျစ်အစားအစာ

ရှေးဟောင်းအီဂျစ်အစားအစာသည် နိုင်ငံ၏ပထဝီဝင်နှင့်သမိုင်းမှလွှမ်းမိုးခဲ့သော ၎င်း၏ကြွယ်ဝပြီး ကွဲပြားသောအရသာကြောင့် လူသိများသည်။ အီဂျစ်လူမျိုးများသည် အစေ့အဆန်များ၊ ဟင်းသီးဟင်းရွက်များ၊ သစ်သီးများ၊ အသားများနှင့် ငါးများအပါအဝင် အမျိုးမျိုးသောပါဝင်ပစ္စည်းများကို ရရှိနိုင်ကြသည်။ ဤရှေးဟောင်းယဉ်ကျေးမှု၏ ဟင်းလျာသည် ၎င်းတို့၏ ဘာသာရေးယုံကြည်ချက်ကြောင့်လည်း ကြီးကြီးမားမား လွှမ်းမိုးခဲ့ပြီး သတ်သတ်မှတ်မှတ် ထုံးတမ်းစဉ်လာများနှင့် အခမ်းအနားများအတွင်း အစားအစာအချို့ကို စားသုံးရန် လိုအပ်သည်။

မုယောပေါင်မုန့်- အဓိကအစားအစာ

မုယောပေါင်မုန့်သည် ရှေးခေတ်အီဂျစ်နိုင်ငံ၏ မိုးနည်းသောရာသီဥတုတွင် စိုက်ပျိုးရလွယ်ကူသောကြောင့် မုယောမုန့်သည် အဓိကအစားအစာဖြစ်သည်။ ပေါင်မုန့်ကို မုယောဂျုံမှုန့်ကို ရေနှင့်ရောစပ်ပြီး မီးဖိုတွင် သို့မဟုတ် မီးဖွင့်ကာ ဖုတ်ခြင်းဖြင့် ပြုလုပ်လေ့ရှိသည်။ မုယောပေါင်မုန့်သည် ပျမ်းမျှအီဂျစ်လူမျိုးအတွက် အခြေခံအစားအစာဖြစ်ပြီး ၎င်းကို ဟင်းသီးဟင်းရွက်နှင့် ပဲအမျိုးမျိုးဖြင့် စားသုံးလေ့ရှိသည်။ အချို့ကိစ္စများတွင် မုယောမုန့်ကို ငွေပေးချေမှုပုံစံ သို့မဟုတ် အခွန်အဖြစ် အသုံးပြုခဲ့သည်။

ဘီယာ- ဦးစားပေးအဖျော်ယမကာ

ဘီယာသည် ရှေးခေတ်အီဂျစ်တွင် လူကြိုက်အများဆုံးအဖျော်ယမကာဖြစ်ပြီး လူမှုရေးလူတန်းစားအားလုံးမှ လူများသောက်သုံးခဲ့ကြသည်။ ဘီယာသည် ဆေးဖက်ဝင်သည့် ဂုဏ်သတ္တိရှိကြောင်း အီဂျစ်လူမျိုးများက ယုံကြည်ကြပြီး ၎င်းကို အလုပ်သမားများအတွက် ပေးချေမှုပုံစံအဖြစ် မကြာခဏ အသုံးပြုကြသည်။ ဘီယာကို မုယောစပါး သို့မဟုတ် အခြားအစေ့အဆန်များကို အချဉ်ဖောက်ခြင်းဖြင့် ပြုလုပ်ထားကာ အသီးအနှံများ၊ ဟင်းခတ်အမွှေးအကြိုင်များနှင့် ဟင်းသီးဟင်းရွက်မျိုးစုံဖြင့် အရသာခံထားသည်။ ဘီယာသည် ရှေးခေတ်အီဂျစ်ရှိ ဘာသာရေးအခမ်းအနားများတွင်လည်း အရေးပါသောအခန်းကဏ္ဍမှ ပါဝင်ခဲ့သည်။

နိုင်းငါး- တန်ဖိုးရှိသော ပရိုတင်းရင်းမြစ်

နိုင်းမြစ်သည် အီဂျစ်လူမျိုးများအတွက် မရှိမဖြစ်လိုအပ်သော အစားအစာအရင်းအမြစ်တစ်ခုဖြစ်ပြီး၊ ငါးသည် ၎င်းတို့၏တန်ဖိုးအရှိဆုံးပရိုတင်းအရင်းအမြစ်များထဲမှတစ်ခုဖြစ်သည်။ နိုင်းမြစ်သည် တီလားပီးယား၊ ငါးခူနှင့် ငါးပြေမ အပါအဝင် ငါးမျိုးစုံနေထိုင်ရာ နေရာဖြစ်သည်။ ငါးများကို ပိုက်ကွန် သို့မဟုတ် ထောင်ချောက်များဖြင့် မကြာခဏ ဖမ်းမိခဲ့ပြီး နောက်ပိုင်းတွင် အသုံးပြုရန်အတွက် ချက်ပြုတ်ခြင်း သို့မဟုတ် ကုသခြင်းများ ပြုလုပ်ခဲ့သည်။ ငါးသည် ဘာသာရေးဆိုင်ရာ အခမ်းအနားများစွာ၏ မရှိမဖြစ် အစိတ်အပိုင်းတစ်ခုလည်းဖြစ်သည်။

ဟင်းသီးဟင်းရွက်များ- အစားအသောက်အတွက် မရှိမဖြစ်လိုအပ်သည်။

ဟင်းသီးဟင်းရွက်များသည် ရှေးခေတ်အီဂျစ်အစားအစာ၏ မရှိမဖြစ်အစိတ်အပိုင်းတစ်ခုဖြစ်ပြီး ၎င်းတို့ကို အနံ့အရသာမြှင့်တင်ရန် ဟင်းသီးဟင်းရွက်များနှင့် ဟင်းခတ်အမွှေးအကြိုင်များဖြင့် ချက်ပြုတ်လေ့ရှိသည်။ ရှေးခေတ်အီဂျစ်တွင် လူသုံးအများဆုံး ဟင်းသီးဟင်းရွက်များမှာ ကြက်သွန်ဖြူ၊ ကြက်သွန်ဖြူ၊ ကြက်သွန်မြိတ်၊ ဆလတ်၊ သခွားသီးနှင့် မုန်လာဥနီတို့ဖြစ်သည်။ ဟင်းသီးဟင်းရွက်များကို စွပ်ပြုတ်နှင့် ဟင်းချိုကဲ့သို့သော ဟင်းပွဲအမျိုးမျိုးတွင်လည်း အသုံးပြုခဲ့ကြသည်။

ပျားရည်- ရှေးခေတ်အီဂျစ်အချိုမှုန့်

ပျားရည်သည် ရှေးခေတ်အီဂျစ်တွင် အဓိကအချိုရည်ဖြစ်ပြီး အမျိုးမျိုးသော ဟင်းပွဲများနှင့် အချိုရည်များကို အရသာခံရန် အသုံးပြုကြသည်။ ပျားရည်မှာ ဆေးဖက်ဝင် ဂုဏ်သတ္တိရှိတယ်လို့ အီဂျစ်လူမျိုးတွေက ယုံကြည်ကြပြီး အနာနဲ့ ရောဂါပိုးတွေကို ကုသရာမှာ မကြာခဏ အသုံးပြုကြပါတယ်။ ပျားရည်ကို ဘာသာရေးဆိုင်ရာ ပူဇော်သက္ကာများတွင်လည်းကောင်း၊ အလုပ်သမားများအတွက် ပေးချေမှုပုံစံအဖြစ်လည်း အသုံးပြုခဲ့ကြသည်။

ကြက်သွန်ဖြူနှင့် ကြက်သွန်နီ- စွယ်စုံရနံ့သာမျိုး

ကြက်သွန်ဖြူနှင့် ကြက်သွန်နီတို့သည် ရှေးခေတ်အီဂျစ်အစားအစာများတွင် အသုံးအများဆုံး ဟင်းခတ်အမွှေးအကြိုင်များဖြစ်သည်။ နှစ်မျိုးလုံးသည် ဆေးဖက်ဝင်ဂုဏ်သတ္တိများ ရှိသည်ဟု ယုံကြည်ကြပြီး စွပ်ပြုတ်များ၊ ဟင်းချိုများနှင့် အခြားဟင်းလျာများကို အရသာခံရန် မကြာခဏ အသုံးပြုခဲ့ကြသည်။ ကြက်သွန်ဖြူကို ဘာသာရေး အခမ်းအနားတွေမှာလည်း အသုံးပြုကြပြီး အကာအကွယ်နဲ့ သန့်စင်တဲ့ အရည်အသွေးတွေ ရှိတယ်လို့ ယုံကြည်ကြပါတယ်။

အသား- ချမ်းသာသော အထက်တန်းစားများအတွက် သီးသန့်

အသားသည် ရှေးအီဂျစ်တွင် ဇိမ်ခံပစ္စည်းတစ်ခုဖြစ်ပြီး ချမ်းသာသော အထက်တန်းစားများအတွက် သီးသန့်ထားခဲ့သည်။ လူသုံးအများဆုံး အသားများမှာ အမဲသား၊ ဆိတ်၊ သိုး တို့ဖြစ်သည်။ အသားများကို မကြာခဏ ကင်ခြင်း သို့မဟုတ် ကင်ပြီး အသီးအရွက်များနှင့် အစေ့အဆန်များဖြင့် ကျွေးလေ့ရှိသည်။ အချို့ကိစ္စများတွင် အသားများကို ယဇ်ပူဇော်ခြင်း သို့မဟုတ် ပူဇော်သက္ကာအဖြစ် ဘာသာရေးအခမ်းအနားများတွင်လည်း အသုံးပြုကြသည်။

နိဂုံးချုပ်အားဖြင့်၊ ရှေးအီဂျစ်လူမျိုးများသည် ၎င်းတို့၏ ပထဝီဝင်၊ သမိုင်းနှင့် ဘာသာရေးယုံကြည်ချက်များကြောင့် ကြွယ်ဝပြီး ကွဲပြားသော ဟင်းလျာများ ရှိသည်။ မုယောပေါင်မုန့်၊ ဘီယာ၊ နိုင်းငါး၊ ဟင်းသီးဟင်းရွက်များ၊ ပျားရည်၊ ကြက်သွန်ဖြူ၊ ကြက်သွန်နီနှင့် အသားများသည် ရှေးခေတ်အီဂျစ်တွင် လူသုံးအများဆုံး အစားအစာများထဲမှ အချို့ဖြစ်သည်။ ယနေ့ခေတ်တွင် ရှေးခေတ်အီဂျစ်အစားအစာများသည် ကမ္ဘာတစ်ဝှမ်းတွင် ခေတ်မီဟင်းလျာများကို ဆက်လက်လွှမ်းမိုးနေပါသည်။